کشتیهایی که به مقصد نرسیدند!
ناصرالدینشاه در سال۱۸۸۵م یک کشتی ششصد تنی به نام پرسپولیس و یک کشتی ۲۵۰ تنی به نام شوش برای خدمت در خلیجفارس از آلمان خرید و به سفیر ایران در آلمان، سفارش کرد خرید چند کشتی دیگر را نیز در دستور کار خود قرار دهد. کشتیها به وسیله ملوانان آلمانی اداره میشدند؛ اما انگلیسیها از تقویت نیروی دریایی ایران در خلیجفارس به خاطر به خطر افتادن منافع خود مخالفت میکردند و به هیچ وجه راضی به رفت و آمد کشتیهای ایرانی با ملوانان آلمانی نبودند. رونالد تامسون وزیر مختار انگلیس در تهران علنا دخالت کرد و خاتمه فعالیت ملوانان آلمانی و لغو سفارش خرید کشتیهای جدید از آلمان را خواستار شد.
ناصرالدینشاه در سال1885م یک کشتی ششصد تنی به نام پرسپولیس و یک کشتی 250 تنی به نام شوش برای خدمت در خلیجفارس از آلمان خرید و به سفیر ایران در آلمان، سفارش کرد خرید چند کشتی دیگر را نیز در دستور کار خود قرار دهد.
کشتیها به وسیله ملوانان آلمانی اداره میشدند؛ اما انگلیسیها از تقویت نیروی دریایی ایران در خلیجفارس به خاطر به خطر افتادن منافع خود مخالفت میکردند و به هیچ وجه راضی به رفت و آمد کشتیهای ایرانی با ملوانان آلمانی نبودند. رونالد تامسون وزیر مختار انگلیس در تهران علنا دخالت کرد و خاتمه فعالیت ملوانان آلمانی و لغو سفارش خرید کشتیهای جدید از آلمان را خواستار شد. به این ترتیب طرح ناصرالدین شاه برای تقویت نیروی دریایی ایران در خلیجفارس بامداخله انگلیسیها که به دنبال سلطه کامل بر خلیجفارس بودند، شکست خورد و نیروی دریایی ایران همچنان ضعیف باقی ماند.
منبع: تاریخ روابط خارجی ایران، هوشنگ مهدوی
ارسال نظر