در پی درخواست دولت برای دریافت ۱۰۰‌میلیارد ریال به بهانه آنچه جبران زیان ناشی از تغییرات ساعت برای خرید نیروگاه در قالب لایحه بودجه سال جاری نامیده و ارایه شده بود، مرکز پژوهش‌های مجلس استدلال‌های کارشناسی متخصصان صنعت برق کشور درباره این درخواست دولت را جمع‌بندی و ارایه کرده است. به گزارش دفتر اطلاع رسانی مرکز پژوهش‌ها در متن این گزارش کارشناسی آمده است:در لایحه بودجه سال ۱۳۸۷ کل کشور، دولت مبلغ ۱۰۰‌میلیارد ریال را تحت عنوان «جبران زیان ناشی از تغییرات ساعت برای خرید نیروگاه» در قسمت اعتبارات متفرقه ردیف ۵۲۰۰۰۰ پیش‌‌بینی کرده بود.بررسی‌های کارشناسی توسط کارشناسان مرکز دیسپاچینگ و متخصصین مستقل کشور نشان می‌دهد که تغییر ساعت هیچ زیانی وارد نمی‌کند و لذا نیاز به جبرانی برای آن نیست؛ بلکه باعث کاهش مدت زمان پرباری شبکه در پیک مصرف و همچنین کاهش مصرف در پیک نیز خواهد شد. با همین استدلال فنی، کمیسیون تخصصی انرژی مجلس شورای اسلامی، کمیسیون تلفیق و همچنین نمایندگان محترم در صحن علنی مجلس، اختصاص چنین مبلغی را تحت عنوان ذکر شده در لایحه که بیشتر با هدف غیرفنی آورده شده بود، نپذیرفتند و با اطلاع کامل از وضعیت اسفبار تلفات برق در شبکه تولید، انتقال و توزیع، ردیف و مبلغ مربوطه را حذف نکرده و با تغییر هدف تخصیص، به کاهش تلفات تخصیص دادند. در ادامه این گزارش سپس در خصوص اظهارنظر کارشناسی نوشته شده است: همان‌طور که در مقدمه ذکر شد دولت در اعتبارات متفرقه ردیف ۵۲۰۰۰۰ لایحه بودجه سال ۱۳۸۷ مبلغ ۱۰۰‌میلیارد ریال را تحت عنوان «جبران زیان ناشی از تغییر ساعت برای خرید نیروگاه» پیشنهاد داده بود.سرمایه‌گذاری لازم برای هر کیلو وات نیروگاه گازی در حال حاضر حدود ۴۰۰ دلار است که با دلار ۸۹۰۰ ریالی قانون بودجه سال ۱۳۸۷ معادل ۳۵۶۰۰۰۰ ریال می‌شود.بنابراین با اعتبار ۱۰۰‌میلیارد ریالی پیش‌بینی شده فوق‌الذکر در لایحه بودجه دولت، تنها می‌توان یک نیروگاه گازی با قدرتی کمتر از ۳۰ مگاوات خریداری کرد که با توجه به وجود ۴۲هزار مگاوات قدرت نصب شده در شبکه، اثر آن در شبکه کمتر از ۰۷۲/۰ (هفتادودو هزارم) درصد است و این در حالی است که حدود ۲۵درصد برق تولیدی کشور در شبکه‌های تولید، انتقال و توزیع کشور تلف می‌شود که حدود ۱۰۰۰۰ مگاوات است؛ یعنی بیش از ۳۳۰ برابر آنچه دولت می‌خواهد برای جبران زیان ناشی از تغییر ساعت و با اختصاص ۱۰۰‌میلیارد ریال کمبود فرضی را جبران کند. (اگر دولت بخواهد نیروگاه دیزلی ـ گازی ایجاد کند با این مبلغ یک نیروگاه حدود ۵۰ مگاواتی می‌تواند خریداری کند که باز هم ۱۲/۰ درصد (دوازده صدم) قدرت موجود است).