نشریه اقتصادی اکونومیست با اشاره به وابستگی غرب به واردات نفت از ایران تاکید کرد، هرگونه تحریم احتمالی ایران تحریم صادرات نفت این کشور را در بر نخواهد داشت. به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از اکونومیست، در شرایطی که احتمال تحریم ایران در اثر ادامه فعالیت‌های هسته‌ای در حال افزایش است دولت ایران مکررا بر این نکته تاکید می‌کند که هرگونه تحریم ایران برای دو طرف زیان‌بار است. این سخن به وابستگی کشورهای غربی به نفت وارداتی از ایران اشاره دارد و به طور غیرمستقیم بر احتمال امتناع ایران از فروش نفت به کشورهای غربی در صورت هرگونه تحریم ایران اشاره دارد.

اما مسلم است که هرگونه تحریم ایران یا تهدید به تحریم باعث بالا رفتن قیمت نفت خام می‌شود و این مساله تا زمانی که ایران بتواند نفت خود را بفروشد به نفع ایران است.

به طور محسوس تولید نفت ایران از سه ماه دوم سال ۲۰۰۵ رو به نزول گذاشته است. در سه ماه منتهی به ژوئن ۲۰۰۵ تولید نفت ایران بالغ بر ۹۶/۳‌میلیون بشکه در روز بود. این رقم در سه ماه سوم سال ۲۰۰۵ به ۸۱/۳‌میلیون بشکه در روز کاهش یافت.

اگر چه تولید نفت ایران در سه ماه چهارم پارسال تا حدودی افزایش یافت و به ۸۵/۳‌میلیون بشکه در روز رسید در سه ماه اول سال ۲۰۰۶ مجددا تولید نفت ایران رو به کاهش گذاشت و به ۸۱/۳‌میلیون بشکه در روز و در سه ماه دوم نیز به رقم پایین ۷۱/۳‌میلیون بشکه در روز رسید. این رقم پایین‌ترین میزان تولید نفت ایران از سه ماه دوم سال ۲۰۰۳ است. میزان تولید نفت ایران در سه ماه دوم سال ۲۰۰۶ به میزان ۶‌درصد کمتر از میزان تولید نفت ایران در مدت مشابه سال قبل است.

کارشناسان دلایل متعددی را برای کاهش تدریجی تولید نفت ایران برشمرده‌اند که فقدان سرمایه‌گذاری یکی از این دلایل است.

اکونومیست در بخش دیگری از گزارش خود به تلاش ایران برای افزایش تولید فرآورده‌های نفتی در داخل اشاره کرده است و تحقق اهداف ایران در این خصوص را غیرمحتمل دانسته است.

دولت محمود احمدی‌نژاد در نظر دارد با ساخت پالایشگاه‌های جدید و افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های قدیمی به وابستگی ایران به واردات ۲۵‌میلیون لیتر بنزین در روز پایان دهد.

اگرچه فعالیت‌های گسترده‌ای در این خصوص آغاز شده است اما به نظر نمی‌رسد هیچ یک از آنها در آینده نزدیک به نتیجه برسد.

دولت ایران به شرکت‌های هندی و چینی در کنار شرکت‌های داخلی متوسل شده است. در عین حال جای تردید وجود دارد که هدف دولت ایران مبنی بر افزایش ۱۰۰‌درصدی تولید بنزین در ایران تا سال ۲۰۱۰ محقق شود.

این مجله در پایان با توجه به مخاطرات سیاسی ناشی از قطع یارانه‌های انرژی و همچنین عدم امکان افزایش قابل توجه تولید فرآورده‌های نفتی در داخل ایران، برداشت از حساب ذخیره ارزی و واردات بنزین را تنها گزینه پیش روی احمدی‌نژاد دانسته است.