ایران غزل بی‌پایان

نگاه سوم-گالری نیکول فریدنی این روزها میزبان آثاری از عکاسانی در سراسر ایران است که هر کدامشان در گوشه‌ای از ایران و حتی خارج از کشور توسط یک سایت مجازی با یکدیگر آشنا شده‌اند و در گروهی با عنوان «ایران غزل بی‌پایان» عکس های خود را با موضوع ایران با محوریت طبیعت شرکت داده‌اند.

هر کدام از عکس‌ها گوشه‌ای از این خاک را به تصویر کشیده‌اند، سفری از کوه‌های دماوند به جزیره قشم و از دریا به کویر، شاید دیدن این نمایشگاه فرصتی باشد برای دیدن آنچه در همین نزدیکی است و ما چشمی و فرصتی برای دیدن آن نداریم، باشد.

عکس‌های کوچک

حامد صابر از جمله عکاسان حاضر در نمایشگاه از نحوه قیمت‌گذاری آثار گله‌مند بود و توضیح داد: هر کدام از ما سه عکس می‌توانست در این نمایشگاه شرکت دهد، از کارهایی که من به هیات انتخاب ارائه دادم هر سه عکسم انتخاب شد، اما به خاطر این که دوستان دیگر شانس شرکت داشته باشند فقط با یک عکس که متعلق به استان هرمزگان و حوالی روستای «چک‌چک» است در این نمایشگاه شرکت کردم.

این کار در آخر با قیمت ۱۵۰هزار تومان به نمایشگاه ارائه شد و در همان روز اول فروش رفت.

این عکاس درباره کل آثار شرکت‌کننده در نمایشگاه توضیح داد: عکس‌های خوب در این نمایشگاه زیاد بود و حتی خود من دوست داشتم چند تا از آنها را بخرم، اما تنها دلیلی که مانع از خرید من از این نمایشگاه شد، سایز عکس‌ها بود زیرا متاسفانه به دلیل فضای محدود کارها در سایز کوچک ارائه شده بود، اما در نهایت با اینکه چند روز بیشتر از بازگشایی این نمایشگاه نمی‌گذرد و کارهای زیادی به فروش رفته که در مقایسه با نمایشگاه‌های عکس دیگر که ممکن است حتی در طول بازگشایی خود فروشی نداشته باشند، بسیار مثبت بوده است.

سفر به دماوند

فاطمه اعرابی از جمله عکاسانی است که برای اولین بار در یک نمایشگاه گروهی ۲ اثر خود را شرکت داده، اما به گفته خودش‌ شانس با او همراه بوده و عکس‌هایش فروش رفته است.

اعرابی از قسمت‌های ارائه شده در نمایشگاه احساس رضایت می‌کرد و این قیمت‌های پیشنهادی را منصفانه می‌دانست.

وی درباره کارهای ارائه شده در نمایشگاه گفت: کلا کارها خوب بودند، یکسری کارهای انتزاعی بود که دوست داشتم، اما در کنار آنها برای تعدادی از عکس‌های واقعی هم زحمت زیادی کشیده شده بود به عنوان مثال عکس‌هایی که از دماوند گرفته شده و من می‌دانم که عکاس این عکس‌ها برای گرفتن‌شان به دماوند سفر کرده و زحمت زیادی برای گرفتن آنها متحمل شده است.

به احترام نیکول

نیکول فریدنی از جمله کسانی که عکاسی طبیعت را به صورت حرفه‌ای در ایران پایه‌گذاری کرده است. این گروه از عکاسان نیز به احترام یک عمر فعالیت‌های این عکاس در زمینه عکاسی از طبیعت عکس‌های خود را با نگاهی به گوشه، گوشه ایران به این نمایشگاه ارائه داده‌اند، به طوری که در میان نام عکاسان حاضر به عکس‌هایی از سال‌های ۱۹۷۵ میلادی و نامی چون احمد کاووسیان برمی‌خوریم به خاطر علاقه شخصی خود این عکسش‌ را در این نمایشگاه شرکت داده است.

محسن هراتی با دو عکس از مراغه و جنگل ابر در این نمایشگاه شرکت کرده است، هراتی تا به حال در سه نمایشگاه گروهی و یک نمایشگاه انفرادی کارهای خود را ارائه کرده است.

این عکاس نیز درباره کارهای حاضر در نمایشگاه گفت: عکس‌ها از لحاظ موضوعی خوب بود، اما از لحاظ تکنیکی، به خاطر محدودیت‌هایی که برای عکاسان وجود داشته کارها خیلی حرفه‌ای نبود.

اما در میان عکس‌ها، یک عکس بود که به وسیله هواپیما توسط عکاس آن گرفته شده است. خب در نهایت هم ظاهرا، شانس با او خیلی همراه بود چون هم شیشه هواپیما تمیز بوده و هم زاویه‌ای که عکاس از آن عکس گرفته متفاوت با کارهایی بوده که تا به حال دیده شده.

صرفا زیبا

یکی از عکاسان بنام، در دیداری از این نمایشگاه درباره کارهای ارائه شده، گفت: عکس‌های نمایشگاه زیبا است، اما فاقد هویتی است که کار عکاس را متمایز و منحصربه‌فرد کند، در طول تاریخ عکاسی چه در زمانی که عکاسی با فیلم بود و چه در‌حال‌حاضر که به صورت دیجیتال است از این عکس‌ها زیاد داریم، بعضی ازعکس‌های حاضر در نمایشگاه با دوربین‌های اتوماتیک گرفته شده، دوربین‌هایی که شاید به خاطر برنامه‌های نصب شده در آن خودشان یک کاراکتر خاص به عکس‌ها می‌دهند و خارج از اراده عکاس عمل می‌کنند.

اما در نهایت این گروه به عنوان اولین کارگروهی خود و با وجود اینکه عکاسان شناخته شده و حرفه‌ای نبودند، کارهایی ارائه دادند که فاقد عنصر زیبایی نیست و برگزاری چنین نمایشگاهی باعث می‌شود تا دید مردم نسبت به عکاسی عوض شود و زیبایی‌ها را بهتر درک کنند.