پیش‌بینی سال سخت اقتصادی

عکس:دنیای اقتصاد، آکو سالمی

غلامحسین نوذری، وزیر نفت در کنار محمدرضا باهنر، نایب رییس مجلس؛ در این جلسه، تحلیل رضا عبدالهی، رییس کمیسیون بودجه مجلس هم ارائه شد

نوذری: بدون دستیابی به نفت ۴۰ یا ۴۵ دلاری، سال سخت اقتصادی را در پیش خواهیم داشت.

عبداللهی: برای سال آینده ۳۲میلیارد دلار درآمد نفتی پیش‌بینی می‌شود اما در عمل امکان استفاده از ۲۸میلیارد دلار آن‌را داریم

باهنر: بودجه سال آینده را باید روی نفت ۳۰دلار ببندیم و اگر به نفت ۴۰دلاری فکر کنیم، ضریب خوش‌بینی را باید بالا ببریم. باهنر، عبداللهی و نوذری در جلسه جامعه اسلامی مهندسین و با اعلام کاهش ۵۰ درصدی درآمدهای نفتی بیان کردند

پیش‌بینی سال سخت اقتصادی

دنیای‌اقتصاد- ایرج جمشیدی: به قول مهندس باهنر اگر خیلی خوشبینانه عمل کنیم، می‌بایستی بودجه سال ۸۸ را با نفت نزدیک به ۴۰دلار ببندیم و اگر واقع‌بینانه و منطقی عمل کنیم باید بودجه را روی ۳۰دلار نفت ببندیم.

جملات فوق بخش‌هایی از سخنان مفصل و مستند محمدرضا باهنر، نایب‌رییس مجلس و دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین بود که شنبه شب آن را در جلسه تشکل متبوعش بیان کرد. جلسه‌ای که جامعه اسلامی مهندسین به صورت ماهانه برگزار می‌کند و موضوع جلسه شنبه شب هم «نفت و بودجه» بود. علاوه بر محمدرضا باهنر، مهندس رضا عبداللهی، نماینده ماهنشان و رییس کمیسیون بودجه و محاسبات مجلس و نیز مهندس نوذری، وزیر نفت هم به سخنرانی پرداختند. مخرج مشترک سخنان سه شخصیت یاد شده که هر کدام به نوعی با نفت، بودجه و نیز مسائل اقتصادی کشور در ارتباط هستند و از مقامات مهم تصمیم‌گیرنده به شمار می‌آیند، پیش‌بینی سالی نه‌چندان خوب از نظر اقتصادی بود که به همین دلیل هم به صراحت به سفت‌کردن کمربندهای نفتی و خداحافظی با نفت گران تاکید کردند. تاکیدی که بیش از هر چیز نشان می‌داد در خوشبینانه‌ترین حالت در سال ۸۸ به کاهش پنجاه درصدی درآمدهای نفتی و کسری درآمد حدود ۴۰میلیارد دلار نفت نسبت به سال ۸۷ روبه‌رو خواهیم شد. آمارهایی که هر کدام از سه شخصیت یادشده ارائه می‌دادند، بیانگر آسیب‌پذیری بالای ایران از بحران جهانی اقتصاد، افزایش بی‌سابقه و سنگین وابستگی بودجه کشور به نفت و در نتیجه پیش‌بینی کسری بودجه قابل توجه در سال ۸۸ بود که از نظر آنان منجر به یکی از سخت‌ترین سال‌های اقتصادی ایران خواهد شد. اما شروع‌کننده این جلسه محمدرضا باهنر، دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین بود. وی ترجیح داد در ابتدای گزارش اقتصادی خود گریزی به بحران مالی جهان و تبعات آن به بودجه سالانه ایران بزند. وی گفت که بودجه مهم‌ترین قانونی است که مجلس هر ساله به تصویب می‌رساند، اما امسال بودجه تحت تاثیر مسائل بیرونی و اتفاقات داخلی قرار گرفته است که همین مساله کار را بر ما برای اینکه بودجه مطلوب و ممکنی تحویل دهیم، دشوار کرده است. باهنر با تذکر به کسانی که همچنان اقتصاد ایران را مصون از بحران جهانی می‌دانند، تصریح کرد: اتفاقاتی که در نظام مالی دنیا رخ داده است ما را هم تحت‌الشعاع قرار داده که مهم‌ترین آن تاثیر این بحران بر درآمدهای نفتی ایران است. باهنر آنگاه برای مستندکردن سخنانش به سیر نزولی درآمدهای نفتی در نیمه دوم سال ۸۷ به نسبت نیمه اول سال ۸۷ پرداخت و گفت: در نیمه اول سال ۸۷ ما هر بشکه نفت را متوسط ۱۱۲دلار فروختیم، اما در شش ماه دوم سال تخمین زده می‌شود، متوسط فروش نفت از ۴۰ دلار فراتر نرود. به گفته باهنر با این اوصاف متوسط فروش نفت ایران در سال‌جاری ۷۵دلار است. وی گفت: به این ترتیب ممکن است در پایان سال چیزی برایمان باقی نماند و اگر دولت خوب عمل کند، حساب ذخیره ارزی با موجودی فعلی به سال بعد منتقل می‌شود. باهنر آنگاه به سناریوهای نفتی پیش رو اشاره کرد و گفت: باید در سال آینده نفت را روی ۳۰دلار ببندیم و هر چه به نفت ۴۰دلاری نزدیک شویم، باید ضریب خوش‌بینی را هم افزایش دهیم. وی گفت: در هر صورت عبور از نفت ۳۰دلاری و نزدیک شدن به نفت ۴۰دلاری ممکن است ما را گرفتار کند.

