جبل‌علی؛ قاپیدن فرصت‌‌ها

دنیای اقتصاد - منطقه آزاد جبل‌علی (JAFZA) در امارات متحده عربی، نامی است که این روزها در عرصه تجارت جهانی بسیار شنیده می‌شود، به طوری که رشد شتابان اقتصادی و تجاری آن در میان ۸۵۰منطقه آزاد در دنیا، کم‌نظیر بوده است. این منطقه در سال ۱۹۸۵ بنیان نهاده شد و از آغاز هدف آن، جذب سرمایه شرکت‌های بزرگ و برندهای معتبر دنیا بوده است. این اتفاق نیز افتاده است تا جایی که تا سال ۲۰۰۷، شش‌هزار و ۴۰۰شرکت از یکصد کشور جهان در این منطقه به ثبت رسید؛ شرکت‌هایی همچونTetra-Pak، NESTLE، Nivea، tota، shell، Nissan، mitsubishi، Bridgestone، Acer، Bose، Jvc، Toshiba، Sanyo، yamaha، philips، siemens، Nokia، Daimler chrysler، Panasonic و... درواقع این شرکت‌ها با هدف اصلی تولید برای صادرات در خاورمیانه سایه سنگین خود را در این کشور حاشیه جنوبی خلیج فارس گسترانیده‌اند.

یک مزیت اصلی جبل علی این است که به شرکت‌های خارجی اجازه مالکیت ۱۰۰درصد داده، مزیتی که در قیاس با مناطق مشابه آن در خاورمیانه چشمگیر است.

واقعیت این است که امارات متحده عربی در حال تاریخ‌سازی برای خود است و در عصری که مرزهای جغرافیایی یکایک از میان برداشته می‌شود، اتخاذ این رویه چندان عجیب نیست. به سخن دیگر، سیاست اماراتی‌ها این است که از طریق اعطای مالکیت صددرصد به شرکت‌های خارجی آنها را به عنوان شهروندان تمام عیار خود درآورند. چندی پیش، رییس فدراسیون سازمان‌های اقتصادی ژاپن از جبل علی دیدار کرد.

به گفته هیروشی اوکدا گردش مالی شرکت‌های بزرگ ژاپنی که در جبل علی سرمایه‌گذاری کرده‌اند، یک میلیارد دلار (سالانه) است که در افق سال ۲۰۱۵ به ده برابر افزایش خواهد یافت.

در سایت JAFZA آمده است: «این منطقه در نزدیکی بندر جبل‌علی، بزرگ‌ترین بندر خاورمیانه قرار گرفته و فقط ۳۰دقیقه تا فرودگاه بین‌المللی دبی فاصله دارد. این منطقه بهترین فرصت را برای سرمایه‌گذاران فراهم کرده تا به بازار ۲میلیارد نفری جنوب و غرب آسیا، CIS و آفریقا دسترسی داشته باشند.

می‌بینید که سخن از بازار ۲میلیارد نفری در میان است و آنها با همین شعارهایی که کمابیش به واقعیت درآمده، طی سه سال گذشته ۵میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب کرده‌اند.

به نظر می‌رسد راهی که اماراتی‌ها رفته‌اند و توفیقی که به دست آورده‌اند، در سطح منطقه، برای دیگر کشورهای عربی تکرار نشدنی است. رشد سرمایه‌گذاری خارجی در امارات، بیشتر به داستان شبیه است تا واقعیت؛ امیرنشین‌های تازه به دوران رسیده، دانسته‌اند که در این چند دهه چگونه فرصت‌ها را بقاپند و حالا ظاهرا مشغول فرصت‌سازی هستند.