وقتی «سویی شیروهوندا» در زیرپله خانه کوچکش یک دستگاه موتورسیکلت فرسوده آمریکایی را وارسی می‌کرد، هیچ‌کس نمی‌دانست این جوان فقیر ژاپنی در آینده‌ای نزدیک با راه‌اندازی بزرگ‌ترین بنگاه تولیدی، سمبل کارآفرینی سرزمین آفتاب تابان لقب خواهد گرفت. کارآفرینی در جوامع صنعتی سابقه‌ای به قدمت تاریخ دارد، اما ابعاد تحول‌آفرین این مولفه در سال‌های اخیر بیش از گذشته در تمامی عرصه‌های جامعه مورد توجه قرار گرفته است.

در گذشته کارآفرینی شاید در حوزه اقتصاد و صنعت قابل تحلیل و تامل بود، اما امروزه این مفهوم در کنشی فراگیر در سایر حوزه‌ها نیز نمود عینی یافته‌ است.کشور ایران با توجه به مزیت‌های انسانی و طبیعی، بستر مناسبی را برای شناسایی فرصت‌های جدید برای رشد اقتصادی دارد، اما در سال‌های گذشته، مقوله کارآفرینی و ایجاد زمینه گسترش آن در اولویت نبوده است.با روی کارآمدن دولت نهم، وزارت کار و امور اجتماعی با پذیرش مسوولیت سیاست بازار کار، توسعه کارآفرینی را به عنوان یک راهبرد اساسی در بسته‌های سیاستی خود گنجانده است.

گسترش آموزش‌های کارآفرینی، نگاه ویژه به زیرساخت‌ها، راه‌اندازی دانشکده کارآفرینی با حمایت این وزارتخانه‌، طراحی دروس کارآفرینی در واحدهای دانشگاهی، اجرای طرح کارورزی دانشجویان، حمایت مادی از صاحبان ایده در مراکز رشد کارآفرینی و فعالیت‌های دیگر قدم‌هایی است که وزارت کار و امور اجتماعی در راستای اجرای راهبرد اساسی خود در حوزه کار برداشته است.اگر کارآفرینی را تلفیقی از علم و مهارت‌های انسانی بدانیم که نیازمند سرمایه‌گذاری آموزشی و پژوهشی است باید تمامی نهادهای مرتبط برای تربیت کارآفرین و حمایت از اجرای ایده‌های آنان بسیج شوند.پیام روشن مقام معظم رهبری در خصوص نامگذاری سال ۸۷ با هدف نوآوری و شکوفایی، مسوولیت دولت و فعالان حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و آموزشی را برای حمایت از کارآفرینی به عنوان گزینه‌ای میان بر برای تحقق اهداف سند چشم‌انداز صدچندان می‌کند.بی‌تردید رسیدن به شکوفایی اقتصادی و اجتماعی بدون توجه به کارآفرینی و خلق ایده‌ها برای استفاده از مزیت‌های موجود کشور غیرممکن است و از حاکمیت نگاهی علمی به این مفهوم برای تحقق اهداف توسعه ملی گریزی نیست.جشنواره ملی کارآفرینان برتر با شناسایی نخبگان کارآفرینی کشور به سمتی حرکت می‌کند که بتواند علاوه بر معرفی صاحبان ایده به جامعه و فعالان حوزه‌های اقتصاد و تولید برای استفاده از ایده‌های کارآفرینان، طرح‌های علمی و نوینی را در راستای اصلاح ساختار اقتصاد کشور، متناسب با مزیت‌های نسبی فراهم کند.آنچه مسلم است انتخاب ۲۷۰ کارآفرین در حوزه استانی و ۹ کارآفرین در عرصه ملی نشان‌دهنده تمامی ظرفیت‌های کشور نیست، اما مشوق‌هایی از این قبیل می‌تواند نگاه جامعه و نظام تصمیم‌گیری را به این امر مهم و حیاتی معطوف کند.بررسی طرح‌های پرشمار و انتخاب این تعداد از میان هزاران طرح این امید را به اردوگاه نظام تصمیم‌سازی می‌آورد که با برنامه‌ریزی صحیح، «سویی شیروهوندا»‌های ایرانی شناسایی شوند تا فصل جدیدی در فرآیند توسعه ملی پدیدار شود.