فعالیت‌های اقتصادی در هر جامعه‌ای باید به این نتیجه برسد که رفاه اجتماعی شهروندان را افزایش دهد. علاوه بر این، سیاست‌های اقتصادی را می‌توان به‌گونه‌ای طراحی و اجرا کرد که در یک دوره زمانی از پیش تعیین شده شکاف درآمدی میان گروه‌های اجتماعی روندی کاهنده پیدا کند.

این رویدادها و خواسته‌های طبیعی شهروندان در همه سرزمین‌ها با توسعه علوم اقتصادی و علوم پایه، منطقی پیدا کرده و شاخص‌هایی برای اندازه‌گیری پدیدار شده است. جدول زیر از کتاب «گزارش ربع قرن عملکرد نظام جمهوری اسلامی» مربوط به سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۱ (انتشارات سازمان برنامه و بودجه وقت) تحولات برخی از شاخص‌های کمی شده رفاه اجتماعی و توزیع درآمد در سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۸۱ را نشان می‌دهد. همان‌طور که از ارقام جدول برمی‌آید، ضریب جینی (شاخص اندازه‌گیری برابری درآمدی که هر چه به عدد یک نزدیک‌تر شود به معنای برابری کمتر است) در سال ۱۳۵۶ معادل ۵۱۴/۰ بوده که در سال ۱۳۸۱ به ۴۲/۰ رسیده که به معنای کاهش فاصله درآمدی است. محاسبه ارقام جدول نشان می‌دهد در حالی که متوسط هزینه خانوار شهری در سال ۱۳۵۶ به طور متوسط (با کمی تقریب) ۱/۲ برابر یک خانوار روستایی بوده است، این نسبت در سال ۱۳۸۱ به حدود ۶/۱ رسیده است.