طلوع دوباره ژاپن
نویسنده: شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن مترجم: مجید اعزازی سال‌ها صاحب‌نظران، ژاپن را سرزمین غروب آفتاب می‌نامیدند. آنها می‌گفتند، برای اقتصادی به بالندگی اقتصاد ژاپن، رشد اقتصادی غیرممکن است. آنها می‌گفتند بدهی عمومی ما ناپایدار است. آنها به روحیه استعفای ما به عنوان نشانه‌ای از انحطاط اقتصادی اشاره می‌کردند.
اما اینک چنین صداهایی به‌ندرت شنیده می‌شود. اقتصاد ژاپن از رشد منفی به رشد مثبت تغییر جهت داده است و در آستانه رهایی از شرایط بدون تورم است. در بهار پیش رو، دستمزدها افزایش خواهند یافت. وضعیت مالی ما با توجه به اینکه دولت من در مسیر تثبیت مالی عمومی گام برداشته، به‌طور پیوسته بهبود یافته است.
در همین حال، به میزانی که اقتصاد به جایگاه پیشین خود بازمی‌گردد، مردم ژاپن پرجنب و جوش‌تر و شادکام‌تر می‌شوند. حالتی که در شادی عمومی هنگام انتخاب شدن توکیو برای میزبانی بازی‌های المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰ نمود یافت.
از این رو، در شفق نیستیم، بلکه طلوع دوباره‌ای را تجربه می‌کنیم. طلوعی که سراسر ژاپن را فراگرفته است، چرا که ما براین ایده که اصلاحات معین هرگز قابل اجرا نیستند، غلبه پیدا کرده‌ایم. ادعا کرده‌ام که مانند یک مته عمل خواهم کرد و برای نفوذ به صخره سخت منافع واگذار شده به اندازه کافی قوی خواهم بود و الان ما چنین هستیم.
به‌طور مثال، ما بازار الکتریسیته ژاپن را کاملا آزاد خواهیم کرد. تا ۶ سال دیگر که شرکت‌کنندگان بازی‌های المپیک از راه می‌رسند، بخش برق کاملا رقابتی خواهد بود و بخش تولید برق از بخش توزیع آن جدا خواهد شد.
ما همچنین بخش سلامت را به عنوان یک صنعت، پرورش خواهیم داد. ژاپن در خط مقدم پزشکی احیاگر قرار دارد و ما امکان تولید سلول‌های بنیادی در آزمایشگاه‌های بخش خصوصی را فراهم خواهیم کرد. این در حالی است که من اصلاحات بیشتری را پیشنهاد کرده‌ام، به‌دلیل اینکه ما به ارائه‌دهندگان بزرگ خدمات سلامتی در قالب هلدینگی شبیه هلدینگ آمریکایی «مایو کلینیک» نیازمندیم.
افزون بر این، ما در حال حذف سیستم «تنظیم تولید برنج» هستیم، سیستمی که بیش از ۴۰ سال برقرار بوده است. موانع ورود شرکت‌های خصوصی به بخش کشاورزی برداشته خواهند شد و کشاورزان اجازه خواهند یافت تا محصولات مورد نظر خود را بدون کنترل روی عرضه و تقاضا کشت کنند.
به‌زودی، بسته مقررات‌زدایی ما تدوین خواهد شد. طی دو سال آینده در حوزه‌های مختلف، منافع واگذارشده غیرقابل‌نفوذ نخواهند بود. به‌طور مثال، در شهرهای ژاپن که برای دستیابی به جایگاه جهانی مشتاق هستند، محدودیت‌های مربوط به فضای طبقه به موضوع به تاریخ پیوسته تبدیل خواهد شد. به‌زودی شاهد مسکن‌های باکیفیت بسیار بالا، مجموعه‌های تجاری و ظهور شهرهایی که هیچ گاز گلخانه‌ای تولید نمی‌کنند یکی پس از دیگری خواهیم بود.
همچنین، شراکت فرا آتلانتیک در هسته مرکزی سیاست‌های اقتصادی من باقی خواهد ماند و ما به اجرای مفاد توافق‌نامه همکاری اقتصادی ژاپن- اتحادیه اروپا ادامه خواهیم داد. در نتیجه، اقتصاد ژاپن با جریان‌های علمی، تجاری و سرمایه‌گذاری جهان حتی همبسته‌تر خواهد شد. شرکت‌ها و مردم خارج از ژاپن، این کشور را در زمره دوستدارترین مکان‌های کسب و کار در جهان به شمار خواهند آورد.
