کشف دوباره سلطان راک در آستانه ۶۳ سالگی
جوونیم رفته، صدام رفته دیگه!
نگاه سوم- به قول علیرضا افتخاری، آن قدر لقب استاد در موسیقی ایرانی راحت خرج شده که حالا باید به بعضی‌ها لقب استاد تمام و سراستاد بدهیم! اما کوروش یغمایی حتی اگر سال‌ها باشد که مجور فعالیت نداشته باشد، لقب سلطان راک ایران، به عنوان آغازگر موسیقی راک در ایران و خاورمیانه برای کوروش یغمایی محفوظ است. او که آثار معروفش در سطح جهان، بارها و بارها تحسین شده و هر از چندگاهی از شبکه‌های رادیویی کشور هم پخش می‌شود؛ مدت‌ها است که بی‌سر و صدا به تدریس موسیقی می‌پردازد. او که امروز ۶۳سالگی‌اش را جشن می‌گیرد، از معدود نوازندگان و خوانندگانی است که پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ از ایران خارج نشد و به فعالیت موسیقی در ایران ادامه داد. او پس از این همه سال، دوباره خبرساز شده و به عنوان یکی از برترین‌های راک دنیا، باز معرفی شده است. جریان از این قرار است که یک شرکت آمریکایی نشر آثار موسیقایی آلبومی با عنوان «Forge your own chains» به عنوان منتخب موسیقی پاپ دنیا از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۴ منتشر کرده و آهنگ «حجم خالی» کوروش یغمایی را به عنوان آهنگ چهاردهم این مجموعه پانزده‌ترانه‌ای برگزیده است. حجم خالی در سال ۱۳۵۴ با شعری از مهدی اخوان لنگرودی ساخته و اجرا شده است.
ایتن آلپات، تهیه‌کننده معروف این آلبوم در نامه‌ای به استاد یغمایی، او و آثارش را ستوده و از تصمیمش برای معرفی او به جهان موسیقی خبر داده است.
موسیقی که با روح سخن می‌گوید
برای هر کس که این نامه را می‌خواند.
برای من افتخار بسیار بزرگی است که برای سپاس از موسیقیدان بزرگ ایرانى «کوروش یغمایی» این نامه را بنویسم.
در آغاز، من موسیقی کوروش را از سوی فروشنده‌های آزاد (آهنگ‌ها و ترانه‌ها) مانند همکار ایرانی‌ام کشف کردم که بعد از سی سال مهاجرت شتابزده ازایران - براى پیداکردن مجموعه آهنگ‌ها و ترانه‌هایى از کشورهاى گوناگون دنیا را که در ایران جمع‌آورى کرده بودند - دوباره به کشورشان سفر کردند. آنها ترانه‌ها وآهنگ هایى را از مراکز پخش صفحه (آهنگ روز) ورقیب اصلى آن (رویال) و تعداد زیادى از مراکز پخش با نام‌هاى دیگر را یافتند. این مراکز پخش در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ میلادى انتشار کارهاى جدیدى ازهنرمندان گوناگون در همه سبک‌های موسیقى ایرانى از جمله موسیقى راک تحت نفوذ فرهنگ موسیقى غرب را آغاز کرده بودند.
در اوایل دهه هفتاد میلادى، کوروش یغمایى با استفاده از سازها و فرم‌های بومى و گیتار الکتریک و دیگر تاثیرات موزیک غربى به صحنه رفت. او اولین موسیقیدان راک ایرانى بود. ترکیب موسیقى بومى ایرانى - با ریتم پرجنب و جوش راک و آفرینش سبک خیال انگیز راک ویژه او در آن هنگام از زمان او جلوتر بودند.
کار او اولین آلبوم موسیقى ایرانى بود که من باشنیدنش دگرگون شدم - و کار او اولین آلبوم ایرانى بود که من عاشقش شدم. من کار گیتاریستى را شنیدم که صدا و سبک (استایل) موسیقى اش از بعضى جهات شبیه (ارکین کراى) (سوپراستار گیتار فاز ترکیه)، ولى با این ویژگى که درسبک خودش منحصر به فرد بود- من نتوانستم موسیقى او را در زمینه ویژه‌اى دسته‌بندى کنم - ولى می‌دانستم که او یک نابغه است. هفت اثر سینگل (تک کار) او فوق‌العاده بى‌نظیر می‌باشد.
من می‌دانستم که این درخشش براى این افسونگر پاپ به راحتى به‌دست نیامده است - ولى آن پویایى و توان و استعداد انگیزه‌اى شد که من به جست‌وجوى کارهاى دیگرى از او برآیم و در نهایت تعدادى از کارهاى او را پیدا کردم.
آهنگ‌هایى مثل حجم خالى (نیایش در تنهایى) مرا به‌شدت منقلب کرد. من باور نمى‌کردم که این آهنگ پژمرده شود و غیر از ایرانیان، کسى این آهنگ را نشنیده باشد. به همین دلیل بود که من حجم خالى را انتخاب کردم تا در اثر خود قرار دهم. این تنها کار ایرانى در آلبوم است و یکى از بهترین آنها.
در ادامه کار با کوروش و خانواده‌اش (به ویژه کاوه پسر او که خود موسیقیدان است) در حال جمع‌آورى گلچینى از کارهای کوروش، نابغه دهه هفتاد هستم. موسیقى‌اى که پلى است بین‌فرهنگ‌ها؛ موسیقى‌اى که با روح سخن می‌گوید؛ موسیقى‌اى که هرروز الهام بخش من است.
با ستایش - ایتن آلپات
ارسال نظر