گروه تاریخ اقتصاد - نیاز هیتلر به سلاحی قدرتمند که بتواند از راه دور دیوار دفاعی فرانسه را در هم بشکند موجب شد تا بزرگ‌ترین سلاح تاریخ با نام «گوستاو» در سال۱۹۴۱ ساخته شود. گوستاو سلاحی برای پرتاب گلوله‌های توپ سنگین به فواصل دور بود که می‌توانست یک بمب ۷ هزار کیلویی را تا فاصله ۴۷ کیلومتر پرتاب کند. قدرت بمب‌های طراحی شده برای «گوستاو» به اندازه‌ای بود که می‌توانست هر زره فلزی را پاره کند و تا هشت متر بتن را در هم بشکند.

برای حمل ‌این سلاح عظیم با ۴۷متر طول و ۷ متر عرض و تجهیزات همراه آن به ۶ لوکوموتیو نیاز بود و‌این سلاح ۱۳۵۰ تنی به تنهایی بر روی دو لکوموتیو قرار می‌گرفت که بر دو ریل موازی حرکت می‌کردند. نیروهای نگهداری و آماده سازی «گوستاو» بیش از ۲۵۰۰ نفر بودند که از نظافت چی ساده تا چند ژنرال بلند مرتبه را شامل می‌شدند.

گلوله‌های توپ‌این جنگ افزار عظیم ۸۰ سانتیمتر قطر داشت و انفجار حاصل از آن به اندازه‌ای بود که تا چندین کیلومتر از نقطه اصابت گلوله زمین لرزه خفیفی احساس می‌شد و از شدت ضربه حاصل از شلیک ریل‌هایی که گوستاو بر آنها قرار داشت تا ۵ سانتیمتر جابه‌جا می‌شدند.

این غول آهنی در زمان ساخت خود شاهکار مهندسی آلمانی به حساب می‌آمد که البته هیچ گاه برای هدف اصلی خود مورد استفاده قرار نگرفت و سر انجام به دست آمریکایی‌ها افتاد و قطعه قطعه شد.

نمونه دیگر‌این سلاح که «دورا» نام داشت نیز در اواخر جنگ جهانی دوم توسط آلمانی‌ها نابود شد تا به دست ارتش سرخ شوروی نیفتد. ساخت نمونه با کالیبر کمتر‌این سلاح نیز نیمه کاره رها شد. سرانجام امروز از‌این سلاح غول پیکر تنها تعداد محدودی عکس و چند دقیقه فیلم و قطعاتی پراکنده در موزه‌های جنگ دنیا باقی مانده است.