مدیریت صندوق‌های عمومی ژاپن- مانند صندوق بازنشستگی دولت که در حال حاضر حدود ۲/۱ تریلیون دلار دارایی دارد- نیز دستخوش تغییرات بسیار گسترده خواهند شد. ما اصلاحات از جمله بازبینی سبد سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی دولت را ادامه خواهیم داد، تا اطمینان حاصل شود که سرمایه‌های عمومی به سرمایه‌گذاری‌های مبتنی بر رشد کمک می‌کند.
ما همچنین مالیات‌های شرکتی خود را باید از لحاظ بین‌المللی رقابت‌پذیر کنیم. در آوریل (فروردین- اردیبهشت ۹۳)، نرخ مالیات شرکت‌ها تا ۴/۲ درصد کاهش خواهد یافت. این در حالی است که مشوق‌های مالیاتی را برای تشویق شرکت‌ها به استفاده از پول نقد خود برای سرمایه‌گذاری، تحقیق و توسعه و افزایش دستمزدها وضع خواهیم کرد.
همزمان، مقررات حاکم بر بازار سرمایه که کارگران را به صنایع قدیمی پیوند می‌دهند، اصلاح خواهیم کرد. صنایع جدید به منابع انسانی خلاق و نوآور نیازمند است و ما یارانه‌های خود را دوباره هدفمند خواهیم کرد به گونه‌ای که کارگران بدون اشتغال معنی‌دار در صنایع در حال رکود بتواند، به بخش‌های درحال رونق منتقل شوند و مشاغل بهتری را بیابند.
البته با توجه به اینکه جمعیت ژاپن به سرعت در حال پیر شدن است و شمار کودکان در حال کاهش است، سرمایه‌گذاران با سوال روشنی مواجه شده‌اند: «ژاپن منابع انسانی خلاق و نوآوری مورد نیاز خود را از کجا تامین خواهد کرد؟»
آریانا هافینگتون روزی به کنایه گفت که اگر برادران لمان «برادران و خواهران لمان» می‌بودند، این شرکت از بحران مالی نجات یافته بود. فرهنگ شرکتی ژاپن حتی مردانه‌تر از این است. وقتی هیلاری کلینتون به من گفت که اگر در بازار کار میزان مشارکت زنان به اندازه مشارکت مردان برسد، تولید ناخالص ژاپن ۱۶ درصد بزرگ‌تر از رقم کنونی خواهد بود، من به شدت دلگرم شدم. به‌طور قطع، نیروی کار زنان ژاپنی بزرگ‌ترین منبع کمتر استفاده شده است.
ژاپن باید به مکانی تبدیل شود که زنان در آن بدرخشند. تا سال ۲۰۲۰ ما از زنان می‌خواهیم ۳۰ درصد پست‌های مدیریتی پیشرو را اشغال کنند. هدفی که پیش فرضش داشتن محیط کاری منعطف‌تر و همچنین حمایت از کارگران خارجی برای اشتغال در خدمات شخصی و داخلی است.
نیروی اصلی تغییر در قالب اصلاحات قانونی از راه خواهد رسید، اصلاحاتی که قرار است در دوره بعدی پارلمان مطرح شود. این اصلاحات شمار مدیران خارجی در هیات‌مدیره‌ها را افزایش خواهد داد. ماه آینده، ما کد مباشرت را پیشنهاد می‌دهیم که سرمایه‌گذاران رسمی را برای ایفای نقشی بزرگ‌تر در حاکمیت شرکتی توانمند می‌کند. مطمئنم که اثر ترکیبی این اصلاحات ژاپن را برای مضاعف کردن سرمایه‌گذاری مستقیم داخلی تا ۲۰۲۰ توانمند و کل کشور را احیا می‌کند و چشم‌انداز اقتصادی ژاپن را به شدت تغییر می‌دهد.
