لبخند باشکوه آقای رادی

اکبر رادی، نمایشنامه‌نویس برجسته ایرانی بامداد دیروز پنجم دی‌ماه در بیمارستان پارس تهران در گذشت. او در سن ۶۸ سالگی در حالی دارفانی را وداع گفت که چند ماهی می‌شد که از بیماری سرطان مغز استخوان رنج می‌برد. اکبر رادی در تاریخ ۱۰ مهرماه ۱۳۱۸ در رشت‌ به دنیا آمد.

اولین داستان جدی که نوشت؛ «باران» نام داشت که در مسابقه داستان‌نویسی مجله «اطلاعات جوانان» چاپ شد و میان‌ِ بیشتر از هزار داستان برنده جایزه اول شد (۱۳۳۸). پیش از این مسابقه هم مقدار زیادی داستان نوشته بود و بعد از آن هم نوشت و برخی را منتشر کرد. رادی همواره معتقد بود: تا زمانی که نمایشنامه ایرانی با آدم‌های معاصر و درد زنده نداشته باشیم، بی‌گمان تئاتر معاصر ملی هم نخواهیم داشت.

او نخستین نمایشنامه جدی‌اش «روزنه آبی» را در زمستان ۳۸ آماده کرد و به واسطه آن با شاهین سرکیسیان آشنا شد. سرکیسیان بعد از مطالعه نسخه دست‌نویس «روزنه آبی» تصمیم به اجرای آن گرفت.

از دیگر کارهای رادی می‌توان به: نگارش داستان‌های بلند «افسانه دریا» و«مسخره» ۱۳۳۶، نمایشنامه «از دست رفته» (چاپ نشده)؛ ۱۳۳۷، داستان «باران» و «جاده» در مجله «اطلاعات جوانان»؛ ۱۳۳۸، داستان «سوءتفاهم» هفته نامه فردوسی؛ ۱۳۳۹، داستان «کوچه»۱۳۳۹، نمایشنامه «مسافران ومرگ در پاییز» چاپ در مجله «پیام نوین»۱۳۴۴، نمایشنامه «روزنه آبی» ۱۳۴۱ به کارگردانی «‌شاهین سرکیسیان» ۱۳۴۵، نمایشنامه «مرگ در پاییز» ۱۳۴۹ به کارگردانی «عباس جوانمرد» تهران، چاپ مجموعه داستان «جاده» ۱۳۴۹، نمایشنامه «ارثیه ایرانی» ۱۳۴۷، نمایشنامه «افول» ۱۳۴۳، نمایشنامه «صیادان» و از دیگر نمایشنامه‌های او می‌توان از «لبخند باشکوه آقای گیل»، «در مه بخوان»، «آهسته با گل سرخ»، «منجی در صبح نمناک»، «هاملت با سالاد فصل»، «آمیز قلمدون»، «شب روی سنگ‌فرش خیس»، «آهنگ‌های شکلاتی»، «پایین گذر سقاخانه» و... نام برد.