باهنر درباره این گفته خود به استدلال پرداخت و گفت: اگر سالانه حدود ۹۰۰میلیون بشکه صادرات نفت داشته باشیم، با هر دلار کاهش قیمت نفت نزدیک به یک‌میلیارد دلار کاهش درآمد خواهیم داشت. وی گفت: یک تحلیل آماری و با فرض چنین کاهشی نشان‌دهنده آن است که در سال آینده دست‌کم ۴۰میلیارد دلار کاهش درآمد نفت خواهیم داشت. باهنر بعد از بیان این آمارها به‌ مهم‌ترین برنامه اقتصادی دولت پرداخت و گفت که در کنار چنین تحولات مهم اقتصادی با طرح تحول اقتصادی هم رو‌به‌رو هستیم که در جای خود نیاز به بحث و بررسی کارشناسی قوی دارد. در این لحظه باهنر به نقد طرح تحول پرداخت و ترجیح داد برای ورود به این بحث گریزی به میزان مصرف فرآورده‌های نفتی در داخل بزند. وی گفت: تحلیل‌ها نشان می‌دهد دولت هر بشکه نفت را حدود ۵دلار یا کمی بیشتر از این قیمت به مردم می‌فروشد. باهنر با اشاره به این که روزانه در کشور معادل ۶/۱میلیون بشکه نفت و معادل ۵/۲میلیون بشکه نفت گاز هم مصرف می‌شود، افزود: مصرف روزانه کشور ۴میلیون بشکه در روز است که دولت آن را با قیمت ۵دلار در هر بشکه به مردم می‌فروشد.