اما هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. به‌زودی، سومین سال از فاجعه زلزله و سونامی که شمال ژاپن را در ۱۱ مارس ۲۰۱۱ ویران کرد، پشت سر می‌گذاریم. فاجعه‌ای که موجب شکست برنامه برق هسته‌ای فوکوشیما شد. درحالی‌که ترمیم این برنامه بسیار بعید به نظر می‌رسد، اما عشق و غمخواری نمایان در واکنش جهان به این حادثه ما را به شدت متاثر کرد، همان‌طور که روحیه استقامت بازماندگان و همکاری آنان با هم برای غلبه بر این شرایط سخت ما را تحت تاثیر قرار داد.
اینکه ژاپن در حال حاضر حتی با رویکردی مثبت‌تر در توسعه و صلح جهانی مشارکت می‌کند، ناشی از همین روحیه است. در دوران ما هیچ کشوری به تنهایی نمی‌تواند از صلح محافظت کند. هیچ‌یک از ما به تنها نمی‌تواند چالش‌هایی را حل کند که جهان با آن مواجه می‌شود.
به‌طور مثال، در کامبوج یک بیمارستان ساخت ژاپن برای مادران و نوزادان به کاهش نرخ
مرگ و میر شیرخواران این کشور کمک کرده است. در فلیپین، نیروهای دفاعی ژاپن پس از توفان مخرب نوامبر تلاش زیادی برای کمک رسانی به مردم منطقه انجام دادند. این در حالی است که زنان و مردان ژاپنی مستقر در جیبوتی برای مقابله با راهزنی دریایی همچنان در حالت آماده باش هستند و در اطراف جهان از کشتی‌ها در برابر این تهدید حمایت می‌کنند.
ژاپن با همسایه‌های دارای امکانات نامحدود احاطه شده است: چین، کره‌جنوبی، کشورهای عضو پیمان آ.سه.آن، هند، روسیه و در حاشیه اقیانوس کشورهای عضو توافق‌نامه همکاری‌های اقتصادی استراتژیک فرا آتلانتیک. در واقع، با توجه به اینکه آسیا در حال تبدیل شدن به موتور محرک اقتصاد جهان است، نیاز به دستیابی به صلح و رفاه طولانی مدت هرگز به اندازه کنونی نبوده است، چرا که اثر ضربه هر تهدیدی برای ثبات منطقه‌ای می‌تواند سهمگین باشد.
پایه زیرین رفاه، آزادی تحرک کالاها و افراد است. در خطوط دریایی، در آسمان و این روزها در خارج از جو و در فضای مجازی، آزادی تحرک باید ایمن باقی بماند. تنها راه برای حفظ این کالاهای عمومی ضروری با دقت رعایت حاکمیت قانون و ترویج ارزش‌های اساسی مانند آزادی، حقوق بشر و دموکراسی است. هیچ جایگزینی وجود ندارد. سود رشد اقتصادی آسیا نباید با اختصاص به هزینه‌های نظامی از بین برود. ما باید از آن برای سرمایه‌گذاری در نوآوری و سرمایه انسانی که باعث رشد بیشتر این منطقه می‌شود، استفاده کنیم. اعتماد میان کشورهای آسیایی- همان‌طور که در هر جای دیگری صادق است- برای صلح و رفاه آنها حیاتی است و این امر تنها از طریق دیالوگ و وفاداری به قوانین بین‌المللی و نه زور و ارعاب، به‌دست خواهد آمد.
برای جلوگیری از افزایش هزینه‌های نظامی غیرقابل کنترل در آسیا، بودجه‌های دفاعی باید کاملا از طریق افشای عمومی شفاف بشوند.
افزون بر این، دولت‌های آسیایی باید مکانیسمی برای مدیریت بحران و کانال‌های ارتباطی قوی میان نیروهای مسلح خود ایجاد کنند. همچنین باید قوانین را وضع کنیم که رفتار مبتنی بر قوانین دریایی بین‌المللی را ارتقا دهد.
تنها در این صورت است که به رشد و رفاه پایدار در آسیا دست می‌یابیم و تنها این شرایط است که همه ما را در این منطقه در تشخیص توان بزرگ مان توانمند می‌کند.
ژاپن تعهد داده است هرگز دوباره جنگی بر پا نکند و ما هرگز تلاش برای جهانی را که در صلح است، متوقف نمی‌کنیم. با توجه به تعهد ژاپن به افزایش رفاه منطقه‌ای و جهانی، امید زیادی دارم که احیای اقتصادی ژاپن به نزدیک کردن کشورهای جهان به یکدیگر کمک کند.