املت با موزیک اسپانیش
زندگی با گوجه یا بیگوجه، سالاد با گوجه یا بیگوجه، املت با گوجه یا بیگوجه... این‌گونه زیستن و شب را به روز رساندن، می‌رود تا حداقل برای شهروندان تهرانی به یک فرهنگ در فصل سرما تبدیل شود.
فرمیسک خاموشی
زندگی با گوجه یا بیگوجه، سالاد با گوجه یا بیگوجه، املت با گوجه یا بیگوجه... این‌گونه زیستن و شب را به روز رساندن، می‌رود تا حداقل برای شهروندان تهرانی به یک فرهنگ در فصل سرما تبدیل شود. شهروندان ایرانی، چه مرفه و چه (....)، دیگر به فصل سرد بدون گوجه خو گرفته‌اند، دیگر تهرانی «سالاد» خور و قصر شیرینی
«تماته آو» خور پذیرفته‌اند که در این موقع از سال باید دور غذاهای مورد علاقه خود را خطی به قرمزی گوجه‌های دزفول و چابهار بکشند.
پای سرمای پاییزی که به این شهرها باز می‌شود، رنگ رخسار از چهره صیفی پرمصرف ایرانی می‌پرد. امسال هم پاییز گرانی و کمبود گوجه‌فرنگی به سفره‌های دارا و ندار پا گذاشت، اگرچه نرخ‌های رنگارنگی در بازار این محصول خودنمایی می‌کند.
در حال حاضر، در میادین میوه‌وتره‌بار هر کیلو گوجه‌فرنگی را می‌توان از ۴۰۰ تا ۶۰۰تومان پیدا کرد، آن هم بدون دخالت دست!
زحمت جدا کردن گوجه‌های خریداری شده را در این مراکز متصدیان هر غرفه خواهند کشید و شما فقط باید اسکناس‌ها را بشمارید، اگر هم قصد خرق عادت دارید باید گوش‌هایتان آمادگی شنیدن هر واکنشی با لهجه‌های مختلف را داشته باشد.
به هر حال این روزها اگر گذرتان به میادین و مراکز فروش میوه و سبزی افتاد برای رصد صندوق‌های گوجه‌فرنگی زیاد به چشم‌هایتان فشار نیاورید، حتی اگر میوه‌های مایل به قرمزی را مشاهده کردید که با ظرافت چیده شده‌اند، عجله نکنید، نزدیک‌تر بروید، شاید خرمالو باشد!
سراغ صیفی محبوب را نیز می‌توان از میوه‌فروشی‌های سطح شهر و کوچه‌پس‌کوچه‌های مناطق مختلف تهران گرفت؛ اما با نرخ‌های متفاوت از ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰تومان آن هم به صورت درهم. پیشنهاد می‌کنیم فکر سرک کشیدن به مراکز خرید میوه و سبزی در محله رییس‌جمهوری یا سخنگوی دولت را از سر بیرون کنید، آنجا هم حاجی ارزونی بساطی پهن نکرده است، قیمت‌ها همان است ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰تومان، حتی در برخی میوه‌فروشی‌ها با خط درشت نوشته‌اند «لطفا دست نزنید!»
ناگفته نماند، گوجه‌فرنگی پیش از این نیز خود را به نرخ‌های نجومی آویزان کرده بود، چنانچه سال گذشته در چنین ایامی نام گوجه‌فرنگی در فهرست کالا و محصولات لوکس قرار گرفت.
پاییز ۸۵ اگرچه هوا دیرتر از امسال سرما را لبیک گفته بود، اما قیمت ۳۵۰۰تومان برای هر کیلو در تاریخ صیفی‌جات به یادگار ماند تا سونامی گوجه فرنگی در پاییز ۸۵ رقم بخورد.
مسوولان مربوطه دلایل این سونامی را سیل چابهار و یخ‌زدگی محصول در دزفول اعلام کردند و توپ گرانی را به زمین اوضاع جوی انداختند، که به ظاهر منطقی نیز به نظر می‌رسید؛ چرا که در این فصل از سال این صیفی‌کاران جنوبی هستند که بار تامین محصول موردنیاز کشور را به دوش می‌کشند.
اگرچه در آن بحبوحه رییس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی و دیگر متولیان امر مردم را به صبر و تحمل و حتی گوجه نخوردن تا اواخر دی‌ماه همان سال فرا خواندند تا محصول بندر عباس و بوشهر از راه برسد و اذعان داشتند «تا آن موقع مردم باید با گرانی بسازند»، اما صبر و طاقت مردم از گوجه نخوردن تاب نیاورد و بساط گرانی به صحن علنی مجلس کشیده شد.
از یکسو نمایندگان مجلس بحث و تحقیق و تفحص راه انداختند و دولت را مسبب گرانی دانستند، از سوی دیگر، رییس دولت پشت تریبون رسمی مجلس قرار گرفت تا نشانی میدان تره‌بار محله خود را به نمایندگان معترض بدهد تا گوجه را کیلویی ۱۲۰۰تومان بخرند و نه ۳۰۰۰تومان.
وزیر جهاد کشاورزی نیز به یک جمله بسنده کرده بود «محصول خارج از فصل، گران‌تر است».
حال یک‌سال از آن سونامی گذشته است و بار دیگر قیمت گوجه‌فرنگی با قیمت محله رییس‌جمهوری یکسان شده‌است با این تفاوت که امسال باید ردپای سهمیه‌بندی بنزین را نیز در گرانی‌ها دید.
با توجه به اینکه در این فصل از سال استان‌های خوزستان و بوشهر و بندرعباس سهم بیشتر بازار این محصول را برعهده دارند، سهمیه‌بندی شدن سوخت در افزایش نرخ حمل‌ونقل چندان بی‌تاثیر نیست.
به هر حال، شاید بتوان هنوز به کاهش قیمت گوجه‌فرنگی طی روزها و هفته‌های آتی امید بست. آنجا که رییس اتحادیه صنفی بارفروشان اهواز اعلام می‌کند «با عرضه گوجه دزفول قیمت این محصول در بازار کاهش می‌یابد.»
به گفته این مسوول، قیمت گوجه در فصل پاییز و زمستان با سرد شدن هوا افزایش می‌یابد.
جدای از سردی هوا و سهمیه‌بندی شدن سوخت و غیره که هر کدام نقش بسزایی را در نوسان قیمت‌ها بازی می‌کنند، شاید بتوان ردپای پدیده‌ای فرا مرزی را نیز در این گرانی‌ها مشاهده کرد.
آنجا که چندی پیش و با شروع فصل سرما رادیوی ملی در صبحی از روزهای سرد پاییز مخاطبانش را با خبری جالب و صد البته قابل تامل به فکر فرو برد: «زوج‌های اسپانیایی به منظور نشان دادن عشق و علاقه، گوجه‌فرنگی به یکدیگر هدیه می‌دهند» تا پیش از این بسیاری از ایرانی‌ها تا‌حدودی با فرهنگ «گوجه‌پرانی» اسپانیایی‌ها آشنا بودند و به یاد دارند که همه ساله در آخرین چهارشنبه از ماه اوت مردم سرزمین ماتادورها جشنواره سنتی نبرد گوجه‌فرنگی (Tomatina) راه می‌اندازند. روزی که بیش از ۴۰هزار نفر در شهر «بانول» در شرق اسپانیا گردهم می‌آیند تا با پرتاب ۱۲۰ تن گوجه‌فرنگی به یکدیگر «نبرد گوجه‌فرنگی» (Tomato Fight) به پا کنند.
ارسال نظر