فولادسازان ایرانی چه کسانی هستند؟
لیکن به دلیل آنکه هیچ‌گونه حد و مرزی برای حجم و نوع ورود بخش‌خصوصی به این صنعت پیش‌بینی نشده است، تاکنون افزون بر ۱۷۲میلیون تن جواز تاسیس واحدهای فولادی صادر شده است، که افزون بر ۴۵میلیون تن آن در مراحل مختلف اجرا قرار گرفته و ظرفیتی بالغ بر ۱۰میلیون تن آن نصب و قادر به تولید انواع محصولات فولادی می‌باشد که متاسفانه به دلیل کمبود نقدینگی و مواداولیه
حداکثر 30درصد از این ظرفیت استفاده شده و بقیه بلا استفاده مانده است، حال آنکه کشور در تولید موادخام فولادی (شمش و اسلب) به شدت تاخیر فاز دارد.
از طرفی حداقل ۵سال به طول خواهد انجامید تا طرح‌های در دست اقدام بتواند نیاز کشور به فولاد خام را برآورده سازد، این واحدها مجبور به وارد کردن موادخام مورد نیاز از خارج می‌باشند. در قبال واردات ۸/۳میلیون تن شمش وارداتی، افزون بر ۸/۷میلیون تن محصول
وارد کشور شده است.اما فولادسازی در ایران با چالش‌های زیادی رو‌به‌رو بوده است، به‌طوری‌که مطابق جدول (1) قیمت شمش وارداتی در سال 1386 بیشتر از میلگرد وارداتی بوده است.
درچنین شرایطی چین با عرضه انواع محصولات فولادی عمدتا فاقد کیفیت، بازار کشورهایی همچون ایران را مورد هدف قرارداده، درحالی که از اواخر سال گذشته بر صادرات شمش فولادی خود ۲۵ درصد و بر صادرات میلگرد ۱۵درصد عوارض وضع کرده است.
مضافا با توجه به:
الف) پرداخت ۴درصد حقوق ورودی بر واردات شمش،
ب) تفاوت ده درصدی عوارض صادرات شمش نسبت به میلگرد در چین،
ج) هزینه حدود ۱۰۰ دلاری تبدیل شمش به محصول،
تعرفه 11 درصدی واردات میلگرد، کمترین میزان تعرفه جهت مقابله با هجوم ورود محصولات خارجی و ضرر و زیان تولید‌کنندگان داخلی می‌باشد.
قیمت روز شمش وارداتی حدود ۱۱۰۰ دلار فرض شده است. براین اساس هزینه متوسط تمام شده یک کیلوگرم محصول برای کارخانه‌های نورد داخلی به شرح جدول (۲) خواهد بود:
ارسال نظر