برشهایی از یک زندگی
در دوران کودکى، یک بار پدرش او را به همراه یک نامه به اداره پلیس محلى فرستاد.
سرآلفرد جوزف هیچکاک در سال ۱۸۹۹ در انگلیس به دنیا آمد.
در دوران کودکى، یک بار پدرش او را به همراه یک نامه به اداره پلیس محلى فرستاد. افسر پلیس نامه را خواند و بلافاصله به مدت ده دقیقه به دستان آلفرد دستبند زد. بعد دستبند را باز کرد و برایش توضیح داد که این سرنوشت کسانى است که کارهاى بد انجام میدهند. هیچکاک از آن روز به بعد همیشه از پلیس میترسید.
هیچکاک در سال ۱۹۲۳ اینگونه وارد حرفه کارگردانی شد: کارگردان فیلم «همیشه به همسرت بگو» وسط فیلمبردارى بیمار شد و هیچکاک که قرار بود تنها تیتراژ پایانی فیلم را تهیه کند، فیلم را تمام کرد.!!
او در زمانی که بازیگران سینما بیش از فیلمسازان شهرت داشتند به جرات میتوان گفت تنها کارگردانی بود که بیش از بازیگران اعتبار و محبوبیت داشت.
هیچکاک را به سبب هیجان و دلهرهای که در فیلمهایش جارى است «آقاى دلهره» نامیده اند. در اکثر فیلمهاى هیچکاک تم اصلى جنایتى است که پرده از هویت انسانها برمیدارد.
هیچکاک به رغم آوازهاش در عالم سینما هرگز موفق به دریافت جایزه اسکار نشد.
هیچکاک در فیلمهایش نوآورىهاى متعددى داشته است. مثلا فیلم «طناب» او تنها فیلم تاریخ سینما است که بیشترین سکانسهای طولانی در آن گرفته شده و بدون کمک از عامل مهمی به نام تدوین شکل گرفته است. تمام صحنههای این فیلم در یک لوکیشن ساخته شده است.
زمانی ارنست همینگوی گفته بود که اگر در داستانی یک تفنگ را که روی دیوار قرار دارد توصیف کردید، در طول داستان باید این تفنگ نقشی را ایفا بکند. سینمای هیچکاک مصداق بارز جلوه گری این عقیده همینگوی است.هر صحنه یا تصویری در یک جای فیلم بهکار میآید. مثل این دو مورد:
الف - در فیلم سرگیجه اتاق مادلن با نور سبز چراغ بیرونی هتل روشن است. دلیل این کار هیچکاک را استفاده دراماتیک هیچکاک در صحنههای بعدی نظیر بیرون آمدن جودی از حمام دانسته اند.ب- در فیلم طناب دلیل دائم جلوی دید بودن کتابها و حرف از کتاب زدن بین بازیگران این بود که نهایتا کتابها با طنابی که ساعتی قبل برای جنایت از آن استفاده شده، بسته شود.
پس از نمایش فیلم روح( یا همان بیمار روانی) هیچکاک نامهای از یک پدر دریافت کرده بود که با عصبانیت نوشته بود دخترش پس از دیدن این فیلم دیگر حاضر به دوش گرفتن نیست. هیچکاک در جواب نوشته بود: «بفرستینش خشکشویی»!!
هیچکاک در زمان پخش فیلم بیمار روانی دستور داده بود که پس از شروع هر سانس به هیچ عنوان کسی را به سالن راه ندهند. دلیل آن هم این بود که قهرمان فیلم در همان نیمه اول فیلم به قتل میرسد و برای کسانی که بعد از این اتفاق برای دیدن فیلم وارد سینما میشدند، فیلم بی سر و ته جلوه میکرد.
حاصل بیش از ۵۰سال حضور او در سینما، ساخت نزدیک ۶۰ فیلم است.
استاد بزرگ تعلیق در سینما در تاریخ ۲۹ آوریل ۱۹۸۰ چشم از جهان فرو بست.
ارسال نظر