سرتیپ محمود ایروانی در ۱۲۷۸ در تهران متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتی وارد مدرسه سن‌لوئی و دارالفنون شد و مدرسه قزاقخانه را نیز طی کرد. در سال ۱۳۰۲ که سردار سپه وزیر جنگ ۴۸ نفر از افسران جوان قشون را برای ادامه تحصیل به اروپا فرستاد، محمود ایروانی که درجه ستوانی داشت، یکی از آنها بود. ایروانی به مدرسه سن‌سیر فرانسه که پیاده نظام بود وارد شد و دوره مدرسه مزبور را گذرانید و چندی در یکی از هنگ‌های فرانسه کارآموزی نمود. پس از مراجعت به ایران در لشگر دوم مرکز به خدمت اشتغال ورزید و سریعا ترفیع درجه یافت و دانشگاه جنگ را هم طی نمود و در ۱۳۱۸ با درجه سرهنگی، فرمانده تیپ لرستان شد.

این تیپ در ۱۳۱۹ تبدیل به لشگر شد و ایروانی در ۱۳۲۰ درجه سرتیپی گرفت ولی از نظر فرماندهی استقلال نداشت و دستورات خود را باید از فرمانده لشگر خوزستان اخذ می‌کرد. در شهریور ۱۳۲۰ قسمتی از لشگر لرستان برای برخورد با نیروی انگلیسی وارد خوزستان شد، ولی لشگر مزبور هیچ گونه برخورد جنگی پیدا نکرد. پس از اضمحلال ارتش، ایروانی به تهران منتقل شد و چندی ریاست دژبان تهران را عهده‌دار بود و بعد به شهربانی منتقل شد و به معاونت آنجا منصوب گردید.

مهم‌ترین کارش عروسی شاه بود

امیرحسین ایلخان ظفربختیار: نماینده مجلس، سناتور، وزیر، فرزند سردار ظفر بختیاری، متولد ۱۲۷۱. پس از انجام تحصیلات ابتدایی به اروپا اعزام شد. چند سالی در انگلستان تحصیل نمود. پس از مراجعت به ایران چندی در چهارمحال اقامت داشت.

در دوره پنجم نماینده ایل بختیاری در مجلس شورای ملی گردید و عضو هیات رییسه شد. در ادوار ششم و هفتم و نهم کماکان نمایندگی در مجلس شورای ملی را داشت. در ۱۳۱۲ وقتی سردار اسعد بختیاری وزیر جنگ که در معیت رضاشاه جهت شرکت در مسابقات اسب‌دوانی به گرگان رفته بود، دستگیر شد و به زندان انتقال یافت. از امیرحسین ایلخان در مجلس سلب مصونیت شد و به زندان افتاد. چند سالی در زندان بود تا آزاد شد. ولی عملیات وی از دیدگاه مامورین شهربانی مخفی نبود. پس از ۱۳۲۰ مجددا وارد صحنه سیاسی شد. در دوره پانزدهم به وکالت مجلس شورای ملی انتخاب گردید. در همان دوره نایب رییس شد. در ۱۳۲۸ که برای اولین بار مجلس سنا یا اعیان در ایران به وجود آمد، وی از خوزستان به سناتوری برگزیده شد. در ۱۳۲۹ که قرار ازدواج محمدرضا پهلوی با ثریا بختیاری به قطعیت رسید، او همه کاره خانواده عروس بود. ثریا وقتی از اروپا مراجعت کرد، به خانه او وارد شد و شاه چند بار در خانه او ثریا را ملاقات کرد.

این ازدواج موقعیت ایلخان را استحکام بخشید و از مشاورین و نزدیکان شاه شد و برای غالب بختیاری‌ها شغل و مقام گرفت. بعد از ۱۳۳۲ مدتی در کابینه سپهبد زاهدی وزیر مشاور بود. مجددا پس از دائر شدن مجلس سنا در آنجا عضویت یافت. در ۱۳۴۰ در یک حادثه رانندگی در کرج درگذشت.