هدیه گوشهای از ایران به «اعلیحضرت تزار همه روسیه!»
اسناد قرارداد مورخ ۲۷ ماه مه ۱۸۹۳ روسیه و ایران ۹ جولای همین سال [روزی چون امروز] میان دو دولت مبادله شد و در اروپا [نه در تهران] انتشار یافت! به موجب این قرارداد، ناصرالدین شاه قاجار منطقه مرزی «فیروز» را به «اعلیحضرت تزار همه روسیه!» بخشیده بود و خط مرزی دو کشور به سود روسیه تغییر یافت. این ناحیه اینک در جمهوری ترکمنستان واقع شده است. منطقه فرارود (شمال رود جیحون= آمودریا) در یک رشته عملیات نظامی هشت ساله (از ۱۸۷۳ تا ۱۸۸۱) به تصرف کائوفمان- ژنرال آلمانی نژاد روسیه در آمده و به رغم تاجیک و پارسی زبان بودن میلیونها تن از ساکنان منطقه، ترکستان روسیه نامیده شد.
اسناد قرارداد مورخ ۲۷ ماه مه ۱۸۹۳ روسیه و ایران ۹ جولای همین سال [روزی چون امروز] میان دو دولت مبادله شد و در اروپا [نه در تهران] انتشار یافت! به موجب این قرارداد، ناصرالدین شاه قاجار منطقه مرزی «فیروز» را به «اعلیحضرت تزار همه روسیه!» بخشیده بود و خط مرزی دو کشور به سود روسیه تغییر یافت. این ناحیه اینک در جمهوری ترکمنستان واقع شده است. منطقه فرارود (شمال رود جیحون= آمودریا) در یک رشته عملیات نظامی هشت ساله (از ۱۸۷۳ تا ۱۸۸۱) به تصرف کائوفمان- ژنرال آلمانی نژاد روسیه در آمده و به رغم تاجیک و پارسی زبان بودن میلیونها تن از ساکنان منطقه، ترکستان روسیه نامیده شد. روسها که با لندن بر سر تقسیم آسیای میانه و آسیای جنوبی میان خود به سازش دست یافته بودند، سپس ایران را مجبور به امضای قرارداد ۲۱ سپتامبر ۱۸۸۱ و به رسمیت شناختن وضعیت تازه و از دست دادن سرزمینها از جمله مرو، اشکآباد (عشقآباد)، سرخس و... تحویل آنها تا سال ۱۸۸۴ به روسیه کردند و خواستند که تا رود اترک عقب برود! قبلا، دولت تهران که با تهدید نظامی روسیه روبهرو بود، از دعاوی خود در بخارا و سمرقند انصراف داده بود و در ماه مه ۱۸۹۳ [طبق تقاضا و بدون تهدید نظامی] منطقه فیروز هم از دست رفت. روزنامه اطلاعات، تیر ماه ۵۱
ارسال نظر