‹‹سرمایه ملی›› را هدر ندهیم

عکس:پیمان دارابیان

مدیر بازرگانی شرکت پارس کار

رکود حاکم بر اعم پروژه های عمرانی و معدنی به طور کلی شرایط رقابتی دشوار را برای بازار ماشین آلات راهسازی و ساختمانی و معدنی رقم زده است. علی رغم این شرایط، گردش سرمایه بسیار قابل ملاحظه ای در این بازار جریان دارد.

این رقابت می تواند مزیتی برای شرکت هایی تلقی شود ارتقاء معیارهای کیفی کالا و خدمات بعد از فروش را سر لوحه روش های تجاری خود قرار دهند.

تطبیق بهای فروش با منطق رقابت، سرعت بخشیدن و سیستم دهی به فرآیندهای کیفی خدمات بعد از فروش و ارتباط موثر و دو سویه با مشتریان می تواند جزیی از اجزاء این سرلوحه تلقی شود.

در این فضا اما، عرضه محصولات فاقد سوابق کیفی به بهانه رقابت با بهره گیری از نازل ترین قیمت، فرصت رقابت سالم و سازنده را دچار محدودیت نموده است. این اتفاق البته تایید ناچیزی را بر مشتریان با تجربه و آگاه ماشین آلات تحمیل نموده است. اما آیا سزاوار است سرمایه این ملت دستخوش منافع کوتاه مدت عده ای معدود و آزمایشگاهی برای آزمون و خطای تولیدکنندگانی شود که شاید در آینده با اتکاء به تجربیاتی که با صرف سرمایه ایرانی اندوخته اند به ارتقاء کیفی محصولات خود نایل گردند؟

سازمانی که در آن فعالیت می کنم به تازگی سفارش حجیمی از مصرف کنندگان اینگونه کالای بی کیفیت و کم بها دریافت نموده است که تقاضای تعویض و تغییر سیستم های فنی هیدرولیکی و مکانیکی ناتوان خود با سیستم های کره ای و ژاپنی را علیرغم مخارج گزاف آن مطرح نموده اند جای تاسف است!

جای تردید نیست که نگاه تجارت معطوف به کسب منافع است مهم ترین هدف تجارت و شاید تمام آن در همین مهم خلاصه می شود اما کسب منافع در کوتاه مدت و از دست داران اعتبار تجاری در راز مدت طبعا تعریف تجارت را زیر سوال خواهد برد و ارائه کالای فاقد کیفیت از دست دادن اعتبار تجاری را به دنبال خواهد داشت. بازار تجارت بسیار وسیع و انتخاب ها بسیار متعدد است: بیاید اعتبار خود و سرمایه ایرانی را نردبان صعود بیگانه نکنیم.

ظرفیت و توان ما نباید قربانی فربه کردن اژدها شود.