وی گفت اگر چه طرح تحول اقتصادی دارای وجوه مختلفی است اما مهم‌ترین بخش آن هدفمندکردن یارانه‌ها به خصوص در بخش انرژی است چرا که از هر ۱۰۰ واحد یارانه که در کشور پرداخت می‌شود، ۹۰ واحد آن مربوط به انرژی و ۱۰ واحد دیگر مربوط به سایر یارانه‌ها مانند نان، روغن، دارو، کوپن و... است. باهنر گفت مجموع ریالی یارانه‌ها غیر از یارانه انرژی حدود ۷ یا ۸هزار میلیارد تومان می‌شود که خب در قیاس با یارانه‌های اختصاص یافته به بخش انرژی رقم قابل توجهی نیست. باهنر گفت به این ترتیب بحث یارانه‌ها و آزادسازی قیمت‌ها عمدتا به انرژی برمی‌گردد و معنای آن این است که با توجه به قیمت‌‌های فعلی، دولت می‌بایست هر بشکه نفت را حدود ۳۵دلار به مردم بفروشد اما این گونه نیست و آن را حدود ۵دلار به مردم می‌فروشد. وی گفت: در حال حاضر سوال اساسی این است که این ۳۰دلاری را که نمی‌گیریم، کی بگیریم چگونه بگیریم و چکار کنیم که هم کشور به توسعه پایدار برسد و هم دغدغه‌ها در مورد عدالت اجتماعی برطرف شود. باهنر گفت: به این ترتیب بودجه سال آینده تحت تاثیر این دو مقوله یعنی کاهش قیمت نفت از ۱۲۰دلار به ۳۰دلار و نیز طرح تحول اقتصادی قرار دارد. در این لحظه باهنر به بیان متوسط تولید قیمت برق در کشور پرداخت و تصریح کرد: در حال حاضر هر کیلووات برق ۱۶تومان به مشترکان عرضه می‌شود در حالی که وزارت نیرو می‌گوید تبدیل انرژی فسیلی به هر کیلو وات برق و توزیع آن حدود ۳۴تومان در می‌آید. تازه این در شرایطی است که وزارت نیرو از نفت ۵دلاری استفاده می‌کند. باهنر گفت: یعنی اگر قیمت برق دو برابر شود و قیمت انرژی فسیلی تحویلی به وزارت نیرو را هم به صفر برسانیم، تازه وزارت نیرو خودکفا می‌شود. اما اگر بشکه‌های نفت ۵دلاری را ۳۰دلار یا بیشتر کنیم، خوب به صورت طبیعی هزینه‌های وزارت نیرو با افزایش چشمگیری مواجه خواهد شد که لازم است این مساله هم در طرح تحول اقتصادی مدنظر قرار بگیرد. باهنر در فرازی دیگر از سخنان خود به تحلیل تاثیر بحران مالی جهانی به ایران پرداخت و بدون آن که از کسی یا مقامی نامی به میان آورد، گفت: این وضعیتی که در بازار مالی دنیا اتفاق افتاد، برخی آن را برکت تفسیر کردند که البته می‌تواند درست باشد، اما شرط‌هایی دارد. باهنر در بیان این شروط‌ گفت یعنی این که کمربندها را سفت‌تر و سخت‌تر کنیم و به صورت جدی هزینه‌ها را پایین بیاوریم و در ضمن آن به یک مدیریت قوی هم نیاز داریم. باهنر گفت: برکت دیگر این است که در آزادسازی قیمت انرژی می‌خواستیم نفت ۵ دلاری را به نفت ۱۲۰دلاری برسانیم اما اکنون باید نفت ۵دلاری را به نفت ۳۰ یا ۳۵دلاری برسانیم که خب آثار و تبعاتش کمتر از مقوله اول است اما به هر حال فشار وارد می‌شود که برای رفع این فشارها باید چاره‌جویی کرد. با هنر مردم، دولت و بنگاه‌های اقتصادی و تولیدی را سه دسته اصلی مصرف‌کنندگان انرژی در کشور دانست و گفت: قرار است طبق طرح تحول پولی که از ناحیه آزادسازی قیمت انرژی به دست می‌آید، بخشی از آن به مردم، بخشی به دولت به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده انرژی در کشور آن هم برای جبران افزایش هزینه‌ها و بخشی هم برای تقویت توان تولیدی بنگاه‌های تولیدی پرداخت شود. باهنر گفت: آزادسازی قیمت انرژی می‌تواند برخی از بنگاه‌های تولیدی مانند کارخانه‌های تولید آلومینیوم یا پتروشیمی را با مشکل جدی مواجه کند. چرا که در ایران بنگاه‌های تولید آلومینیوم از مزیت برق ارزان و بنگاه‌های پتروشیمی هم از مزیت گاز ارزان استفاده می‌کنند اما اگر قیمت انرژی آزاد شود، ممکن است چنین بنگاه‌هایی قادر به تداوم حیات نباشند.

