گروه تاریخ اقتصاد- اسناد دولتی و مکاتبات رسمی یکی از ابزارهای مهم تحقیق در دوران‌های مختلف تاریخ است و البته برای شناخت زوایای گوناگون تاریخ ایران نیز بسیار ضروری است، در ایران به دلایل سیاسی و اجتماعی بایگانی‌ها یا مراکز حفظ اسناد وجود نداشته و اگر بوده، در دسترس همگان نبوده، شاید تغییر محل پایتخت طی تاریخ و حملات اقوام مهاجم به این کشور چنین امری را ناممکن ساخته است، ... اما خوشبختانه بعضی مورخان ایرانی اسناد یا محتوای آن را در آثار خود گنجانده‌اند و گردآوری اسناد پراکنده‌ای هم که تا کنون چاپ شده از اهم کارهایی است که می‌توان انجام داد. نمونه‌ای از این اسناد، مجموعه نامه‌های رسمی امیرکبیر به ناصرالدین شاه و دیگران است، نامه‌هایی که جزو مدارک اصلی تاریخ دوره قاجار است و می‌توان با مطالعه آنها از حوادث مهمی‌که در دوره کوتاه و پربار صدارت امیر به وقوع پیوسته، آگاه شد: نامه‌ای که می‌خوانید امیرکبیر به جان‌داودخان، مترجم دولت ایران نوشته‌است.

عالیجاها عزیزا،

سابقا به آن جناب نوشتم که: با هر دولتی که صلاح داند، قرار بدهد و گفت‌وگو نماید دو فروند کشتی بخار که هر یک زور شصت هفتاد اسب داشته باشد، از آنها ابتیاع شود که در بحرالعجم تسلیم نمایند. البته درین باب کمال اهتمام را نموده و بعد از قراردادن و گفت‌وگو نمودن، زود به من بنویسید تا قرار ابتیاع کردن آن را بدهم. البته مسامحه ننمایند که خیلی خیلی لازم است. زیاده چه تاکید شود. حرره فی ۸ رمضان ۱۲۶۷.

در ثانی مرقوم می‌شود که اگر کشتی یلکن هم یک فروند، علاوه بر آن کشتی‌ها می‌توانی ابتیاع نمایی یعنی قرار خرید آن را بدهی و به من بنویسی عیب ندارد، و طالبم البته مسامحه ننمایید.

منبع : نامه‌های امیرکبیر

تصحیح و تدوین سید علی آل داوود