مردم دل‌ودماغ دارند؟

شیما رستمی
کیومرث پوراحمد گفته، اتوبوس شب با اینکه فیلمی جنگی است؛ اما قابلیت پخش در عراق را هم دارد و در عین حال که حق بچه‌های جنگ را ادا می‌کند، به مردم عراق هم احترام می‌گذارد.

شیما رستمی
کیومرث پوراحمد گفته، اتوبوس شب با اینکه فیلمی جنگی است؛ اما قابلیت پخش در عراق را هم دارد و در عین حال که حق بچه‌های جنگ را ادا می‌کند، به مردم عراق هم احترام می‌گذارد.

عکس: حمید جانی‌پور
کم پیش می‌آید فیلمی با مضمون جنگی در کشوری ساخته شود و قابلیت پخش را نیز در کشوری که طرف مقابل این جنگ است‌، داشته باشد.
فکر کردم دیدن چنین فیلمی آن هم سیاه و سفید نباید مشکل باشد. برای سانس 18:45 به سینما عصر جدید رسیدم. مسوول بلیت با وجود اینکه هنوز پنج دقیقه به شروع سانس مانده بود با برخورد بسیار بدی گفت: بلیت تمام شده.
خواستم برای سانس بعد بلیت بگیرم که باز هم گفت نیم ساعت قبل از فیلم. شماره رزرو را گرفتم و آقایی پشت خط با بی‌حوصلگی گفت: جا نداریم فقط می‌توانی در سانس ۲۲:۳۰ که سانس فوق‌العاده است، رزرو کنی.
قبلا صف آدم‌ها را دم سینما فلسطین دیده بودم و سینما فرهنگ هم فقط حضوری پاسخ می‌دهد که بلیت دارد یا نه و... گزینه‌های زیادی برای انتخاب سینما نبود. تنها 6 سینما فیلم را اکران کرده بودند. هرچند پوراحمد گفته بود مردم دل و دماغ ندارند بروند فیلم جنگی سیاه و سفید ببینند و همین 6 سینما کافی است؛ اما آمار فروش فیلم با توجه به موضوع و تعداد کم سینماها امیدوارکننده است و در بازاری که فیلم‌های تماشاگرپسند بازار را قبضه کرده‌اند، استقبال از چنین فیلمی جای امیدواری دارد.
به هر حال آن شب از خیر دیدن فیلم گذشتم؛ اما فکر می‌کردم این سینما رفتن مردم حال چه به دلیل نبودن تفریحات دیگر یا به دلیل علاقه به صنعت سینما، جامعه سینمایی را ملزم به دقت بیشتر در انتخاب سوژه‌ها و ساختار فیلم‌ها می‌کند.