آمارهای رییس کمیسیون بودجه

سخنران بعدی رضا عبداللهی رییس کمیسیون بودجه و محاسبات مجلس بود که او هم با انبوهی از آمارهای مستند به جلسه جامعه اسلامی مهندسین آمده بود. عبداللهی با تایید سخنان و آمارهایی که باهنر ارائه داده بود به تکمیل سخنان او پرداخت و گفت: برای فهم بودجه ۸۸ باید به بودجه ۸۷ گریزی بزنیم. در این لحظه عبداللهی به گزارش عملکرد ۷ ماهه بودجه کشور یعنی از اول فروردین تا پایان مهرماه ۸۷ پرداخت و گفت: در بخش منابع عمومی ۹۰هزار میلیارد تومان مصوب داریم و همین مقدار هم مصوب هزینه‌ای داریم. عبداللهی گفت: میزان درآمدها به نسبت هفت دوازدهم بودجه ۸۸ حدود ۶/۹۵ درصد بوده است و در بخش پرداخت‌ها هم به نسبت هفت دوازدهم حدود ۱/۸۴درصد پرداخت‌ها انجام شده است. وی افزود: از ۹۰هزار میلیارد تومان منابع عمومی که اشاره شد حدود ۵۹هزار و ۸۰۰میلیارد تومان به صورت مستقیم و غیرمستقیم از درآمدهای نفتی به دست آمده است یعنی رقمی نزدیک به ۶۰هزار میلیارد تومان که خب قابل توجه است. وی گفت: حدود ۳۱هزار میلیارد تومان هم از درآمدهای مالیاتی و... پیش‌بینی شده است که خب قدری خوش‌بینانه به نظر می‌رسد. وی گفت: در بخش پرداخت‌ها، اعتبارات هزینه‌ای یا جاری با احتساب ۳هزار میلیارد تومان واردات فرآورده‌های نفتی و نیز پیش‌بینی دو الی سه هزار میلیارد تومان واردات اضافه‌تر فرآورده‌های نفتی در اصلاحیه‌ای که دولت داده است، جمعا معادل ۲/۸۹درصد پرداخت شده است. وی گفت: در بخش پرداخت حقوق و مزایای کارکنان رسمی و پیمانی دولت هم به نسبت هفت دوازدهم مصوب حدود ۶/۱۰۵درصد پرداخت شده است که ۶/۵درصد بیشتر از رقم مصوب است. عبداللهی گفت: کمترین میزان پرداخت به اعتبارات عمرانی است که با پرداخت ۸هزار و ۷۰۰میلیارد تومان معادل ۴/۵۹درصد نسبت به هفت دوازدهم بودجه مصوب عملکرد داشته است. عبداللهی گفت: در بودجه مصوب معادل ۲۵هزار میلیارد تومان اعتبارات عمرانی در نظر گرفته شده است که با اصلاحیه اخیر ۶هزار میلیارد تومانی دولت که به کاهش اعتبارات عمرانی مصوب و افزایش بودجه جاری منجر خواهد شد، نسبت بودجه عمرانی به کل بودجه کشور به ۲۰درصد کاهش پیدا خواهد کرد. عبداللهی گفت: به هر حال وقتی نزدیک به ۶۰هزار میلیارد تومان از منابع ما به صورت مستقیم و غیرمستقیم از نفت تامین می‌شود، نشانگر آن است که ۶۶درصد منابع بودجه ما از نفت و ۳۴درصد از مالیات و... است. عبداللهی گفت: ارزش هر بشکه نفت در بودجه ۸۷ معادل ۸۰دلار است و در بودجه سال جاری نفت ۸۰دلاری در بودجه دخالت داشته است. عبداللهی گفت: اگر سال آینده نفت را بین ۳۰ الی ۴۰ دلار بفروشیم، کمبود آن به نسبت سال جاری روشن می‌شود. عبداللهی گفت: در بودجه سال جاری دلار را ۹۳۰ تومان فروختیم که با این رقم حدود ۳/۶۴میلیارد دلار از درآمدهای نفتی در بودجه استفاده کرده‌ایم. رییس کمیسیون بودجه بعد از بیان این آمارها به طرح یک سوال پرداخت و گفت: سوال اصلی این است که وابستگی واقعی بودجه عمومی کشور به نفت و گاز چقدر است؟

