در جولای سال ۳۰۷ میلادی (نیمه اول این ماه و احتمالا چهاردهم جولای) هرمز دوم، شاه ساسانی ایران اجازه داد که تصویر بانوی او - دختر پادشاه (محلی) کوشان - بر سکه ضرب شود. هرمز دوم که «تاریخ» اورا به عنوان «عادل و نیک نفس» مورد قضاوت قرار داده است و هفت سال و چهار ماه سلطنت کرد، نخستین شاه ایران بود که سکه را با تصویر شهبانویش ضرب و به جریان گذارد. شهرت فروتنی و باگذشت بودن هرمز دوم از زمانی وارد تاریخ شد که وی پس از کناره‌گیری پدر بیمارش «نرسی» از سلطنت و به شاهی رسیدنش، تا زمانی که پدر زنده بود اجازه نداد که اورا به عنوان «شاه» خطاب کنند. «نرسی» در سال ۳۰۲ میلادی پس از اینکه شنید یک واحد از ارتش ایران مورد شبیخون رومی‌ها قرارگرفته و متحمل تلفات شده از فرط اندوه بیمار و همان روز، پس از ده سال پادشاهی به سود پسرش هرمز کناره‌گیری کرده بود. روزنامه اطلاعات اواخر تیر ۱۳۵۲