بهترین دانشگاه آلمان در جایگاه شصتم جهان
یک ردهبندی جدید دانشگاههای جهان از سوی تایمز تحت عنوان THES موجب نگرانی دانشگاههای برجسته آلمانی شده است. در مقایسهای جهانی هیچ یک از آنها نتوانستهاند از ۵۰دانشگاه برتر جهان در انگلیس و آمریکا پیشی بگیرند.
در سال جاری دو پژوهشگر آلمانی به نامهای گرهارد اتل (شیمیدان) و پتر گرونبرگ (فیزیکدان) به دریافت جایزه نوبل موفق شدند و پس از آن در ردهبندیهای داخلی آلمان، ۹دانشگاه عنوان دانشگاه نخبگان یا دانشگاه برتر را به خود اختصاص دادند.اما در یک ردهبندی جدید بینالمللی تحت عنوان THES نخستین دانشگاه برتر آلمانی، یعنی هایدلبرگ در رده ۶۰ قرار گرفته است. در این ردهبندی دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان در مونیخ در جایگاه ۶۵ و دانشگاه فنی مونیخ در جایگاه ۶۷ قرار گرفتند. هشت دانشگاه دیگر آلمان از دانشگاه فنی برلین تا دانشگاه فنی راین وستفالن به رتبههای میان ۱۰۰ تا ۲۰۰ دست یافتند.
هاروارد دانشگاه همیشه برتر
بهترین دانشگاهها در این ردهبندی از مدتها پیش جایگاه خود را تثبیت کرده و از آوازهای دور و دراز برخوردارند. دانشگاه هاروارد آمریکا این بار نیز مانند سه سال گذشته موفق به کسب جایگاه برتر شد. در مجموع ۱۰ دانشگاه برتر جهان از کشورهای انگلیس و آلمان هستند. سایر دانشگاهها از جمله در کانبرا، توکیو و هنگکنگ رتبههای ۱۷ تا ۲۰ را به خود اختصاص دادند. اما پرسش اینجا است که چنین فهرستهایی در واقع چه ارزشی دارند؟ مانند سایر پژوهشهای متعارف، ردهبندی THES نیز مانند ردهبندی شانگهای که پیشتر انجام شده بود، ترکیبی از مقولههای استوار یا سست است که درونمایه آنها را میتوان مورد بحث قرار داد.
نگرانی از این گونه ردهبندیها
از جمله پرسشهایی که در مورد دانشگاهها صورت گرفته تعداد دانشمندان، دانشجویان خارجی و همچنین مشاوره و راهنمایی علمی دانشجویان بوده است. علاوهبر این تعداد ارجاعهای نشریات علمی نیز یکی از معیارهایی است که باید آن را در نظر گرفت. هر یک از این عناصر و محتوای آنها در میان دانشگاهیان تردیدهای فراوانی را برانگیخته است. دانشگاههای آلمانی روزانه نگرانیهای خود را از مشکلات موجود بیان میکنند و این ممکناست، باعث افت علاقهمندان به تحصیل در این دانشگاهها شود، مسالهای که به دلیل آوازه دانشگاههای انگلوساکسون و جذب بهترین دانشمندان کاملا متفاوت است.
علت آنکه در رقابتهای بینالمللی همواره دانشگاههای انگلوساکسون از سایرین پیشی میگیرند، مسلما محبوبیت و آوازه صرف آنها نیست؛ سنجشهای مهم علمی معمولا بر عهده انجمنی علمی است که در نشریه lingua franca به زبان انگلیسی مطالب خود را منتشر میکند و از همین زبان نیز برای ارتباط استفاده میکند؛ بنابراین نتایج تحقیقات سایر کشورها و دانشگاههای آنها امکان انتشار در نشریات مهم را ندارند. علاوهبر این، دانشمندان انگلیس و آمریکا در ارتباط بسیار نزدیکتری با یکدیگر هستند و دانشگاههای آنها برای نخبگان علمی و دانشجویان دوره دکترا بسیار جذابتر است.
ارسال نظر