نکتهها
بناپارت کافرکیست و چه کاره است؟!
گروه تاریخ اقتصاد - فتحعلی شاه قاجار دومین شاه از دودمان قاجار بود که از سال ۱۱۷۶ تا ۱۲۱۳ قمری به مدت ۳۶ سال و ۸ ماه فرمانروایی کرد. دو عهد نامه معروف «گلستان» و «ترکمانچای» که جزو رویدادهای ننگین تاریخ ایران محسوب میشوند در دوره فتحعلی شاه منعقد شدند. او در نامهای به سفیر ایران در استانبول خواستار تدوین برخی اطلاعات در باب کشورهای فرنگ میشود. متن نامه شاه قاجار را بخوانید: اولا بر ذمت همت تو لازم است که به درستی تحقیق کنی که وسعت ملک فرنگستان چقدراست؟ کسی به نام پادشاه فرنگ هست یا نه؟ و در صورت بودن، پایتختش کجاست؟ ثانیا فرنگستان عبارت است از چند ایل شهرنشین؟ خوانین و سرکردگان ایشان کیانند؟ ثالثا در باب فرانسه غوررسی خوبی بکن و ببین فرانسه هم یکی از ایلات فرنگ است یا گروهی و ملکی دیگر دارد؟بناپارت نام کافری که خود را پادشاه فرانسه میداند کیست و چه کاره است؟ رابعا در باب انگلستان تحقیق جداگانه و علیحده بکن و ببین اینان که در سایه ماهوت وقلمتراش این همه شهرت پیدا کردهاند، از چه قماش مردم و ازچه قبیل قومند؟ اینکه میگویند در جزیرهای ساکنند، ییلاق و قشلاق ندارند و قوت غالبشان ماهی است، راست است یا نه؟ اگر راست باشد چطور میشود که یکی در جزیره بنشیند و هندوستان را فتح کند؟ پس از آن در حل این مساله که این همه در ایران در دهنها افتاده است، صرف مساعی و اقدام بنما و لیک بفهم که در میان انگلستان و لندن چه نسبت است؟ آیا لندن جزئی از انگلستان است یا انگلستان جزئی از لندن؟ خامسا به علم الیقین تحقیق بکن که کمپانی هند که این همه مورد مباحثه و گفت وگو است با انگلستان چه رابطهای دارد؟ و بنا به اشهر اقوال، عبارت است از یک پیره زن (محتملا ملکه!) وبالعی قول بعضهم مرکب است از چند پیره زن؟ آیا راست است که «مرغریت» یعنی خداوند تاتاران زنده و جاوید است و او را مرگ نیست یا اینکه فناپذیر است؟ همچنین در باب این دولت لاینفهم انگلستان با دقت تمام وارسی نموده بدانکه چگونه حکمرانی است و صورت حکمران او چیست؟ سادسا از روی قطع و یقین غور و بررسی حالت ینگه دنیا را نموده و در این باب سر مویی فرونگذار. سابعا و بلکه اخیرا تاریخ فرنگستان را بنویس و در مقام تفحص و تجسس برآ که اسلم شقوق و احسن طریق برای هدایت فرنگیان گمراه به شاهراه اسلام و بازداشتن ایشان از اکل میته (خوردن مردار) و لحم خنزیر (گوشت خوک) کدام است؟
*بهنقل از فصلنامه گنجینه اسناد زمستان۱۳۷۳
ارسال نظر