نمایشگاه هنرمندان دهه ۴۰ و ۵۰ ایران زمین
۲۹۰ امضای ماندگار در اتاق آبی
درهای نمایشگاه هنر گرجستان، هم‌زمان با ساعت مقرر شده برای گشایش، به‌روی سفیران و نمایندگان خارجی در گالری لرزاده باز شده بود، اما هنرمندان و جمعیتی که عموما دانشجوی هنر، پای پله‌های حیاط منتظر بودند.
نگاه سوم- چند روزی است اهالی گرجستان هم به تهران آمده‌اند تا هنر مدرنشان را به رخ ایران بکشند.
درهای نمایشگاه هنر گرجستان، هم‌زمان با ساعت مقرر شده برای گشایش، به‌روی سفیران و نمایندگان خارجی در گالری لرزاده باز شده بود، اما هنرمندان و جمعیتی که عموما دانشجوی هنر، پای پله‌های حیاط منتظر بودند. سرانجام بهمن نامور مطلق در جایگاه قرار گرفت؛ از رابطه ایران و گرجستان گفت و سابقه تاریخی تمدن‌های مادها، پیش از اسلام و پس از آن؛ از بناهای تاریخی دوره صفوی در سرزمین تفلیس یاد کرد و از حضور متقابل گرج‌ها در ایران سخن گفت؛ به امیرخان گرجی در عرصه موسیقی، سروش گرجی، شاعر و سیاوش خان گرجی، نگارگر هم اشاره کرد.
دبیر فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد: ارتباط با فرهنگ‌های منطقه اولویت فرهنگستان است. گیا بوغادزه از نمایشگاه سال گذشته هنر زنده قاجار و افشار در مجموعه صبا یاد کرد که مجموعه‌ای از کپی آثار موزه تفلیس را به ایران فرستادند.
وی باور داشت، محال است کسی به ایران بیاید، فرهنگ و تمدن را ببیند و عاشقش نشود. او که گویا شش ماه پیش به اصفهان سفر کرده با الهام از خاطراتش نقاشی‌هایی خلق کرده است که در نمایشگاه نیز نمایش داده شده‌اند، خبر داد: برنامه مبادله استاد و دانشجویان را ادامه خواهند داد.
با پایان سخنان بوغادزه، منصوره حسینی، نماینده نسلی از هنرمندان دهه ۴۰ و ۵۰ ایران زمین، راه‌گشایی کرد و در پی وی، حاضران در نگارخانه‌های خیال و آیینه پخش شدند. در این نمایشگاه پژوهشی ۲۹۰ اثر عرضه شده است. صاحبان بیش‌از نیمی از امضاهای پای نقاشی‌ها به یادها سپرده شده و درگذشته‌اند.
همه آثار شاعرترین نقاش، سهراب سپهری، در گالری ممیز جا گرفته است؛ آثاری که از موزه‌های تهران و کرمان جمع‌آوری شده‌اند.
مجموعه‌های هنرمندان متنوع چیده شده‌اند، شاید اگر بارها نمایشگاه را دور بزنی، ترتیب چیدمان‌ها را کشف نکنی. با این حال همه هستند؛ از آثار پیل‌آرام که در مزایده یک وزارتخانه اقتصادی کشف شد تا نقش‌های قندریز که در موزه هنرهای معاصر و مجموعه عزیززاده نگهداری می‌شوند.
اسب‌های جواد حمیدی سرمایه‌های فرهنگستان هنر شده‌اند. آثار بهمن محصص را هم از موزه کرمان آورده‌اند و کاریکاتورهای اردشیر محصص را هم از گالری هما.
آثار کامران و داراب دیبا هم از مجموعه کاخ سعدآباد از قلم نیافتاده‌اند. مجموعه‌دارهای گالری دی هم آثار بروجنی رو کرده‌اند. شاید پرویز تناولی بیشتر با مجسمه‌سازی شناخته شده باشد، اما نقشی از او بر دیوار تالار آیینه نشسته که گویای نقاش بودنش هم هست.
اسب مش اسماعیل توکلی را هم از حیاط دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به میانه گالری منتقل کرده‌اند. در این نمایشگاه آثار متفاوت و متنوعی از هنرمندانی دیده می‌شود که سال‌هاست سبک‌شان تغییر کرده و در کارشان به شکل و شیوه‌ای دیگر تثبیت شده‌اند.
این نمایشگاه پژوهشی تا ۲۴ آبان‌ماه جاری برپاست.
ارسال نظر