گروه تاریخ اقتصاد- آنچه می‌خوانید بخش دوم از مذاکرات نمایندگان مجلس شورای ملی است در روز یکشنبه 24 آبان ماه 1286 شمسی:‏
فتح‌الله خان: بنده دو لایحه درخصوص خالصه قم عرض کرده‌ام و به کمیسیون مالیه داده‌ام، هیچ مذاکره نشد، اگر صلاح بدانید ملاحظه فرموده یک ترتیبى بدهید.
(در این موقع ورقه رأى منتشر شد که بیست و یک سال کافى است از براى مدیرى جراید یا خیر باید سنش بیشتر باشد اکثریت آرا بر عدم کفایت شد مجددا ورقه رأى منتشر شد که مناط ۲۵ سال باشد یا سى سال؟ اکثریت آرا بر بلوغ به سى سال شد.)
رییس: دیروز درخصوص عمله‌های بیوتات عنوان شد که به واسطه القای آتی که شده عمله‌های بیوتات در مقام اند که به مجلس شکایت کنند، اگرچه دیروز در این موضوع به اندازه توضیح داده شد که تمام آنها به طور مقاطعه به اعلیحضرت داده شده که به تمام اجزای بیوتات کما فى السابق مرحمت فرمایند و هیچ از حقوق آنها قطع یا کسر نشده است، حالا در این باب کاغذى از انجمن مرکزى رسیده است که آنها اقداماتى در این باب داشته‌اند، فعلا خوانده می‌شود.
(قرائت شد قریب به این مضمون: پاره‌ای اشخاص که همیشه درصدد انقلاب و القای مفسده و فساد هستند، این ایام به این عنوان که سال‌ها امر معاش ما از مواجب دیوانى گذشته است درصدد برآمده‌اند که خوب است ما هم اجماع کرده از اجراى این حکم مجلس جلوگیرى نماییم، بدوا عمله شترخانه و قاطرخانه را محرک شده‌اند؛ چون احکام مجلس مقدس اطاعتش بر همه ملت لازم است، لهذا ما هم در این موقع اطاعت از اوامر مجلس مقدس را فرض ذمت شمرده فرمان برداریم.)
رییس: به اندازه‌ای در این خصوص اقدامات شده و ابدا مداخله هم در عمل بیوتات نشده، گویا به ایشان القای شبهه شده آن چیزهایی که کسر شده به مؤتمن‌الممالک گفتم صورت بردارد حاضر است؛ یک فقره پانصد هزار تومان است، یک فقره هم چهارصد و پنجاه هزار تومان است، چهارصد و پنجاه هزار تومان از ۱۳ نفر که صاحب حقوق زیاد بودند کسر شده است، پانصد هزار تومان از کلیه حقوق اهل ایران کسر شده است.
آقا میرزا ابوالحسن خان: به عقیده بنده این اسامى خوانده شود بهتر است.
وثوق الدوله: اولا خلط مبحث نشود! عنوان اول در بیوتات بود، حقوق بیوتات تقریبا هشتصد و هشتاد هزار تومان و مقدارى جنس بود.
مجلس این مبلغ را به اعلیحضرت مقاطعه داد در یک کرور و پنج‌هزار خروار غله و در حقیقت سیصد هزار تومان کسر شده است، اما در مقابل این سیصد هزار تومان سه قلم بزرگ داریم که امساله هیچ لازم نیست؛ یکى دویست و چهل هزار تومان صرف جیب اعلیحضرت مظفرالدین شاه مرحوم بوده است که در حق بعضی‌ها مستمرى شده و از بابت مستمرى آنها در جاهاى دیگر منظور گردیده است و یکى هم هفتاد و دو هزار تومان مواجب و مقررى ولیعهدى بود حالا روى هم به اعلیحضرت در یک کرور مقاطعه داده شده است و شصت هزار تومان هم از بابت تدارک صندوق‌خانه بوده که داده می‌شد تهیه نشان و غیره ببینند، حالا گفته شده است که این ترتیب لازم نیست باید نشان و خلعت از روى استحقاق و لیاقت و افتخارى باشد، اما در باب کلیه حقوق که کسر شده نهصد هزار تومان کسر شده است. چهارصدوپنجاه هزار آن راجع به سیزده نفر است که کمیسیون مجلس قرارى گذاشته بعضى که بالمره غلط بوده قطع بعضی را هم کسر نموده، باقی راجع به تمام ارباب حقوق است و رعایت استحقاق و خدمت هم در همه آنها شده است.
آقا سید حسن تقى‌زاده: یک قانونى که براى اهالى یک مملکت وضع می‌نمایند و یک دسته مردم زیر بار او نمی‌روند باید آنها را مجازات داد در این صورت هیچ لازم نیست که مجلس در این باب مذاکره نماید، ولى از بابت اینکه به تمام مردم معلوم شود که به چه اندازه کار کمیسیون از روى صحت شده باید توضیح داده شود، اما معلوم می‌شود که اینها بهانه است و می‌خواهند آشوب بنمایند و ما هم که اینجا نشسته‌ایم قوه قهریه نداریم، ولى بی خود اینجا ننشسته‌ایم با قوه ملیت اینجا نشسته‌ایم، حالا بر فرض یک کرور الواط و اشرار جمع شوند و می‌خواهند شرارت کنند و حال آنکه این اندازه هم نمی‌شوند! خود ملت رفع آنها را به خوبى خواهد نمود، اما در باب بیوتات اولا همه می‌دانید که پادشاه را حقوق در مقابل خدمت می‌دهند و چنین فرض نشود که این یک کرور به شاه داده شده است جریمه است که فقط مختصرى را خرج کرده باقى براى ذخیره بماند و اجزای بیوتات بى‌پا شوند، بلکه گفته شد این سه قلم موضوع شود؛ الباقى همان یک کرور است که پارسال به بیوتات داده شده و امسال هم باید داده شود، والا باز می‌گویم که مخارج شخصى یک نفر بیشتر از دوازده هزار تومان نیست.
آقا میرزا ابوالحسن خان: منشا این فتنه‌ها همین رجال‌ها هستند که قسم هم می‌خورند که ما مشروطه‌خواه هستیم! باید بدانند که مملکتى که داراى چند میلیون مالیه است اینقدر مواجب و حقوق ندارد؛ سردارهاى آنها چهار هزار تومان مواجب دارند، ولى در اینجا یک مستوفى سه هزار تومان می‌برد، پس آنها که قسم خورده‌اند نباید بگویند که خیرخواه ملتیم.