گروه اقتصاد بین‌الملل: مطالعه‌ای که تاثیر تحریم‌های اقتصادی علیه ایران را بررسی کرده است، نشان می‌دهد تحریم‌های اقتصادی ابزار موثری برای دستیابی به اهداف خاص سیاسی نیستند. به گزارش بیزینس استاندارد، بروس مک‌دونالد، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، می‌گوید: «برخی افراد تصور می‌کنند دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران به این معنی است که تحریم‌های اقتصادی موثر واقع شده‌اند. اما برنامه هسته‌ای ایران علت اعمال تحریم‌ها توسط آمریکا نبوده است. این تحریم‌ها دهه‌ها قبل و به دلیل سرنگونی شاه و پیروزی انقلاب اسلامی وضع شدند.» محققان معتقدند تحریم‌های اقتصادی به جای آنکه کشورها را ترغیب کند سیاست مطلوب را درپیش گیرند، آنها را ترغیب می‌کند برای تهاجم یا دیگر اقدامات نظامی احتمالی آماده شوند. مک‌دونالد می‌گوید: «کشورها در مواجهه با تحریم‌ها حالت نظامی به خود می‌گیرند به این معنی که تولیدات بخش دفاعی خود را افزایش می‌دهند. آنها افراد بیشتری را جذب نیروی نظامی می‌کنند و نیروهای بیشتری را آموزش می‌دهند و تسلیحات بیشتری تولید یا خریداری می‌کنند. این اقدامات موجب تثبیت اقتصاد این کشورها می‌شود و باعث می‌شود بهتر بتوانند تحریم‌ها را تحمل کنند.» ایران به این دلیل که از سال ۱۹۷۹ تحت تحریم قرار دارد و اطلاعات اقتصادی آن از دهه ۱۹۵۰ تاکنون موجود است، مورد مطالعاتی خوبی محسوب می‌شود. بررسی آمار اقتصادی ایران نشان می‌دهد اقتصاد این کشور به محض وضع تحریم‌ها تغییر جهت داده و حقیقتا بهبود یافت. او می‌افزاید: «به‌طور خلاصه، سیاست‌گذاران باید بدانند که مدارکی دال بر موثر بودن تحریم‌ها وجود ندارد.»