نبوغ نظامی بهرام چوبین
گروه تاریخ اقتصاد- 28 نوامبر سال 588 میلادی، ارتش ایران در جنگ با خاقان «شابه»در بلخ از سلاح تازه‌ای که در آن نفت خام به کار رفته بود استفاده کرد. در این جنگ ژنرال بهرام مهران معروف به بهرام چوبین فرماندهی ارتش ایران را برعهده داشت که در تاریخ نظامی جهان از او به عنوان یک نابغه رزم نام برده‌اند.
هرمز چهارم، شاه وقت از دودمان ساسانیان، وقتی شنید که خاقان اقوام آلتائیک وارد اراضی ایران در شمال شرقی خراسان (تاجیکستان و شمال افغانستان امروز) شده، ژنرال‌های ایران را به تشکیل جلسه‌ای در شهر تیسفون فراخواند و تصمیم خودرا به اخراج خاقان از قلمرو ایران به آنان اطلاع داد. هرمز گفت که طبق آخرین اطلاعی که به ارتشتاران سالار (ژنرال اول ارتش ایران) رسیده، «خاقان شابه» دارای 300 هزار مرد مسلح و چند واحد فیل جنگی است. ژنرال‌ها پس از تبادل نظر، بهرام چوبین را برای انجام این کار خطیر برگزیدند و او پذیرفت. بهرام از میان ارتش پانصد هزار نفری ایران، 12 هزار مرد جنگ‌دیده 30 تا 40 ساله (میانسال) را برگزید که اضافه وزن نداشتند و میهن دوستی آنان قبلا به اثبات رسیده بود و بیش از سایرین قادر به تحمل سختی بودند و در جنگ سواره و پیاده تجربه داشتند. خاقان زمانی از این لشکر کشی آگاه شد که بهرام تنها چهار روز تا بلخ فاصله داشت و چون شنید که بهرام با کمتر از 13 هزار نفر آمده است، چندان نگران نشد و با تمامی مردان قادر به حمل سلاح خود که مورخان یکصد تا سیصد هزار تن گزارش کرده‌اند به مقابله با بهرام شتافت. بهرام به واحدهای آتشبار (نفت اندازان) توصیه کرد که حمله را با پرتاب پیکان‌های شعله‌ور آغاز کنند و ادامه دهند تا آرایش سپاهیان خاقان بر هم خورد و قادر به تنظیم آن هم نباشند و به سواران کماندار (اسواران) گفت که همزمان با حمله نفت‌اندازان با تیر چشم فیل‌ها را هدف قرار دهند و در این جریان، خود با دو هزار سوار زبده قرارگاه خاقان را مورد حمله قرار داد. خاقان که انتظار حمله مستقیم به مقر خود را نداشت، دست به فرار زد که کشته شد، سپاه عظیم او متلاشی گردید و پسرش نیز بعدا به اسارت درآمد و جنگ فقط یک روز طول کشید که از شگفتی‌های تاریخ نظامی جهان است.