چندی پیش خانه سینما هفت پرسش از چهار کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری مطرح کرد و خواستار روشن شدن مواضع آنها درباره هنر، فرهنگ و سینما شد. ستاد مهدی کروبی، به این هفت پرسش پاسخ داده است که می‌خوانید: برنامه مشخص شما برای رونق اقتصاد هنر به ویژه قلمرو سینما چیست؟ و جست‌وجوی سهم تولیدات سینمایی ایران در جهان را چگونه دنبال می‌کنید؟

زیرساخت‌های سینما که عبارتست از سالن‌های نمایش مدرن به تعداد کافی و وسایل فنی و استودیوها و امکانات تکنولوژیکی برای تولید فیلم با معیارهای امروزی باید فراهم شود. این زیرساخت می‌بایست با حمایت دولت و از طریق تامین اعتبارات کافی و در بعضی از موارد کمک‌های مستقیم دولت بازسازی شود. فراهم کردن یک زیرساخت صنعتی مدرن خود به خود زمینه‌های رونق و گردش مالی بهتر سینما را فراهم می‌کند و بقیه امور می‌بایست به عهده بخش خصوصی باشد. یعنی تعیین نحوه تولید، چگونگی پخش و تبلیغات و بازاریابی در بازارهای خارج از کشور از اموری است که باید به‌وسیله بخش خصوصی سازماندهی شود و دولت در آن دخالت نکند.

اشتغال به تولید و عرضه در فعالیت‌های هنری به ویژه سینما را حق می‌دانید یا امتیاز؟ ساختار حقوقی و عملکرد دستگاه‌های اجرایی متکفل این عرصه، کدام گزینه را برگزیده است؟

بدیهی است که اشتغال به فعالیت، در هر کدام از عرصه‌های تولید یا عرضه؛ چه در زمینه هنر، چه در سایر زمینه‌ها حق است و نه امتیاز و این حق البته در عرصه رقابت آزاد به کسانی تعلق می‌گیرد که صاحب توانایی، استعداد و تخصص در کار خود باشند و در زمینه رقابت طبیعی از دیگران ممتاز شوند.

ظرف چه مدت بیمه بیکاری هنرمندان مصرح در قانون برنامه چهارم را که تاکنون مغفول مانده، عملیاتی می‌کنید؟

عملیاتی کردن این بند از قانون برنامه چهارم تاکنون مغفول مانده و هم‌اکنون نیز برای اجرایی کردن آن دیر شده است. بنابراین باید در اسرع وقت عملیاتی شود.

ممیزی در تولید و نمایش آثار هنری به ویژه سینما را چگونه می‌بینید و چه سازوکاری را برای اعمال آن برمی‌گزینید؟

دولت حق ممیزی در تولید و نمایش آثار هنری را ندارد و هر نحو ممیزی چه به صورت سانسور و چه به صورت درجه‌بندی فیلم‌ها برای گروه‌های سنی مختلف باید از طرف صاحبان آثار سینمایی یعنی تهیه‌کنندگان و کارگردانان و در تعامل برابر با دولت انجام شود. بدیهی است که در چنین شرایطی، صاحبان فیلم‌ها خود احساس مسوولیت جدی در زمینه نمایش فیلم و آثار مترتب بر آن خواهند داشت و در صورت خطاهای احتمالی از طریق قوه‌قضائیه پاسخگو خواهند بود. اما این امر در بلندمدت باید بعد از نمایش فیلم و در صورت ایجاد تاثیرات نامطلوب اتفاق بیافتد، نه اینکه بعضی مسوولان دولتی خود را مجاز بدانند که عکس‌العمل مردم را پیش‌بینی کنند و به نام مردم سلیقه‌های خود را بر فیلم‌سازان تحمیل نمایند. این نگاه جهت‌گیری بلندمدتی را برای اصلاح نظام ممیزی ترسیم می‌کند.

برنامه شما برای حمایت از حقوق مادی و معنوی هنرمندان و آثار سینمایی چیست و ظرف چه مدت آن را اجرایی می‌کنید؟

حمایت دولت در عرصه‌های کلان، به صورت تامین اعتبار و تامین سایر منابع مالی برای تکمیل زیرساخت و سایر تسهیلات و خدماتی که به صورت انواع بیمه‌ها یا معافیت‌های مالیاتی سازماندهی می‌شود، باید صورت‌پذیر شود.

آیا ساختار، اهداف و برنامه‌های نظام موجود اداری حوزه فرهنگ و هنر را برای مدیریت توسعه این عرصه مناسب می‌دانید؟ در غیر این صورت چه ساختار و برنامه‌ای را طراحی و به اجرا می‌گذارید؟

ساختار فعلی وزارت ارشاد، در بخش سینما بیش از حد بزرگ و سنگین است و در همه امور حتی در عرصه تجارت، تولید و پخش فیلم وارد شده است. دولت از حضور در این عرصه‌ها باید گذر کند و اداره امور سینمایی مملکت باید به وسیله سازمان‌های صنفی و نمایندگان تهیه‌کنندگان و کارگردان‌ها و نهادهای مدنی ذی‌ربط انجام شود. به عبارت دیگر معاونت سینمایی وزارت ارشاد باید بسیار کوچک شود و کمترین دخالت را در اداره سینما از آن جهت که تعامل با دولت و سایر قوا مانند قوه‌قضائیه ضروری باشد، عهده‌دار شود.

نامزدهای موردنظر شما برای تصدی پست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چه کسانی هستند؟

با توجه به فعالان و همراهان ستاد آقای کروبی و حضور آقای دکتر مهاجرانی، مدیرانی که مدنظر آقای کروبی برای حوزه سینماهستند، تا حدودی مشخص است، اما وزیر در تعامل با مجلس تعیین می‌شود و مسیر پیچیده‌ای را طی می‌کند.