مجسمه‌های صدیقی؛ سنبلی از قابلیت‌های ملی

ایسنا- جمعی از هنرمندان تجسمی در مراسمی که شامگاه سه‌شنبه (هشتم اردیبهشت) در نگارخانه برگ برگزار شد، یاد و خاطره پدر مجسمه‌سازی معاصر ایران، ابوالحسن‌خان صدیقی را گرامی داشتند. سید مجتبی موسوی، مدیر نگارخانه برگ عنوان کرد: بی‌شک صدیقی، پدر مجسمه‌سازی معاصر ایران زمین است و هیچ‌کس نقش مجسمه‌های فردوسی، خیام، سعدی و ... را از این هنرمند فراموش نخواهد کرد. در ادامه این مراسم فریدون صدیقی، فرزند زنده‌یاد ابوالحسن صدیقی با تاکید بر این‌که این مراسم گرامیداشت یاد ابر مردی از تاریخ هنر معاصر ایران است، تصریح کرد: من وجودم متعلق به اوست و هر‌آنچه دارم از پدرم است که امروزه آثارش در همه جا دیده می‌شود. او سپس با برشمردن ویژگی‌های ابوالحسن صدیقی در عرصه‌ مجسمه‌سازی عنوان کرد: پدرم پایه‌گذار مجسمه‌سازی نوین در ایران در سال ۱۳۰۳ بود. بعد از آن نیز در سال ۱۳۱۳ اولین هزاره‌ فردوسی با سماجت و دخالت مستقیم پدرم تشکیل شد و پدرم با ساخت تندیس فردوسی که نشسته بر بال سیمرغ بود، این شاعر بزرگ تاریخ را به لحاظ حجم و تندیس جاودانه کرد. صدیقی خاطرنشان کرد: ابوالحسن‌خان در سال ۱۳۱۸ یکی از افرادی بود که بانی راه‌اندازی دانشکده‌ هنرهای زیبا در دانشگاه تهران شد که در مراسم ۷۰ سالگی دانشگاه به سفارش آنها تندیس نیم‌تنه پدرم را برای نصب ساختم. فرزند زنده یاد صدیقی در پایان گفت، وقتی اولین اثر خود را از سر دختر بچه‌ای با چشمان بسته ساخت عنوان کرد که؛ «یک چشم میان کوران پادشاه است.»