وی گفت: فرض بر این است که ما روزانه ۴میلیون بشکه نفت تولید می‌کنیم و ۵۰۰میلیون مترمکعب هم تولید گاز داریم که معادل ۵/۲میلیون بشکه نفت به حساب می‌آید، بنابراین مجموع تولید ما به ۵/۶میلیون بشکه می‌رسد. عبداللهی گفت: متوسط فروش نفت ما در ۷ ماهه اول سال ۱۰۶ دلار بود و برای ۵ ماه بعدی هم حدود ۴۰دلار در نظر می‌گیریم که ارزش این در سال ۱۳۸۷ معادل ۱۸۷میلیارد دلار می‌شود. وی به متوسط فروش نفت از سوی دولت به مردم اشاره کرد و گفت: آقای باهنر این رقم را ۵ دلار اعلام کرد من البته این رقم را درست می‌دانم، اما با فرض فروش هر بشکه نفت معادل ۱۰دلار در نظر بگیریم و نیز ۱۰میلیارد دلار از فروش نفت را برای بخش‌خصوصی در نظر بگیریم، مصرف درآمدهای نفتی ما در سال‌جاری به حدود ۱۶۳میلیارد دلار خواهد رسید. البته چنانچه ناچار می‌شدیم معادل ۴میلیون بشکه نفت را صادر کنیم. عبداللهی گفت: خلاصه اینکه بودجه ما به لحاظ عملیاتی و واقعی یک وابستگی سنگینی به درآمدهای نفت و گاز دارد و اگر واقعی نگاه کنیم بسیار بیشتر از ۴/۶۳میلیارد دلاری است که پیش‌تر به آن اشاره کردم. وی گفت: درباره بودجه ۸۸ هم سخن برای گفتن بسیار است. ما اخیرا در حال سبک و سنگین کردن اوضاع بازار نفت بودیم و رقم ۴۰دلار را در نظر گرفتیم، اما این ۴۰ دلار زمانی در نظر گرفته شد که نفت روی ۵۰دلار بود. وی گفت: ما مبنای صادرات را به جای ۴/۲میلیون بشکه حدود ۲/۲میلیون بشکه (به دلیل مصوبه اوپک مبنی بر کاهش تولید) در روز در نظر گرفتیم که با این حساب و در خوشبینانه‌ترین حالت رقمی معادل ۳۲میلیارد دلار درآمد نفتی در سال آینده خواهیم داشت که البته طبق مصوبات ۶درصد از این درآمد یعنی حدود ۴میلیارد دلار به شرکت نفت تعلق می‌گیرد و چیزی حدود ۲۸میلیارد دلار برای ما باقی می‌ماند. عبداللهی گفت حالا این ۲۸میلیارد دلار را با ۴/۶۳میلیارد دلاری که در سال‌جاری مصرف کرده‌ایم، مقایسه کنید آنگاه درمی‌یابید بیشتر از ۵۰درصد با کاهش مواجه خواهیم شد و این می‌تواند برای بودجه ما مشکل‌ساز باشد. عبداللهی گفت: