می‌خواستیم در چارچوب رقابت‌های کهنه‌ منطقه‌ای قرار نگیریم

علی‌لاریجانی درخصوص گفت‌و‌گوهایی که در دوران حضورش در شورای عالی امنیت ملی با عربستان و کشورهای منطقه انجام داد، گفت: استراتژی ما در شورای عالی امنیت ملی این بود که در چارچوب رقابت‌های کهنه منطقه‌‌ای قرار نگیریم. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی درخصوص حضورش در شورای عالی امنیت ملی نیز گفت: در دوره آقای‌خاتمی‌ که دبیری شورای عالی امنیت ملی در اختیار جناب آقای روحانی بود، با مذاکرات مختلف وزرای اروپا، ایران تعلیق داوطلبانه را پذیرفت و پروتکل الحاقی را هم داوطلبانه اجرا کرد؛ با این وعده‌ای که آنها داده بودند بعد از مدت کوتاهی ایران مجددا غنی‌سازی را آغاز کرد، اما متاسفانه در اواخر دوره آقای خاتمی‌معلوم شد آنها قصد ندارند مسیر توافقی را به اجرا درآورند و پس از دو سال تعلیق طرحی را ارائه کردند که عملا باید غنی‌سازی به فراموشی سپرده می‌شد! یادم هست وقتی در نیویورک اولین مذاکره را با سه وزیر اروپایی و آقای سولانا داشتم (البته پس از آن بود که ما تعلیق UCF اصفهان را شکسته بودیم) به آنها گفتم شما صادقانه عمل نکردید و به آقای روحانی قول دادید که پس از تعلیق ما در فرصت کوتاهی غنی‌سازی را آغاز کنیم، اما آقای فیشر وزیر خارجه وقت آلمان گفت نه ما هیچ‌وقت چنین قولی ندادیم و تازه معترض بودکه چرا شما تعلیق را خاتمه دادید! یعنی خیلی جدی پای این حرف خلاف ضابطه بین‌المللی ایستاده بودند که ایران نباید حقوق خود را مطابق NPT داشته باشد.

وی سپس ادامه داد: به هر حال در یک دو ماه آخر دوره ریاست‌جمهوری آقای خاتمی‌که آقای احمدی‌نژاد هم انتخاب شده بود و کارها هنوز واگذار نشده بود، نظام تصمیم گرفت به دلیل تعهد نداشتن اروپایی‌ها به وعده‌های خود، تعلیق را بردارد و کار را در UCF اصفهان آغاز کند که فورا بازتاب‌های زیادی پیدا کرد و غربی‌ها شروع کردند به رجزخوانی، جلسه فوق‌العاده شورای حکام را ترتیب دادند و پیغام‌های متعدد...

در همین ایام رایزنی برای انتخاب وزیران کابینه آقای احمدی‌نژاد هم مطرح بود، روزی آقای احمدی‌نژاد به من گفتند خدمت مقام معظم رهبری بودند و بحث دبیری شورای عالی امنیت ملی مطرح شد (ظاهرا آقای احمدی‌نژاد تصمیم گرفته بودند آقای روحانی تغییر کند) و در رایزنی با ایشان، مقام معظم رهبری نظر خود را در مورد اینجانب مطرح فرمودند، آقای احمدی‌نژاد گفتند من استقبال کردم و حالا نظر شما چیست؟ از حسن نظر ایشان تشکر کردم و قرار شد روی موضوع فکر کنم. آن موقع شرایط داخلی کشور از نظر تغییرات خیلی حساس بود، فورا خبر این موضوع در بین سیاسیون پیچید. آن زمان چند مساله در ذهن من مطرح بود، یکی دوستی طولانی من با آقای روحانی، عاملی بود که این تغییر را برای ما مشکل می‌کرد و مساله دیگر دوستی من با آقای احمدی‌نژاد بود.

وی در ادامه سخنانش به بحث پرونده هسته‌ای ایران و بحث مدالیته اشاره کرد و گفت: پرونده هسته‌ای ایران در یک فضای غوغا سالارانه در صحنه بین‌المللی ظاهر شد و طرف مقابل کاری به صحت و سقم اطلاعات که آمریکایی‌ها علم کرده‌اند، نداشت بلکه فقط می‌خواست پشت این اطلاعات غلط سنگر بگیرد و مانع ادامه حیات فناوری هسته‌ای ایران شود. از نظر وی، امروز بهتر می‌توان در مورد این ایده (مدالیته) قضاوت کرد که عملا آژانس مسائل گذشته را حل شده اعلام کرده است هرچند فعلا که درحال مصاحبه با شما هستم گزارش برادعی انتشار یافته او ضمن اینکه مسائل گذشته را تقریبا حل شده دانسته ولی ادبیاتی بکار برده که می‌تواند در یکی دو جا مورد سوءاستفاده حریف قرار گیرد، اما ظاهرا این سنت گزارش‌نویسی برادعی شده است.

آنچه مهم است این است که برادعی اعلام کرده ایران طبق سند مدالیته همکاری جدی کرده و ما سندی دال بر انحراف فعالیت‌های ایران نداریم. اما همچنان باید مراقب بود، چون آمریکا، انگلیس و فرانسه به نوعی در قبال آژانس موضع گرفتند که ظاهرا همکاری با آژانس یا عدم همکاری برای آنها فرقی نمی‌کند؛ آن‌ها دنبال ماجراجویی هستند و باید با دیپلماسی قوی جلوی این شگرد آنها را نیز گرفت.

وی همچنین در مورد سفرش به عربستان تصریح کرد: عربستان کشور مهمی‌در منطقه است، استراتژی ما در شورای عالی امنیت ملی این بود که در چهارچوب رقابت‌های کهنه منطقه‌ای قرار نگیریم و نگاهی نو به اوضاع را ارائه دهیم، چاره‌ای جز گفت‌وگو با دیگران نداشتیم تا به باور مشترک برسیم یکی از این کشورها عربستان بود و سفرهای من به الجزایر، یمن و عمان هم در همین زمینه بود.

لاریجانی افزود: چون مصر و الجزایر از کشورهای تاثیر گذار درمنطقه هستند و باید در نشست‌های مشترک دیدگاه‌ها به هم نزدیک می‌شد زیرا فضای تلخی را در منطقه ایجاد کرده بودند.

سپس لاریجانی افزود: آقای ملک عبدا... در مذاکرات جدی بود و نشان می‌داد علاقمند است بازیگری مثبتی در منطقه داشته باشد در بحث لبنان نیز مذاکرات بسیار طولانی، با طرف‌های سعودی داشتیم. یک بار جلسه ما از ساعت ۱۱ شب شروع شد تا شش صبح ادامه یافت که برخی از همراهان خوابشان برد. گاه مسوولین عربستان به ایران آمدند که یا حامل پیام بودند یا ادامه مذاکرات در ایران صورت می‌گرفت. احتمالا نمی‌توانم بگویم نتایج خیلی روشن داشت ولی مثبت بود یعنی اولا درک مشترک پیدا می کردیم که برای دو کشور مهم منطقه‌ای ضروری است ،ثانیا حداقل نتایج تسکینی داشت.