هرگز در خانه‌اش را نبست

رضا سیدحسینی بیش از نیم قرن حضور دائمی و موثر در صحنه ادبیات‏، فرهنگ و ترجمه این سرزمین داشته است.

آنچه که رضا سید حسینی را از دیگر اقران هم نسلش متمایز می‌سازد، کارهای او و تداوم و پیوستگی حضورش است. او از ابتدا می‌دانست که دست به چه کارهایی باید بزند. او می‌دانست ما در فقر نقد ادبی و شناخت از ادبیات غرب به سر می‌بریم.

۵۰ سال پیش در پاسخ به این ضرورت کتاب «مکتب‌های ادبی» را تالیف کرد. کتابی که سه نسل از نویسندگان، پژوهشگران و مترجمان ما از آن بهره‌مند شدند و هنوز «کتاب» است. او در ادامه پاسخ به این ضرورت ۵۳ سال بعد سرپرستی، ترجمه و ویرایش دائره‌المعارف «فرهنگ آثار» را به عهده گرفت. کاری سترگ که همگان نگران بودیم که آیا استادم با این بیماری‌ها و ضایعه سوگناک از دست دادن فرزند، می‌تواند این کار را به پایان برساند؟

سرانجام او با همتی بلند و درخور ستایش موفق شد این کار عظیم را به انتها برساند. او هرگز در خانه خود را نبست و «جنت مکان» نشد. صدها جوان خاطره مطالعه، راهنمایی و ویرایش آثارشان را از این مرد بزرگوار گواهی می‌دهند. آنچه که او ایثارمندانه برای نسل جوان انجام داد، بدون تردید در هم‌نسلان او اتفاق نیفتاد.

نام رضا سیدحسینی در تاریخ فرهنگ، ادبیات و نهضت ترجمه در ایران جاودان خواهد ماند. زندگی دیگر او در میان صفحات کتاب‌ها و مقالاتش از دیروز آغاز شده است و تا جهان، جهان است، باقی خواهد ماند.