نگرانی از شادی دشمن یا لو رفتن دوست!

محمد مطهری در یادداشتی که با عنوان «کاش دشمن را زودتر شاد کرده بودیم» که در پایگاه خبری تابناک منتشر شده است با اشاره اینکه، پاسداری از خون صدها هزار شهید و برای محروم کردن دشمنان از شادی دائمی، چاره‌ای نیست جز آنکه دشمن را کمی شاد کنیم، نوشته است: «هرگاه افراد حرفه‌ای و معلوم الحال، در برابر سخن گفتن از یک ظلم مسلم و قطعی در نظام اسلامی، به اموری مانند شاد نکردن دشمن متوسل شدند باید قویا احتمال داد که چنین افرادی نگران شادی دشمن نیستند، بلکه نگران لو رفتن دوستانند.» پسر شهید مطهری در ابتدای یادداشت خود آورده است: «امام خمینی (ره) نه تنها انقلاب را لحظه به لحظه رهبری کرد، بلکه برای حفاظت از آن در غیاب خود، نکات راهگشایی را نیز برای حامیان نظام اسلامی به یادگار گذاشت. یکی از آن نکات هوشمندانه این بود که هرگاه دیدید دشمنان از شما تعریف کردند معلوم می‌شود عیبی در کار است (صحیفه نور، ج ۱۷، ص ۲۵۰).متاسفانه این هشدار بجا ـ که پس از ارتحال امام، با تعابیر مختلف از جمله همسو نشدن با دشمن، شاد نکردن دشمن و عدم تکرار سخن دشمن از سوی رهبر انقلاب نیز بارها مورد تاکید واقع شده است ـ برخی دلسوزان را به اشتباه انداخته تا آنجا که گمان کرده‌اند که «هر سخنی» که دشمن از آن استقبال کند یا به شادی دشمن منجر شود، یقینا ماهیت ضد نظام و انقلاب دارد!

مطهری همچنین در ادامه با اشاره به دستور رهبر انقلاب برای تعطیلی بازداشتگاه کهریزک نوشته است: «همه به یاد داریم که در زمان حیات امام، اسرائیل و دشمنان قسم خورده انقلاب، همواره خواستار آزادی بی‌قید و شرط افرادی مانند بمب‌گذاران و جاسوسان و ترورکنندگان مردم بیگناه در خیابان بودند. اما در همان دوران، امام خمینی چند بار محکومان دادگاه انقلاب را مورد تخفیف مجازات و عفو قرار داده و اسباب آزادی برخی از آنان را فراهم نمود. آیا هیچ نادانی پیدا می‌شود که بگوید امام با این اقدام خود در جهت منافع اسرائیل حرکت کرده است؟! یا رهبر انقلاب اخیرا دستور تعطیلی بازداشتگاه کهریزک را صادر کردند. این کار تاییدی بود از بالاترین مقام نظام اسلامی بر وقوع بدرفتاری با برخی بازداشت شدگان، که عزل و بازداشت دوازده نفر از عاملان وقایع کهریزک را به دنبال داشت. آیا این اقدام کاملا درست، اسباب شادی دشمن و نیز سوءاستفاده او را فراهم نکرد؟ اگر همیشه و در همه جا شادی یا سوءاستفاده دشمن، معیار منحصر به فرد بود این دستور باید به صورت محرمانه صادر می‌شد.»

به نوشته وی اساسا قدم اول برای هر گونه اصلاح در اجتماع، پذیرش عیب و ایراد است و در عصر ایمیل و اینترنت و ماهواره، هیچ‌گونه پذیرش عیبی ممکن نیست مگر آنکه دشمن از آن آگاه شده و بالطبع اسباب شادی اش فراهم شود. اما نکته مهم و کلیدی این است که شادی دشمن دو گونه است: شادی «موقت» و شادی «طولانی یا دائم». در یک صورت است که شاد کردن «موقت» دشمن نه تنها مذموم نیست، بلکه واجب است و آن زمانی است که تنها راه پیشگیری از شادی طولانی و بلکه همیشگی دشمن، شاد کردن موقت او باشد.

