بازتاب کند و کاو-۶
نگاهی دیگر به شبهه
جهانی شدن و ارتباطات الکترونیکی باعث شده تا ایرانیان مهاجر نیز به آسانی به روزنامه‌های کشور دسترسی داشته باشند. اینجانب نیز که از علاقه‌مندان به مباحث حرفه‌ای هستم، هر روز صبح روزنامه وزین دنیای اقتصاد را مطالعه و با مسائل اقتصادی کشور نیز آشنا می‌شوم و هر از گاهی نیز مقالاتی بنا به وسع و توانایی حرفه‌ایم به این روزنامه ارسال داشته‌ام. با مطالعه روزنامه روز سه‌شنبه ۲۴/۱۱/۸۵ دریغم آمد که سکوت اختیار کنم. به همین علت با بضاعت ناچیز علمی (که امیدوارم مورد قبول دکتر بزرگ اصل واقع شود) مختصری در این مورد یادآور شده‌ام.
فرهاد نیکوسرشت*
جهانی شدن و ارتباطات الکترونیکی باعث شده تا ایرانیان مهاجر نیز به آسانی به روزنامه‌های کشور دسترسی داشته باشند. اینجانب نیز که از علاقه‌مندان به مباحث حرفه‌ای هستم، هر روز صبح روزنامه وزین دنیای اقتصاد را مطالعه و با مسائل اقتصادی کشور نیز آشنا می‌شوم و هر از گاهی نیز مقالاتی بنا به وسع و توانایی حرفه‌ایم به این روزنامه ارسال داشته‌ام. با مطالعه روزنامه روز سه‌شنبه ۲۴/۱۱/۸۵ دریغم آمد که سکوت اختیار کنم. به همین علت با بضاعت ناچیز علمی (که امیدوارم مورد قبول دکتر بزرگ اصل واقع شود) مختصری در این مورد یادآور شده‌ام. در روزنامه دنیای اقتصاد روز سه‌شنبه، مورخ ۲۴/۱۱/۸۵ در صفحه ۹ بورس دو مقاله از مدیران ارشد، سازمان حسابرسی درج شده بود. اینکه این آقایان چرا خود را با سمت اصلی معرفی نکرده‌اند، این شبهه را ایجاد کرد که چرا نویسندگان در رابطه با مقاله آقای ابراهیم نعمت‌پژوه که از موضع سازمان دولتی برخوردارند، در این گونه مواقع سمت خودرا پنهان می‌دارند. در دفاع از استاندارد بخش ۳۴۰ و بررسی اطلاعات مالی آتی هیچ‌کس شبهه‌ای ندارد اما دفاع از آن در شرایط فعلی، این سوال را ایجاد می‌کند که نکند این روزها که اجرای این استاندارد که در عمل با اشکالات مواجه شده است و مرجع استانداردگذار، به دفاع از عملکرد خود برخاسته یا خواهان نظارت بر بازار است!! پاسخ مقاله آقای «ابراهیم نعمت‌پژوه»، عضو هیات عامل سازمان حسابرسی را به زمانی نه چندان دور واگذار می‌کنیم. فقط همکاران سازمان حسابرسی فراموش نکنند که مدیرعامل سازمان در مصاحبه با
روزنامه دنیای اقتصاد مورخ ۱۰/۴/۸۵ مندرج در صفحه ۹ بورس به صراحت اظهار داشته بودند «اطلاعات آتی، فاقد اعتبار است» حال چگونه در عرض ۶ ماه این اطلاعات معتبر شده است؟
آقای بزرگ‌اصل می‌دانند که عمده یا اکثریت قریب به اتفاق انتشارات سازمان حسابرسی به‌ویژه کمیته تدوین استانداردها هم ترجمه بوده که بنام افراد چاپ شده‌اند!! و یا فراموش نمی‌شود که استانداردهای بین‌المللی حسابرسی، با ترجمه‌ای نه‌چندان مطلوب به نام خود و دیگران منتشر شده است که این اعمال به‌عنوان خدمت به حرفه محسوب می‌شود! اما کوشش دیگران هر چند با اقتباس از دانش جهانی باشد مذموم و ناپسندیده؟ مگر ما در دانش حسابداری، محلی از اعراب داریم که مدعی هستیم دیگران ترجمه می‌کنند و یا نکند مرحوم «پاچیولی» همولایتی ما بوده و خبر نداریم. اگر این حرفه در ایران شناخته شده و منزلت یافته، حاصل کوشش مردانی همچون سجادی، عرفانی، عزیزنبوی، وثوق، اکبریه، شباهنگ، علیمدد، ملک‌آرائی، ثقفی، عالیور، تیموری، ارباب‌سلیمانی وحمیدی راوری و ده‌ها تن دیگر از استادانی است که ثمره رنج آنان تولد جامعه حسابداری کشور است. دانش امروزی ما به‌خصوص در رشته حسابداری وارداتی بوده و عقلا در این موضوع با اجازه آقای «بزرگ اصل» اتفاق نظر دارند! مگراینکه جنابعالی هم معتقد باشید که «آیفک» (IFAC) هم باید صادرات استاندارد ما و آرای کمیته فنی را بپذیرد!
آیا میدانید چرا استرالیا با جمعیت ۲۰میلیونی و نیروی کار ۳/۴میلیون نفری با ۶۳۴میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی دارای بالاترین شاخص اقتصاد جهان است؟ و حرفه حسابرسی در این کشور سرآمد روزگار می‌باشد؟ زیرا در این گونه کشورها فضای رقابت با اخلاق حرفه‌ای عجین شده و به همه اجازه رشد و نوآوری می‌دهند.
در استرالیا که به‌عنوان یکی از محورهای حرفه حسابداری و حسابرسی جهان مطرح است، روزانه صدها مقاله ترجمه‌ای و گاهی اوقات بی‌حاصل چاپ می‌شود ولی کسی جرات ندارد، آنها را تخطئه کند. تعصب به خرج ندهید که پهنه علم با تعصب پیموده نمی‌شود.
*عضو انجمن حسابداران خبره استرالیا
nikoseresht۰aus@aol.com
ارسال نظر