یاد
بنیانگذار شبکه ذهنی- زبانی
از نظر من طاهره صفارزاده از بنیانگذاران شبکه ذهنی- زبانی شعر دهه ۶۰ است که اشخاصی مثل قیصر امین‌پور و سیدحسن حسینی از آن تاثیر بسیار پذیرفتند.
عبدالجبار کاکایی (شاعر و منتقد):
از نظر من طاهره صفارزاده از بنیانگذاران شبکه ذهنی- زبانی شعر دهه ۶۰ است که اشخاصی مثل قیصر امین‌پور و سیدحسن حسینی از آن تاثیر بسیار پذیرفتند. صفارزاده را من در کتاب «نگاهی به شعر معاصر ایران» در قامت یکی از بنیانگذاران و تاثیرگذاران جریان شعر اجتماعی انقلاب و پس از آن بررسی کرده‌ام. از نظر من صفارزاده از بنیانگذاران شبکه ذهنی- زبانی شعر دهه ۶۰ است که اشخاصی مثل قیصر امین‌پور، سیدحسن حسینی و ... از آن تاثیر بسیار پذیرفتند. نسل پیش از ما صفارزاده را از اوایل دهه ۴۰ همزمان با چاپ کتابش می‌شناخت. ولی ما او را از کتاب «بیعت با بیداری» شناختیم. من در کتاب «نگاهی به شعر معاصر ایران» شعر صفارزاده را به‌نحوی نجوای روشنفکرانه تصور کردم یعنی بیشتر از این‌که تصویرگر باشد حرف می‌زد و کلام ارائه می‌داد و کلامش مثل متون مقدس و معنوی تاثیر معنوی عمیقی بر ذهن مخاطب داشت. او شکل گویش مستقلی داشت که شبیه به هیچ‌کس نبود. پیش از انقلاب دفتر «رهگذر مهتاب» از او منتشر شد که اکثرا شامل اشعار کلاسیک او می‌شد و در آن‌ها تاثیر زیادی از شاعرانی چون «نادر نادرپور» و «فروغ فرخزاد» پذیرفته بود. صفارزاده در دوره‌ای هم شعر نیمایی را تجربه کرد، اما سرانجام بیشترین درخشش‌اش از زمان وارد شدن به شعر سپید به خصوص با دفاتر «مردان منحنی» و «بیعت با بیداری» آغاز شد و در این کارها بود که شخصیت مستقل صفارزاده را مشاهده کردیم. صفارزاده هرچه به سال‌های پایانی عمرش نزدیک شد شعر پخته‌تری را خلق کرد. در کارهای دهه ۴۰ او پراکندگی در متن زیاد به چشم می‌خورد، اما در دهه ۵۰ و ۶۰ به سرانجام نزدیک‌تر می‌شود و رفته‌رفته به استقلال می‌رسد.
ارسال نظر