وی ادامه داده است: «بگذار در کنار سرور بسیاری از نیروهای دوستدار انقلاب، ده سایت ضدانقلاب یک چند روزی خوشحال باشند که صدای پسران مطهری هم از ظلم‌ها درآمد، اما در عوض، پس از سقوط نظام، شادی چند صد ساله و نسل اندر نسل نکنند. در این موارد «شادی» موقت دشمن در واقع «دلخوشی» اوست و نباید آن را ملاک مطلقی برای درستی یا نادرستی یک اقدام قرار داد.»

به هر حال تردیدی نیست که بدرفتاری غیرقابل انکار با برخی از بازداشت‌شدگان وقایع اخیر اسباب شادی چندین ساله را برای دشمن فراهم کرده است. اما پرسش این است که چرا امروز مجبوریم به این «شادی چند ساله» تن دهیم؟ پاسخ روشن است: برای اینکه در گذشته حاضر نشدیم به «شادی چند روزه» دشمن تن دهیم و لو عدالت قربانی شود. این مطلب را می‌توان در قالب یک مثال توضیح داد.

این روحانی تصریح کرده است: «نیازی به ذکر نیست که کسانی که در طول سال‌ها با تفاسیر خود خواسته از سخن امام و رهبر انقلاب، بسیاری را بدون دلیل کافی و با همین نوع تحلیل‌ها از حول انقلاب و ولایت فقیه رانده و برای آن شادی‌ها کرده‌اند - که من علت این شادی را نمی‌فهمم - مخاطب این مقاله نبوده و نیستند، همان کسانی که برای پاسخ به هر مطلبی ابتدا به تحریف سخن نویسنده پرداخته و سپس نقد! را آغاز می‌کنند و غالبا به کمتر از اثبات ارتباط نویسنده با بیگانگان رضا نمی‌دهند. در اینجا به همه عاشقان انقلاب توصیه می‌کنم که هیچگاه این نکته را از یاد نبرند که هر گاه افراد حرفه‌ای و معلوم‌الحال، در برابر سخن گفتن از یک ظلم مسلم و قطعی در نظام اسلامی، به اموری مانند شاد نکردن دشمن متوسل شدند، باید قویا احتمال داد که چنین افرادی نگران شادی دشمن نیستند، بلکه نگران لو رفتن دوستانند.

مطهری دربرابر این پرسش که امروز چه باید کرد؟ پاسخ داده است: به نظر می‌رسد بهترین راه برون رفت از وضعیتی که کشورمان بدان گرفتار آمده، رساندن رایحه عدالت به همه مشام‌هاست و این امر البته شادی موقت دشمن را به دنبال خواهد داشت. تحقق چنین امری بدون اصلاح نظام اطلاع‌رسانی ممکن نیست، اصلاحی که برکات بی‌شمار داشته و وحدت و اعتمادی حتی بیش از گذشته به جامعه برخواهد گرداند. وی درپایان تاکید کرده است: «در کشوری که نظام اطلاع‌رسانی‌اش درست عمل می‌کند نه انتخاباتش به جنجال طولانی می‌کشد و نه هیچ‌کس می‌تواند در کشاندن مردم به کف خیابان‌ها توفیق یابد. سیاست‌های کنونی اطلاع‌رسانی امروز، بخشی از مردم را ناخودآگاه روانشناس کرده است. بیش از آنکه ببینند رسانه ملی چه می‌گوید به این فکر می‌کنند که چرا چنین می‌گوید و در پس یک مطلب چه چیزی می‌خواهد القا کند. امیدواریم روزی به نقطه‌ای برسیم که همه گروه‌های دوستدار انقلاب پس از هر حادثه‌ای متفق‌القول باشند که امشب حقیقت از زبان رسانه ملی بی‌ملاحظه گفته خواهد شد. اما تا زمانی که بخواهیم با تفاسیر تنگ نظرانه از مفاهیمی چون شادی دشمن، آبروی نظام، حفظ نظام، ظلم به نظام و بدبین نشدن مردم و مانند آن حاشیه امن برای متخلفان - از هر دسته که باشند - ایجاد کنیم، راه به جایی نخواهیم برد. برای بقای انقلاب، شادی روح امام، پاسداری از خون صدها هزار شهید و برای محروم کردن دشمنان از شادی دائمی، چاره‌ای نیست جز آنکه دشمن را کمی شاد کنیم.»