بوتیک
ملاک جنس خوب چیست؟
برخی به غلط تصورشان بر این است که یک کالای گران حتما کیفیت خوبی هم دارد.
اما حتما برای این عده بارها اتفاق افتاده که از خرید جنس گران پشیمان هم شده باشند. پوشاک از جمله کالاهایی است که قیمت مصوب ندارد. در واقع تنوع در دوخت، نوع پارچه و رنگ‌بندی انواع پیراهن و شلوار و مانتو باعث شده دولت نتواند نظام جامع قیمت‌گذاری را در این صنف اجرا کند.
البته بعضا در جلوی ویترین برخی بوتیک‌ها مشاهده می‌شود پلاکارد قیمت‌گذاری نصب شده است اما به نظر می‌رسد پلاکاردها صرفا یک نمای ظاهری دارد و یا کسی وجود ندارد که پیگیر ضوابط نوشته شده بر روی این پلاکاردها شود.
این ماجرا برای (نویسنده این مقاله) هفته گذشته اتفاق افتاد که به یک فروشگاه بزرگ مانتوفروشی در غرب تهران مراجعه کردم و پلاکارد را دیدم اما همه مانتوهای این فروشگاه بدون استثنا قیمتی حداقل ۴۰ هزار تومانی داشت. مگر یک مانتو چقدر پارچه مصرف می‌کند که قیمت فروش آن باید ۵۰ هزار تومان یا ۷۰ هزار تومان باشد؛ آن هم مانتوها با پارچه‌هایی که از یک طرف، آن طرف دیگرش را به راحتی می‌توان دید.
بگذریم. نبود نظام واحد قیمت‌گذاری باعث شده بوتیک‌های لباس فروشی بر اساس شاخص‌هایی همچون وارداتی بودن پوشاک یا تولید داخلی، مد بودن لباس یا از مد افتادگی آن، تک بودن یا عرضه آن در همه بوتیک‌ها و دست آخر قیمت تمام شده، قیمت خرید را تعیین کنند.
بعضی اوقات هم قیمت فروش بر اساس ظاهر شخص مراجعه کننده تعیین می‌شود!
در این حالت، معیار شما برای خرید پوشاک چه می‌تواند باشد؟
توصیه ما این است که برای خرید پوشاک به رویت ویترین یک فروشگاه بسنده نکنید.
این کار باعث می‌شود بهترین جنس را با ارزانترین قیمت را انتخاب کنید.
مطمئن باشید اگر جنسی را که با نگاه اول انتخاب کرده‌اید، برایش بیشتر جست‌و‌جو کنید، خواهید توانست همان را با قیمت ارزان‌تر خریداری کنید.
ارسال نظر