اکرم محمدی، مهرانه مهینترابی، لاله صبوری و بیژن بیرنگ از مسعود رسام میگویند
وداع با مرد خاطره ساز
مراسم تشییع پیکر مسعود رسام که عصر یکشنبه بر اثر عارضه ناشی از سرطان خون درگذشت، امروز مقابل خانه سینما برگزار میشود.
در سالهای ابتدای دهه ۷۰ مجموعهای از شبکه دو روی آنتن رفت که شکل و شیوه مجموعهسازی را تحت تاثیر قرار داد. جذابیتهای این مجموعه پربیننده و موفق به اندازهای بود که نه تنها بازیگرانش را به شهرت و محبوبیت رساند، بلکه نام کارگردانهایش را هم سر زبان انداخت.
«همسران» نمونهای شد برای مجموعهسازی آپارتمانی و اپیزودیک که اگرچه سالها در شبکههای خارجی تجربه میشد کمتر به تلویزیون ما راه پیدا کرده بود. مسعود رسام فارغالتحصیل کارگردانی از مدرسه عالی تلویزیون و سینما در کنار بیژن بیرنگ زوجی را تشکیل داده بودند که در برنامهسازی تلویزیون در دهه ۶۰ و ۷۰ تنوع ایجاد کردند، نوع نگاه آنها نسبت به زندگی و استفاده از دانش روانشناسی در بیان مفاهیم اخلاقی و تربیتی امتیاز مجموعههایی بود که رسام و بیرنگ پشت دوربین آن بودند. آنها در فضایی دست به این تجربهگرایی میزدند که مجموعهسازی بیشتر از هر چیز به حرفهای پرسود و پررونق برای تهیهکنندهها تبدیل شده بود و قواعد بساز و بفروشی در آن حاکم بود.
اکرم محمدی با یادآوری خاطرات همکاری با مسعود رسام در مجموعههای «خانه سبز» و «سرزمین سبز» او را کارگردانی خوشرو و مسلط به کار توصیف میکند. محمدی میگوید: خبر درگذشت مسعود رسام واقعا شوکهکننده بود و من به جامعه هنرمندان، خانوادهاش و مردم تسلیت میگویم. او همیشه به کارش مسلط و خوشرو بود. خاطرات خوش زیادی با او در مجموعههای «خانه سبز» و «سرزمین سبز» داشتم.
او توضیح میدهد: در زمان بازی در این دو پروژه زندگی کردم. مرحوم رسام همچون یک دوست و یک همکار خوب بازیگر را هدایت میکرد. یاد زندهیاد خسرو شکیبایی و مسعود رسام در «خانه سبز» و «سرزمین سبز» بخیر. رسام خیلی زود از دنیا رفت. نمیتوانم مرگ او را باور کنم.
مهرانه مهینترابی نیز با یادآوری خاطراتی که از زندهیاد مسعود رسام در مجموعههای «همسران» و «خانه سبز» داشت، میگوید: به یاد دارم وقتی مسعود رسام و بیژن بیرنگ مجموعههای «همسران» و «خانه سبز» را طراحی کردند و در دهه ۷۰ پخش شد، توانستند مخاطبان زیادی را جلب کنند. رسام با سیاست خاصی کار را پیگیری و همیشه بچهها را همدل میکرد.
وی در ادامه افزود: رسام همکار خیلی خوبی برایمان بود و وقتی خبر را شنیدم خیلی شوکه شدم. من از او بسیار آموختم. مسعود رسام کارگردان توانایی بود و به کار خود اشراف داشت. همیشه ایدههای درستی داشت و خردمندانه و با برنامهریزی کار میکرد.
لاله صبوری بازیگر مجموعه «بزرگمرد کوچک» رسام را یک شعبدهباز میداند که هر بار دستش را در کلاه میکرد برای هر پلان یک لحظه جدید خلق میکرد. لاله صبوری میگوید: وقتی خبر درگذشت رسام را شنیدم، خیلی دلم گرفت از اینکه چرا زمانی که زنده هستیم کمتر به یاد یکدیگر میافتیم و مشغله زندگی را بهانه میکنیم. رسام فردی بزرگوار، دوستداشتنی و فهمیده بود. به ندرت پیش میآمد عصبانی شود.
بازیگر مجموعه «بزرگمرد کوچک» میافزاید: رسام همچون یک شعبدهباز بود و هر بار که دستش را در کلاه میکرد برای هر پلان یک لحظه جدید خلق میکرد. خبر مرگ رسام برایم شوککننده بود و مرگ او را باور نمیکنم. نمیتوانم برای او از فعل ماضی استفاده کنم. اما بیژن بیرنگ که از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۰ با مسعود رسام همکاری کرده است، میگوید: بسیاری از جوانانی که به مرز ۳۰ سالگی رسیدهاند، عمر خود را با کارهای مرحوم رسام سپری کردهاند. او توضیح میدهد: کارهای خیلی زیادی با هم ساختیم و بیشتر سریالهایی که چه قبل و چه پس از انقلاب اسلامی برای سیما از جمله کودکان و نوجوانان ساخته شد، از آثار او بودند، در واقع بسیاری از بینندگان تلویزیون با کارهای او بزرگ شدند.
ارسال نظر