وضع قانون مالیات بر خودرو در ایران
برقراری مالیات بر وسائط نقلیه در ایران به اقتباس از آمریکا و اروپا که ۱۲ فروردین ۱۳۰۹ به تصویب رسیده بود، ۲۵ فروردین برای اجرا به ادارات مربوط ابلاغ شد. طبق این ضوابط، مالیات سالانه یک اتومبیل ۱۲۰ تومان بود که در آنزمان پول چشمگیری بود. به علاوه، هنگام شمارهگذاری و دریافت کارت مشخصات اتومبیل باید مبلغی (به نام اجرت کارمندان) پرداخت میشد. این مقررات در بیشتر کشورها به همین صورت ادامه دارد. در آمریکا در حال حاضر علاوهبر مالیات ثابت سالانه ایالت، یک اتومبیلدار باید هر سال بر پایه بهای اتومبیل مبلغی هم به شهرداری محل پرداخت کند که این مبلغ از چهار و نیم درصد بهای روز اتومبیل کمتر نیست.
برقراری مالیات بر وسائط نقلیه در ایران به اقتباس از آمریکا و اروپا که 12 فروردین 1309 به تصویب رسیده بود، 25 فروردین برای اجرا به ادارات مربوط ابلاغ شد. طبق این ضوابط، مالیات سالانه یک اتومبیل 120 تومان بود که در آنزمان پول چشمگیری بود.
به علاوه، هنگام شمارهگذاری و دریافت کارت مشخصات اتومبیل باید مبلغی (به نام اجرت کارمندان) پرداخت میشد. این مقررات در بیشتر کشورها به همین صورت ادامه دارد. در آمریکا در حال حاضر علاوهبر مالیات ثابت سالانه ایالت، یک اتومبیلدار باید هر سال بر پایه بهای اتومبیل مبلغی هم به شهرداری محل پرداخت کند که این مبلغ از چهار و نیم درصد بهای روز اتومبیل کمتر نیست. به علاوه، در آمریکا و اروپا و برخی کشورهای دیگر یک تا سه نوع مالیات از فروش بنزین دریافت میشود که جمعا از اصل بهای بنزین بیشتر است و به همین لحاظ هزینه داشتن اتومبیل شخصی سنگین است و وسیله خودنمایی و تفریح نمیتواند باشد.
در بسیاری از کشورها، برای کاستن از پیچیدگی ترافیک شهرهای بزرگ، مالیات مضاعف بر خودرو وضع میکنند تا اتومبیلداری برپایه نیاز واقعی باشد نه هوس. در چندین کشور و بهویژه ممالکی که گرفتار تورم پول هستند، دولتها بهای اتومبیل را متناسب با نرخ تورم بالا میبرند تا هجوم به خرید اتومبیل صورت نگیرد و مابهالتفاوت حاصل، صرف اصلاح معابر و راهها میشود. به اظهار اقتصادیون، هر اتومبیل اضافی به همین نسبت هزینهها و بهویژه مصرف ارز را بالا میبرد، از بنزین گرفته تا وسائل یدکی و...
برگرفته از روزنامک
ارسال نظر