بهشت کافه‌نشین‌ها
شما جز ساییدن دندان‌ها به هم کاری نمی‌کنید، اما صاحب کافی‌شاپ سود خود را می‌برد، چون شما مثل خیلی‌های دیگر از دوستتان خجالت می‌کشید!هیچ اتحادیه یا سازمان خاصی به قیمت خوراکی‌های ارائه شده در کافی‌شاپ‌ها نظارت نمی‌کند، پس دور از ذهن نیست که قیمت خوراکی‌ها در این مکان‌ها اینطور بیداد کند.
این عجیب غریب‌ها
امتحان کردن یک خوراکی تازه در یک کافی‌شاپ از پرهزینه‌ترین کارها به شمار می‌رود. شاید گاهی برای امتحان کردن چیزی که اصلا نمی‌توانید آن را صرف کنید تا چندهزار تومان هزینه کنید. خوراکی‌های عجیب و غریب گران قیمت این کافی‌شاپ‌ها گاه از مواد بسیار ساده‌ای تهیه می‌شوند.
سان‌شاین: یعنی خورشید تابان! هرچند به طور سنتی در کافی‌شاپ‌های ایران رسم است که در آن از بستنی، ژله و یک برش آناناس استفاده شود، اما می‌تواند با هر چیزی درست شود. تنها باید حس یک خورشید تابان را به مصرف‌کننده القا کند! بنابراین برش آناناس بالای لیوان در واقع همان خورشید است و ژله‌های اطراف آن نمایی از تابش خورشید.کوکتل میوه: ترکیب میوه است و معمولا از میوه‌های فصل در آن استفاده می‌شود، بسته به سلیقه کافه من، می‌توان از میوه‌های خاصی در آن استفاده کرد.آیس موکا: ترکیبی از شکلات، پودر موکا، نیس بوییک و قهوه موکا (موکا عصاره خاصی از شکلات است).
قهوه لاته: ترکیبی از شیر، فوم (کف) شیر، اسپرسو، جوز هندی (برای عطر) و دارچین (برای طعم).
آیریش کافی: در اروپا این نوع خاص قهوه با آبجو تهیه می‌شود اما در کشور ما آن را با ماءالشعیر و اصطلاحا با دلستر تهیه می‌کنند. به طور کلی هر قهوه‌ای که با ماءالشعیر تهیه شود طعم آیریش می‌گیرد.
لته ماکیاتو: یک قهوه ایتالیایی است با ترکیبی از اسپرسو و قهوه آمریکایی. این قهوه تقریبا نوع فرنگی همان چای دو رنگ است! نکته اصلی در سرو آن است، قهوه در وسط شیر قرار می‌گیرد یعنی بالا و پایین فنجان شیر و در وسط آن قهوه قرار گرفته شده، لته ماکیاتو را باید در فنجان شفاف سرو کرد تا حرکت قهوه جلوه خاص خود را داشته باشد.آبمیوه استینک: یک دسر جالب که فقط در تابستان سرو می‌شود و در ترکیبات آن از عسل، آب سیب، آب پرتغال و لیمو استفاده می‌شود.
جاها: یک نوشیدنی که از ترکیب شکلات و آب پرتغال تشکیل می‌شود و از بهار تا تابستان آن را سرو می‌کنند.
لیموناد: اسم آن را همه می‌دانند اما کمتر کسی می‌داند که پوست لیمو اصلی‌ترین جزو آن به شمار می‌رود و از ترکیب آبلیمو، خود لیمو و پوست لیمو تشکیل شده، ترش و شیرین است و تنها در فصل تابستان سرو می‌شود.
کافه یا کافی‌شاپ، مساله این است
(Café)ها اولین بار در فرانسه ظاهر شدند. محلی بود برای تجمع افراد که در آن نوشیدنی‌های الکلی و غیر الکلی و همین‌طور غذاهای سبک سرو می‌شد.اما در «Coffi shop» فقط سرویس قهوه و غذا را می‌توان پیدا کرد. حال اینکه در ایران ما به نوعی تلفیقی از این دو دست یافته‌ایم و به درست یا غلط به آن کافی‌شاپ می‌گوییم. هرچند کافی‌شاپ‌ها در واقع آمدند تا جای قهوه‌خانه‌ها را بگیرند اما کافه‌داری مثل آن روزها نیست، کافه‌داری دیگر کار هر کسی نیست، اگر صاحب کافه یک هنرمند باشد (مثل بعضی از بازیگران مشهور) چه بهتر اگرنه یک کافی من باید علاوه بر داشتن تخصص‌های لازم، متخصص مد و لباس هم باشد.«کافی من» اصطلاحی است که برای گردانندگان کافی‌شاپ به کار می‌برند.
اما کافی‌من «شاگرد قهوه‌چی» نیست! امروزه برخی از سایت‌های چند زبانه به تبادل اطلاعات روز در این زمینه می‌پردازند، گذارندن یک دوره کافی من شدن در ایران مستلزم صرف هزینه‌های بالایی است.کافی‌من‌ها علوم و فنون خاصی می‌آموزند، بعضی از آنها به طور علمی این کار را دنبال کرده‌اند و برخی از آنها از طریق تجربه توانسته‌اند کافی‌من‌های ماهری شوند.
کیوان یک کافی‌من است که به طور علمی آن را دنبال می‌کند. او می‌گوید ۹ سال در این حرفه سابقه دارد و اصلی‌ترین نکته برای کافی‌من خوب بودن، ارائه جنس خوب و با کیفیت است.
