عضو هیات مدیره سازمان تشریح کرد:
نقش صندوقهای سرمایهگذاری در بازار
سنا - صندوق سرمایهگذاری کارآفرین به عنوان نخستین صندوق سرمایهگذاری در ایران، هفته گذشته فعالیت خود را در شعب منتخب بانک کارآفرین آغاز کرد. این صندوق با هدف افزایش نقدینگی در بازار سرمایه، تامین حداقل سود بدون ریسک برای سرمایهگذاران و واسطهگری بین سرمایهگذار و سرمایهپذیر و با حداکثر سرمایه یکهزار میلیارد ریال راهاندازی شده است.
خبرنگار پایگاه اطلاعرسانی بازار سرمایه درخصوص ویژگیهای صندوقهای سرمایهگذاری گفتوگویی را با عضو هیاتمدیره و معاون اجرایی سازمان بورس و اوراق بهادار انجام داد که در پی آمده است:
دکتر احمدپور گفت: در بورس اوراق بهادار دوگروه افراد حرفهای و غیرحرفهای حضور دارند. گروه اول با توجه به دانش تخصصی و تجربی خود با جمعآوری اطلاعات و تجزیه تحلیل شرکتها ارزش ذاتی سهام را محاسبه و اقدام به خرید و فروش سهام میکند اما گروه دوم بدون دانش لازم در بازار به خرید و فروش اوراق بهادار میپردازند.
وی با بیان اینکه در اکثر کشورها افراد غیرحرفهای به صورت غیرمستقیم در بازار سرمایه فعال هستند، گفت: صندوقهای سرمایهگذاری مشترک یکی از روشهای سهامدار کردن سرمایهگذاران غیرحرفهای در بازار سرمایه است. صندوقهای سرمایهگذاری مشترک با فراهم کردن امکان اعمال مدیریت حرفهای و کاهش ریسک غیرسیستماتیک میتواند در توسعه سرمایهگذاری در بازار سرمایه نقش اساسی داشته باشد.
عضو هیاتمدیره سازمان بورس و اوراق بهادار در مورد تاریخچه تاسیس صندوقهای سرمایهگذاری در جهان گفت: تصویب قانون شرکتهای سهامی در سالهای ۱۸۶۲ و ۱۸۶۷ در آمریکا به سرمایهگذاران اجازه داد تا در سود موسسات سرمایهگذاری سهیم باشند.
طبق قانون سال ۱۹۴۰، صندوقهای سرمایهگذاری مشترک باید به عنوان یک «شرکت سرمایهگذاری» به ثبت برسند تا از معافیتهای مالیاتی خاصی بهرهمند شوند. وی ادامه داد: نخستین صندوق سرمایهگذاری مشترک در سال ۱۹۲۴ در بوستون آمریکا فعالیت خود را آغاز کرد. در سال ۱۹۴۰ تعداد این صندوقها به ۶۸، در سال ۱۹۸۰ به ۵۶۴ و در سال ۲۰۰۲ به بیش از ۸۳۰۰ صندوق رسید. دکتر احمدپور گفت: در سال ۲۰۰۳ میلادی از ۵۴میلیون خانوار آمریکایی، ۹۵میلیون نفر در این صندوقها سهامدار بودند.
معاون اجرایی سازمان بورس و اوراق بهادار، ساختار صندوقهای سرمایهگذاری مشترک و سایر شرکتهای سرمایهگذاری را در چارچوب قانون شرکتهای سرمایهگذاری مصوب سال ۱۹۴۰ اعلام کرد و گفت: این قانون، صندوقهای سرمایهگذاری مشترک را ملزم کرده است تا رویدادهای مالی خود را به طور کامل ثبت کرده و از پرتفوی اوراق بهادار محافظت و هر شش ماه گزارشها را به کمیسیون بورس اوراق بهادار(SEC) ارسال کنند.
قانون اوراق بهادار مصوب ۱۹۳۳، صندوقها را ملزم به ارائه امیدنامه به همه سرمایهگذاران میکند تا آنان از اهداف و برنامههای صندوق آگاهی یابند.
وی اظهار داشت: قانون بورس اوراق بهادار از سال ۱۹۳۴ مقرراتی را در زمینه فعالیت پذیرهنویسان اصلی و سایر فروشندگان سهام وضع کرده است و کارگزار و معاملهگر را ملزم به تهیه دفاتر ثبت رویداد و تفکیک اسناد هر مشتری در حسابهای جداگانه و تهیه گزارشهای سالانه به منظور ارائه به کمیسیون بورس اوراق بهادار (SEC) میکند.
دکتر احمدپور افزود: کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا مسوول تدوین مقررات در زمینه فعالیت صندوقهای سرمایهگذاری مشترک است. این کمیسیون بر رعایت قانون حاکم بر صندوقهای سرمایهگذاری مشترک (سال ۱۹۴۰) نظارت میکند.
عضو هیاتمدیره سازمان بورس و اوراق بهادار در دلایل ایجاد صندوقهای سرمایهگذرای مشترک در ایران گفت: ایده تاسیس این صندوقها اواخر دهه ۷۰ و در راستای کاهش ریسک سرمایهگذاری در بازار شکل گرفت.
وی با بیان اینکه استفاده از این صندوقها بهطور عمده برای سرمایهگذاران غیرحرفهای است، افزود: برای جذب منابع مالی باید ابزار مالی فراخور هر دو گروه (حرفهای و غیرحرفهای) را در جهت افزایش میزان سرمایهگذاری و اشتغال و در نتیجه توسعه اقتصادی طراحی کنیم.
دکتر احمدپور به بند ۱۳ ماده ۷ قانون بازار اوراق بهادار مصوب آذرماه ۱۳۸۴ مجلس شورای اسلامی اشاره کرد و گفت: یکی از وظایف و اختیارات سازمان بورس و اوراق بهادار (SEO)، پیشنهاد به کارگیری «ابزارهای مالی» جدید در بازار اوراق بهادار به شورای عالی بورس و اوراق بهادار است که صندوق سرمایهگذاری کارآفرین نخستین صندوق سرمایهگذاری در ایران است که از اوایل هفته فعالیت خود را آغاز کرده است.
وی با بیان اینکه سازمان بورس و اوراق بهادار هماکنون سایر نهادهای مالی را بررسی میکند، افزود: در آینده نزدیک چند صندوق سرمایهگذاری فعالیت خود را در بازار سرمایه آغاز خواهند کرد.
ارسال نظر