در بخش دیگر این اظهارنظر، مرکز پژوهش‌ها تاکید کرده است:همچنین لازم است تذکر داده شود که اولا تغییر ساعت زیانی ایجاد نمی‌کند که دولت بخواهد آن را جبران کند و پیاده‌سازی تغییر ساعت به نفع کشور است؛ ثانیا قدرت قابل توجهی را نمی‌توان با این مبلغ برای افزایش توان شبکه خریداری کرد. مرکز پژوهش‌ها سپس با اطمینان کامل از مطالب تخصصی فوق در مورد رقم درج شده در لایحه بودجه که پیشنهاد شد این مبلغ برای کاهش تلفات شبکه، مصرف شود توضیح فنی داده است:الف) براساس قراردادهای موجود اصلاح شبکه، با این مبلغ می‌توان با اصلاحات سریع و ساده در بخش‌هایی از شبکه از تلف شدن بیش از ۱۰۰ مگاوات برق جلوگیری کرد. برای ایجاد نیروگاهی گازی با قدرت ۱۰۰ مگاوات (گرچه استاندارد قدرت نیروگاهی برابر دستورالعمل وزارت نیرو ۱۵۰اما، ۲ مگاوات است) نیاز به سرمایه‌گذاری حدود ۴۰‌میلیون دلار (حدود ۳۵۶‌میلیارد ریال) است که بیش از ۵/۳ برابر قدرت نیروگاهی است که دولت می‌خواهد با ۱۰۰‌میلیارد ریال در نظر گرفته برای جبران زیان ناشی از تغییر ساعت، ایجاد کند. در واقع با تغییر عنوان ایجاد شده توسط مجلس، می‌توان ۳۵۶‌میلیارد ریال نیاز به سرمایه‌گذاری را کاهش داد.ب) برای تولید هر سه کیلووات ساعت برق در نیروگاه‌های گازی باید یک متر مکعب گاز مصرف کرد، که اگر فقط دو ساعت پیک مصرف از نیروگاه گازی ۳۰ مگاواتی مذکور استفاده شود، باید حداقل ۲۰هزار متر مکعب گاز که قیمت هر متر مکعب آن در بودجه سال ۱۳۸۷ معادل ۶۹۰ ریال منظور شده است سوزانده شود. ضمن اینکه حدود ۲۳درصد برق تولیدی همین نیروگاه نیز در شبکه تلف می‌شود. در حالی که اگر این بودجه صرف کاهش تلفات شود، هیچ‌گونه انرژی اضافه در زمان بهره‌برداری مصرف نمی‌شود و از سرمایه ملی بهینه‌تر استفاده خواهد شد. حذف ۱۰۰ مگاوات تلفات شبکه یعنی جلوگیری از مصرف بی‌مورد بیش از ۶۶هزار متر مکعب گاز در همان دو ساعت پیک!

ج) ایجاد یک نیروگاه جدید، یعنی تحمیل هزینه‌های نگهداری و بهره‌برداری در بخش تولید که در بهترین شرایط، سالانه حداقل ۱۰درصد سرمایه‌گذاری اولیه است. در حالی که با اصلاح شبکه و افزایش کارایی آن، این هزینه تحمیل نخواهد شد.

د) ایجاد نیروگاه جدید، اشتغال قابل توجهی ایجاد نمی‌کند در حالی که برای اصلاح بخشی از شبکه با همین ۱۰۰‌میلیارد ریال، حدود ۱۰۰ فرصت شغلی ایجاد می‌شود.به این ترتیب در پایان نظر مرکز پژوهش‌ها نوشته شده است:با در نظر گرفتن مطالب فوق پیشنهاد می‌شود دولت بخشی از سرمایه‌گذاری آتی را که با هدف ایجاد نیروگاه‌ جدید در نظر می‌گیرند؛ صرف کاهش حداقل ۵۰درصد تلفات موجود در شبکه انتقال و توزیع کند و مابقی سرمایه مورد نظر را صرف ایجاد نیروگاه سیکل ترکیبی نیروگاه‌های موجود گازی کشور کند تا از هدر رفتن سالانه گاز و گازوئیل یا نفت کوره (مازوت) جلوگیری شود. در این صورت با صرفه‌جویی انجام شده و تامین بخشی از نیاز کشور از طریق جلوگیری از اتلاف در شبکه، نیازی به سرمایه‌گذاری بیش از ۲‌میلیارد دلار برای ایجاد نیروگاه‌های جدید نیست.