خودتان را به مارکز بسپارید
شیما رستمی- «اگر عمر دوباره می‌یافتم، به هر کودکی دو بال می‌دادم، اما رهایش می‌کردم تا خود پرواز را بیاموزد»

گابریل گارسیا مارکزیکی از نویسندگان تاثیرگذار بر اعتبار ادبیات آمریکای لاتین است که در سال ۱۹۸۲ برای رمان «صدسال تنهایی» برنده جایزه نوبل ادبیات شد. مارکز در ایران هم نویسنده‌ای شناخته شده بوده که بسیاری از کارهایش ترجمه و چاپ شده است.
گذشته از تشابهاتی چون وجود مذاهب مختلف، عناصر ماورایی و... که میان فرهنگ شرق و آمریکای لاتین وجود دارد، جذابیت دیگر مارکز برای خواننده‌ ایرانی استفاده درست او از عناصر بومی و فضای غالب زندگی‌اش است که منجر به سبک رئالیسم جادویی شد. رئالیسم جادویی مارکز هم دارای هویتی ملی است و هم سبکی مدرن و دارای تکنیکی متفاوت است.مارکز قصه‌های مادربزرگ و افسانه‌های پدربزرگ را به عنوان عناصر اولیه کارش به دست می‌گیرد و دست به خلق داستان‌هایی می‌زند که تمامی عناصرش از دهکده ماکوند و آدم‌های قصه به خودش تعلق دارند.مارکز همیشه مادربزرگش را تحسین می‌کرد که چگونه داستان‌هایی غیرواقعی و دور از باور را مانند وقایعی انکارناپذیر روایت می‌کرده است. این همان چیزی است که در نوشته‌هایش به کار می‌گیرد و مرز خیال و واقعیت را درهم می‌آمیزد.
آثاری از مارکز که تاکنون در ایران ترجمه شده‌اند، عبارتند از: