جایگاه ایران در بازار جهانی مواد شوینده، پاک‌کننده و بهداشتی

نادر رضایی، مدرس دانشگاه وکارشناس بازاریابی و تبلیغات

ما یک بازار ۷۰ میلیونی داریم که شامل مصرف کنندگان داخلی است.همچنین یک بازار ۲۵۰ میلیونی بالقوه هم در کنار ما وجود دارد شاید عجیب به نظر برسد که بدانیم در دنیای امروز،شوینده ها و پاک کننده ها ،اهمیتی به اندازه زندگی و حیات انسانها پیدا کرده اند.اگر کمی تامل کنیم در می یابیم که این نکته ،چندان دور از ذهن نیست.

در دنیایی که بهداشت و سلامتی، یکی از فاکتورهای بسیار مهم برای توسعه یافتگی به شمار می آید،نقش شوینده ها و پاک کننده ها در زندگی مردمان و بالا بردن سطح زندگی،رفاه و سلامتی بیش از پیش آشکار می شود.

با توجه به این نکته مهم،شرکت ها و صنایع تولید کننده مواد شوینده نیز در این بازار جهانی بیکار ننشسته اند و با تلاش بی وقفه،سرمایه گذاری‌های کلان،تبلیغات و بازار یابی وسیع، برند سازی و مشتری مداری،گوی سبقت را از دیگران می ربایند.

آنها می‌کوشند محصولاتی با کیفیت هرچه بیشتر،قیمت مناسب و بسته بندی زیبا را راهی بازار کنند و سرانجام سودهای کلان را از آن خود سازند.

کیفیت تولیدات ایرانی در چه سطحی است؟آیا برند سازی در این صنعت انجام شده یا نه؟و سئوالاتی از این دست را با نادر رضایی کارشناس باسابقه بازاریابی و تبلیغات در میان گذاشتیم.

او که سالها در عرصه مدیریت تبلیغات،بازاریابی و اطلاع رسانی این صنعت بزرگ فعال بوده،ایران را از قطب های مواد شوینده و بهداشتی منطقه می داند که در کنار کشورهایی چون هندوستان و ترکیه ،حرفی برای گفتن در این صنعت دارد.

نادر رضایی می گوید:ما یک بازار ۷۰ میلیونی داریم که شامل مصرف کنندگان داخلی است.همچنین یک بازار ۲۵۰ میلیونی بالقوه هم در کنار ما وجود دارد و در مجموع ۳۲۰ میلیون بازار مصرف می‌تواند در اختیار ما باشد.اما مهمترین نکته مدیریت و جذب این بازار ۳۲۰ میلیونی است که نیاز به برنامه ریزی و تشکیلات منسجم دارد.

وی می افزاید:متاسفانه شرکت های ایرانی به دلائل مختلف هنوز این قدرت تشکیلاتی را ندارند که در سطح جهان تثبیت شوند و قیمت مواد اولیه را خودشان تعیین کنند.

نادر رضایی در این خصوص به بحث بازاریابی و تبلیغات اشاره می‌کند و از این ۲ فاکتور به عنوان مهم ترین ابزار تولیدکنندگان نام می برد و با اشاره به اینکه در ایران مسایل بازاریابی و تبلیغات، سازمان یافته نیست، می گوید: شرکت های بزرگ و قوی که سرمایه زیادی دارند، واحدهایی به نام بازاریابی و تبلیغات تشکیل داده اند که کار تبلیغات در سطح خارجی و داخلی را انجام می دهد.

واحد تبلیغات، نه تنها به بازاریابی در سطح جهان، می پردازد، بلکه در شهرهای داخلی و بازارهای کوچک هم فعال است و از آنها غافل نمی شود. اما در شرکت های ایرانی، هنوز این نکته آنچنان که باید درک نشده و واحد فروش شرکت، بازاریابی و تبلیغات را هم انجام می‌دهد. در این شرایط، برندسازی هم مورد غفلت قرار گرفته و در نتیجه شرکت و واحد تولیدی، از رقابت در بازار جهانی، عقب می ماند.

رضایی می گوید: وضعیت مطلوبی نداریم. تا چند سال پیش ورود برندهای خارجی، ممنوع بود، اما اکنون که آزادسازی شده و با توجه به اینکه بسیاری از بخش های این صنعت یارانه دریافت نمی کنند، برندسازی و رقابت برای آنها دشوارتر شده است. ما هنوز در داخل کشور هم مصرف کننده وفادار نساخته ایم. این در حالی است که شرکت های خارجی، به شدت به نظرات مشتری و پیشنهادات و انتقادات مصرف کنندگان، اهمیت می دهند.