ما باید به سمت درآمدهای دیگر و کاهش هزینه‌ها پیش برویم که ظاهرا چاره‌ای جز این هم نداریم. عبداللهی درباره طرح تحول گفت: در قبال آزادسازی قیمت انرژی چیز زیادی عایدمان نمی‌شود چرا که برای تولید و انتقال هر بشکه نفت در داخل کشور حدود ۵دلار هزینه می‌شود و اگر آن را از ۱۰دلار فعلی به حدود ۴۰دلار برسانیم، ۶۰درصد آن را باید به مردم برگردانیم، ۲۵درصد به دستگاه‌‌های دولتی اختصاص دهیم و ۱۵درصد هم به صنایع تولیدی و کشاورزی اختصاص دهیم که خب با نفت ۴۰دلاری فعلی رقم زیادی نمی‌شود و چیزی گیر دولت نمی‌آید. عبداللهی البته به آزادسازی قیمت‌ها تاکید کرد و گفت که اداره کشور با قیمت‌های غیرواقعی ممکن نیست. وی افزود: ترکیه با همین نفت گران امسال چیزی حدود ۱۳۰میلیارد دلار صادرات داشته است، اما ایران با مجموع صادرات غیرنفتی و پتروشیمی چیزی حدود ۲۰ یا ۲۵میلیارد دلار صادرات داشته است که البته بسیاری صادرات پتروشیمی را واقعی نمی‌دانند. عبداللهی در بخشی دیگر از سخنان خود به افزایش بهر‌ه‌وری به عنوان تنها راه نجات‌بخش صنایع تولیدی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر همه بنگاه‌های ما ورشکسته‌اند یعنی حتی یک بنگاه هم نداریم که سرپای خود باشد. ما یک عصا را زیر بال بنگاه‌های تولید برق، آب و ... گذاشته‌ایم و اگر این عصا را برداریم، همه آنها می‌افتند. وی گفت: بنابراین اگر از من بپرسند درباره طرح تحول از کجا باید شروع کنیم، می‌گویم: ما باید رشد تولید را مبنا قرار دهیم، نیازها را تامین و موانع را برطرف کنیم آنگاه به آزادسازی قیمت‌ها برسیم. وی گفت: به هر حال در بودجه ۸۸ انجام چند کار ضروری است. اول اینکه بودجه عمومی را کوچک کنیم دوم اینکه کارها را به بخش‌خصوصی واگذار کنیم و اقتصاد را تا حدی از نفت جدا کنیم و برای جبران کسری بودجه هم نرخ ارز را بالا ببریم یا اینکه موجودی فعلی ذخیره ارزی را هم مصرف کنیم و در قیمت‌ها هم دست ببریم که حتما در سال آینده قیمت‌ها دست خواهد خورد. وی گفت: آخرین اقدام هم استقراض از بانک مرکزی است.

