جامههای ابریشمی و گلیم سیاه شگفتانگیز طبرستان
طبرستان سرزمینی پر آب ومیوه است. درختان بزرگ دارد و اغلب بیشه و جنگل است. بناهای آن از چوب و نی و اقلیمی پر باران است و بسا اوقات یک سال تمام بیوقفه باران میآید و آفتاب ظاهر نمیشود. مردم طبرستان پرمو و پیوسته ابرو و دارای سرعت تکلم و شتابناک و سبکند. خوراک آنان نان، برنج، ماهی و سیر است و همچنین است دیلم و گیلان. از طبرستان جامههای گوناگون ابریشمی و پشمین گرانبها و گلیم سیاه شگفتانگیز به دست میآید و جامههای هیچ سرزمینی به این خوبی و گرانی نیست و هرگاه از زر بافته باشند مانند جامه فارس یا کمی گرانتر از آن است.
طبرستان سرزمینی پر آب ومیوه است.درختان بزرگ دارد و اغلب بیشه و جنگل است. بناهای آن از چوب و نی و اقلیمی پر باران است و بسا اوقات یک سال تمام بیوقفه باران میآید و آفتاب ظاهر نمیشود. مردم طبرستان پرمو و پیوسته ابرو و دارای سرعت تکلم و شتابناک و سبکند. خوراک آنان نان، برنج، ماهی و سیر است و همچنین است دیلم و گیلان. از طبرستان جامههای گوناگون ابریشمی و پشمین گرانبها و گلیم سیاه شگفتانگیز به دست میآید و جامههای هیچ سرزمینی به این خوبی و گرانی نیست و هرگاه از زر بافته باشند مانند جامه فارس یا کمی گرانتر از آن است.
ابن حوقل، جغرافیدان قرن چهارم، از کتاب صورت الارض
بازار بزرگ ماهشهر
از عبادان به دریا نشستم به قصد زمین لور (لر) وعراق عجم و پس از چهار روز به ماچول ( ماهشهر) رسیدم و آن شهرکوچکی باشد بر ساحل دریا زمین آن شوره ناک بی گیاه و درخت. و بازاری بزرگ داشت از بزرگترین بازارها و یک روز آنجا بودم پس ستوری به کری گرفتم و سه روز از صحرایی محل اکراد که چادرهای موئینه داشتند بگذشتم وبه شهر رامز (رامهرمز) رسیدم و از آنجا به تستر شدم.
برگرفته از سفرنامه ابن بطوطه، این سفرنامه که «تحفة الانظار فی غرائب الاسفار» نام دارد در قرن هشتم هجری نوشته شده و یکی از مهمترین منابع تحقیقی در آن دوران است
شرح عکس: آنتوان سوروگین (۱۳۱۲ - ۱۲۰۹ خورشیدی) یکی از برجستهترین چهرههای عکاسی در دوره قاجار است. او مهمترین رخدادهای سیاسی و اجتماعی عصر مشروطهخواهی و نیز زندگی مردم ایران در آن دوره را ثبت کرده و به تاریکخانه تاریخ سپرده است. این عکس آیین کشتی پهلوانی در کاخ گلستان را نشان میدهد؛ نوروز ۱۲۸۷ هجری شمسی.
بندر بوشهر در عهد قاجار
بندر بوشهر برای کشتیهایی که در بیش از ۱۸ فوت آب حرکت میکنند در خور استفاده نبود. بنابراین بیشتر کشتیها ناگزیر در حدود ۸ کیلومتر دورتر از این بندر لنگر میانداختند. کالاهای تجارتی توسط کشتیهای کوچکتر به ساحل آورده میشد. تا حدود سال ۱۸۵۰ بوشهر هیچ نوع تجارت در خور ملاحظه ای نداشت اما از آن پس اوضاع تغییر کرد.
برگرفته از تاریخ اقتصادی ایران، نوشته چارلز عیسوی
بازنشستههای جایگزین ناپذیر
نظام آموزشی تاریخ در کشور ما دچار بحران است. نقد تاریخنگاری و تاریخنگری اهمیت بسیاری دارد. غیبت مورخ مسالهای است که در جامعه و فرهنگ ما وجود دارد و تاریخنگار از شأن و احترام کافی برخوردار نیست. وقتی که خانم دکتر اتحادیه از دانشگاه بازنشسته میشود چه کسی را داریم که بتواند جایگزین ایشان شود؛ در حالی که ایشان نشاط علمی شان شروع شده و در اوج تلاش و پویایی علمی هستند؟ دانشگاههای ما با قانون بازنشستگی از حضور امثال خانم دکتر اتحادیه بیبهره میمانند و جایگزینی برای وی نداشتهایم و در حوزه تاریخ در دانشگاهها دچار بحرانیم.
داریوش رحمانیان استاد تاریخ دانشگاه تهران و عضو انجمن ایرانی تاریخ، به نقل از یک سخنرانی
ارسال نظر