دیدگاه
فیلمنامه‌های ضعیف پلیسی
کار فیلمنامه‌نویس فریاد زدن دردهای جامعه و ارائه گزارش مستند و مصور از آسیبها و ناهنجاریها است.
فیلمنامه‌نویس چشم جامعه است و میتواند به راحتی ناهنجاری‌های موجود در جامعه را که خطر بزرگی برای نسل جوان و نوپای کشور به حساب میآید، شناسایی و به زبان هنر و فیلم به مردم معرفی کند.
هماکنون بسیاری از فیلمنامهنویسان علاوه بر بررسی و معرفی آسیبها، راهکارهای لازم را برای پیشگیری، در فیلمنامه بیان می‌کنند، درحالی که باید برای جلوگیری از بروز این آسیبها در جامعه، کار بررسی و ارائه راهکارهای لازم را به جامعهشناس و روانشناس سپرد.
در حال حاضر فیلمنامه‌های پلیسی به ویژه در حوزه بررسی آسیبها و بیان ناهنجاری‌های موجود در جامعه بسیار ضعیف است؛ امیدوارم نگاه ویژه جشنواره سوم فیلم پلیس به آسیبهای اجتماعی باعث غنیتر شدن فیلمنامه‌های پلیسی شود.
به طوری که هماکنون فیلمهای پلیسی ساخته شده در ایران بسیار متفاوت‌تر از یک پلیس واقعی است.
در این فیلمها پلیس شخصیتی جداگانه از مردم جامعه دارد. درحالی که پلیس از جنس مردم است و باید این موضوع به جامعه نیز منتقل شود تا مردم احساس بیگانگی با نیروی انتظامی نداشته باشند.
افزایش برگزاری جشنوارههای مختلف باعث ایجاد رقابت میان هنرمندان شده و این موضوع کیفیت کار را در زمینههای مختلف فیلمسازی، کارگردانی، بازیگری ارتقا میدهد.
شناسایی، بررسی آسیبهای اجتماعی و ارائه راهکارهای لازم برای جلوگیری از این آسیبها یکی از وظایف اصلی پلیس است.
اما معرفی این آسیبها به روشها و شکلهای مختلف از جمله وظایف فیلمنامهنویسان به شمار میرود و باید در این زمینه تعامل گستردهای میان پلیس و فیلمنامه‌نویس وجود داشته باشد.
سومین جشنواره فیلم پلیس با هدف ارزیابی آثار سینمای پلیسی، معرفی آسیبهای اجتماعی به مردم از طریق خلق آثار ارزشمند تصویری و نیز آشنایی جامعه با پلیسهای تخصصی از ۱۹ تا ۲۲ آذرماه امسال در تهران برگزار میشود.
مینو فرشچی- فیلمنامه‌نویس
ارسال نظر