سایت جهان نیوز وابسته به علیرضا زاکانی، نماینده اصولگرای تهران نوشت: اخیرا گزارشی منتشر شده که نشان می‌دهد سطح روابط فامیلی میان اعضای خانواده‌های ایرانی کاهش محسوسی داشته که بخشی از آن به خاطر مسائل پس از انتخابات است. سایت جهان در تشریح این موضوع با ذکر مثالی می‌نویسد: بحث این بار به ماجرای کهریزک کشیده می‌شود. دختر در پاسخ مادر که می‌گوید گفته‌اند کار خودشان بوده، نفوذی داشته‌اند، خنده تلخی می‌کند و می‌گوید....

و جواب مادر این بار جیغ بلند است و ناله و نفرین که شیرم را حلالت نمی‌کنم و ازت نمی‌گذرم و بعد هشدار می‌دهد که می‌خواهی ما هم مثل عراق و افغانستان شویم.

و این آخرین جدل مادر و دختر بود. دختر ۵ ماهی می‌شود که دیگر پایش را خانه پدرومادرش نگذاشته است....

سایت جهان در ادامه می‌آورد: به گفته مدیرکل دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، فرهنگ گفت‌وگو در خانواده‌های ایرانی به ۱۵ دقیقه کاهش یافته است. حسن موسوی اضافه کرده که آمارها از افزایش ۳/۱۶درصدی طلاق در شش ماهه سال ۸۸ در مقایسه با مدت زمان مشابه سال گذشته حکایت دارد. همچنین در مدت یادشده، شاخص ازدواج با کاهش ۲/۴درصدی مواجه شده است. به گفته وی اتفاقات و حوادث رخ داده پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، عاملی را به عوامل منجر به فاصله گرفتن هر چه بیشتر خانواده‌های ایرانی- به خصوص در کلانشهر تهران- افزوده است؛ اختلافات و منازعات سیاسی درون فامیلی. این روزها در کمتر جمع فامیلی، پای بحث‌ها و جدل‌های سیاسی به میان نمی‌آید و می‌توان سراغ گرفت خانواده‌هایی را که به سبب اختلاف‌نظرها و سلایق گوناگون، حتی قید رفت و آمدهای معمول را هم زده‌اند و یک پله از این بالاتر، کار منازعات سیاسی آن چنان بالا گرفته که یک خانواده ۳ الی ۴ نفره را نیز دچار التهاب کرده، جدایی پدر و پسر، دختر و مادر، برادر و خواهر و ... حتی زن و شوهر را رقم زده است. بر اساس این گزارش که سایت جهان متن کامل آن را منتشر کرده است، عواملی چون شفاف نبودن فضای سیاسی کشور پس از انتخابات و شایعات برآمده از آن، فقدان چندصدایی در جامعه، خبررسانی ناصحیح و یکسویه، صادق نبودن مسوولان با مردم و تناقض و چندگانگی در عمل و کلام، دورشدن از فضای نقد و اعتراض سازنده، محدودشدن فضای رسانه‌ای و خبررسانی و... دست به دست هم داده‌اند تا منازعات و مجادلات سیاسی از کف خیابان‌ها به عمق خانه‌ها کشیده شده و کانون خانواده که باید مامنی باشد برای اعضای آن، محلی شود برای جدل‌های بی‌پایان.