در این لحظه عبداللهی به سخنان خود پایان داد و نوبت به غلامحسین نوذری وزیر نفت رسید. پیش از این که نوذری سخنان خود را آغاز کند، محمدرضا باهنر به کنایه به او گفت: آقای مهندس نوذری شما متولی نفت کشور هستید و به ما بگویید بالاخره‌ این نفت ۵دلاری را چند می‌خواهید به ما بفروشید که نه سیخ بسوزد نه کباب!

نوذری هم با لبخندی ترجیح داد به جای پاسخ مستقیم به این سوال به تاریخچه‌ای مختصر از بازار نفت بپردازد. وی گفت بازار نفت در طول نیم قرن اخیر با فراز و نشیب‌های زیادی مواجه بوده است اما اتفاقی که در سه سال اخیر افتاده بی‌سابقه بوده است چرا که نفت از رقم ۳۶ یا ۳۷ دلار به تدریج تا رقم حدود ۱۵۰دلار بالا رفت و بعد طی یک دوره کوتاه و با شیب تندی به جای اول خود یعنی همان نفت ۳۵دلاری برگشت که البته هیچ کس چنین وضعیتی را پیش‌بینی نکرده بود. وی ریشه سقوط قیمت نفت را به سال ۲۰۰۱ میلادی برگرداند و گفت در آن سال نرخ بهره بانکی آمریکا از ۶درصد به یک درصد کاهش یافت و در نتیجه بازار مسکن، ساخت و ساز و خرید و فروش مسکن رونق گرفت. اما به دلیل جلو افتادن ساخت و ساز از تقاضا به تدریج بازار آسیب دید و در سال ۲۰۰۶ نشانه‌های رکود مسکن دیده شد چرا که بانک‌ها امکان وصول مطالبات خود را نداشتند و به دلیل ارزان شدن مسکن مردم هم توان بازپرداخت وام‌ها را نداشتند. نوذری گفت: این بحران از آمریکا شروع شد و به سایر کشورها رسید و از حوزه مسکن هم به سایر بخش‌ها کشیده شد. وی گفت: وقتی رکود پیش می‌آید با کاهش تقاضا از جمله در بازار انرژی مواجه می‌شویم. به گفته نوذری روزانه معادل ۸۶میلیون بشکه نفت معامله می‌شود اما در دوران رونق و در بازار کاغذی گاه ۱۵ تا ۲۰ برابر این رقم نفت معامله می‌شود. البته اتفاقی که می‌افتد همان و ۸۶میلیون بشکه است ولی وقتی رکود می‌شود، ناگهان کاهش تقاضا به وجود می‌آید مثلا در آمریکا با کاهش تقاضای ۲/۱میلیون بشکه‌ای مواجه شدیم که بعدا به اروپا و سایر نواحی جهان سرایت کرد که البته این کاهش تقاضا با افزایش تولید نفت همراه بود و همین هم زمینه را برای سقوط آزاد قیمت نفت فراهم کرد. وی گفت: اوپک با کاهش قیمت‌ها یکی دو جلسه اضطراری تشکیل داد و پس از برآوردها تصمیم گرفته شد در مجموع ۴میلیون بشکه از تولید نفت اعضای این سازمان کاسته شود. نوذری تصریح کرد: در حال حاضر ۳۵۰میلیون بشکه نفت مازاد در بازار وجود دارد و از طرفی شرایط اقتصادی جهان هم آشفته است. و پیش‌بینی می‌شود متوسط نرخ رشد اقتصاد جهانی در سال جدید میلادی ۵/۱ تا ۷/۱ درصد باشد؛ که البته اقتصادهای آمریکا و ژاپن با رشد منفی و سایر مصرف‌کنندگان انرژی مانند چین هم از نرخ رشد اقتصادی ۸/۱۱درصدی سال ۲۰۰۷ به ۹درصد در سال ۲۰۰۸ و به ۷درصد در سال ۲۰۰۹ برسند که البته این پیش‌بینی خوش بینانه است. وی افزود: نرخ رشد اعضای اوپک هم که در سال ۲۰۰۷ حدود ۷/۶درصد بود در سال آینده به ۸/۳ تا۴ درصد سقوط خواهد کرد که این نشان‌دهنده تاثیرپذیری کشورهای نفتی از بحران مالی است. وی گفت: اگر اعضای اوپک به توافق کاهش ۴/۴میلیون بشکه‌ای خود پایبند باشند دستیابی به نفت ۴۰ یا ۴۵دلاری قابل تحقق است اما در غیر این صورت باید در انتظار کاهش قیمت‌ها باشیم و به این ترتیب سال سختی را در پیش داریم. وی افزود: البته با سقوط قیمتی نفتی بسیاری از تولید کنندگان نفت گران از بازار تولید خارج خواهند شد. مثل مکزیک یا کانادا که نفت آنان به شن و ماسه چسبیده است و تولید آن هزینه‌بر است. وی گفت: البته اگر سرمایه‌گذاری جدید در صنعت جهانی نفت ایجاد نشود، امکان افزایش ۴میلیون بشکه‌ای تولید نفت در جهان تا سال ۲۰۱۰ محقق نخواهد شد و همین مساله می‌تواند زمینه‌های گران شدن نفت برای آن سال‌ها را فراهم کند. وی درباره بودجه سال ۸۸ هم گفت نفت روی ۳۵ تا ۵/۳۷دلار در حالی نهایی شدن است.

عکس: آکو سالمی