سالار 24 سال دارد، اهل تالش و دیپلمه است. در حال حاضر کافی‌من یکی از شیک‌ترین کافی‌شاپ‌های تهران است. او ماهانه 250هزار تومان حقوق می‌گیرد و کافی‌من بودن را تجربی آموخته است. او کافی‌من بودن را دوست دارد، می‌گوید شغل تمیز و پردرآمدی است. به نظر او کافی‌من بودن یک هنر است، سان‌شاین‌های او حرف ندارد!شهرام 24 ساله بچه اصفهان است. یک کافی‌شاپ دارد، اداره کافی‌شاپ را دوست دارد و به نظر او بهترین کار است.
اعتقاد دارد پس از جنس خوب و با کیفیت، نوع سرویس‌دهی و دکوراسیون خوب در جذب مشتری نقش بسزایی را ایفا می‌کنند. او می‌گوید: درآمد کافی‌شاپ اول به «پاتوق» بودن آن بستگی دارد. کسانی که یک کافی‌شاپ را به عنوان پاتوق انتخاب می‌کنند، اصلی‌ترین درآمد یک کافی‌شاپ به شمار می‌روند. او می‌گوید: کافی‌شاپ محلی است که در آن مشتری به آرامش برسد، قهوه خوبی را صرف کند. او موزیک لایت را یکی از اجزای اصلی یک کافی‌شاپ خوب می‌داند و نمی‌خواهد مشتری‌های او خاص باشند! می‌گوید همه اقشار می‌توانند به کافی‌شاپ بیایند و از فضای آرامش بخش آن استفاده کنند.
بهشت‌های متحد کافه‌نشین‌ها
خیابان گاندی، کنار کوچه چهارم یک مرکز خرید قدیمی «مجتمع تجاری گاندی» این ساختمان بیش از ۲دهه عمر دارد. پیش‌تر ها چه بوده معلوم نیست، اما امروز قطب قدرتمند کافه‌های تهران به شمار می‌رود. اگر سابقه‌ای در کافه‌نشینی داشته باشید، اینجا را نشناسید واقعا در جمع کافه‌نشین‌ها برایتان گران تمام خواهد شد.
*یعنی شما ادعای کافه‌نشینی دارید و محل «کافه شوکا» را نمی‌شناسید؟
از ابتدای ورود پله‌های باریکی شما را به طبقه بالا راهنمایی می‌کند: گول طبقه همکف و مغازه‌های پوشاک و رستوران‌ها را نخورید.
طبقه بالایی پر از کافه است، دور تا دور محض نمونه یک مغازه، غیر از کافه وجود ندارد. کافه‌های خاص با مشتری‌های خاص‌تر، از کافه‌هایی که برای برخی از افراد شاخصی نظیر بازیگران مشهور و جوان‌پسند سینما هستند که بگذریم در اینجا گران‌ترین خوردنی‌ها وجود دارد.
روی دیوار بعضی از کافه‌ها بریده‌های روزنامه و ... هست، روی پیشخوان بعضی از آنها کتاب، پوستر محصولات فرهنگی و ... هم نصب شده.
این کافه‌ها پاتوق فرهیخته‌ها و روشنفکران هستند. ؟ شما برای صرف یک فنجان چای قند پهلو به آنجا نمی‌روید، می‌روید تا یکی از زیباترین خاطرات عمرتان را در محلی رویایی ثبت کنید؛ پس باید بهای 50تومانی یک فنجان چای را بالاتر از یک‌هزار تومان پرداخت کنید! آنقدر شرم حضور خاص حاکم بر کافی‌شاپ وجودتان را تسخیر کرده که اصلا فکر چانه زدن در مورد قیمت چای را نخواهید داشت. کافه هشت‌ونیم کافه‌گیر و ... را هم نباید فراموش کرد. بعضی از کافه‌ها که اکثرا در مرکز شهر و در حوالی دانشگاه تهران و دانشکده هنر دانشگاه آزاد در خیابان فلسطین واقع شده‌اند، اکثرا پاتوق هنرمندان هستند.
برای اینکه در این کافه‌ها کمتر احساس غریبی کنید حتما همراه با خود یک کتاب جیبی داشته باشید تا نگاه سنگین سایر مشتریان آزارتان ندهد.
بهای فنجان‌های قهوه
منصفانه نگاه کنید کرایه‌های چندمیلیونی برخی از این کافه‌ها باید از محلی تامین شود و محل پرداخت کرایه ۹میلیون تومانی کافی‌شاپ مجتمع تجاری گاندی جیب مشتریان است.
به قول یکی از کافی‌من‌های همین مجتمع مشتری می‌خواهد با کسی راحت باشد که در خیابان امکانش وجود ندارد پس به کافی‌شاپ می‌رود. بنابراین هم مشتری و هم صاحب کافه می‌دانند که واقعا قیمت یک فنجان قهوه 4هزار تومان نیست، این قیمت آسایش و فضای گرمی است که مشتریان در آن احساس راحتی می‌کنند.
بزرگ‌ترین درد دل کافی‌من‌ها و شکایت آنها از ماموریت اداره اماکن، درگیری‌های معمول به خاطر استفاده از موسیقی و نوع پوشش مشتریان (به صورت خاص مشتریان خانم) و همراهان آنها است. برخی از کارفرماها هم مشکل پاتوق بودن دارند، یکی از کافه‌هایی که محل اجتماع برخی از اصحاب رسانه بودند به تازگی به دلایلی پلمپ شدند.
توجه: قیمت‌ها به تومان است. قیمت‌ها براساس میانگین از سطح کافی‌شاپ‌های تهران تهیه شده است.
ارسال نظر