چهرههای بازار
دبیرکل دوران طلایی
گروه بورس- مجید اسکندری: به اعتراف بسیاری از «بچههای تالار» او محبوبترین دبیرکل بورس تهران است و دوران ۶ ساله تصدی وی در بورس، برای بسیاری از سرمایهگذاران یک دوره طلایی است.دکتر سیداحمد میرمطهری متولد ۱۳۲۸ تهران، دانشآموخته اقتصاد و فارغالتحصیل انگلستان است. او در حوزههای مختلف اقتصادی و مالی از جمله بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه، بورس اوراق بهادار و سازمان خصوصیسازی فعالیت کرده و حدود ۲۰ سال نیز در دانشگاههای مختلف به تدریس اشتغال داشته است. اما شاید دوره تصدی او در بورس تهران را بتوان پررنگترین دوره فعالیت او به حساب آورد. دورهای که از آن با عنوان «مدیریت باثبات بورس» یاد میشود و شفافیت، سالمسازی بازار و دور نگه داشتن مدیران و کارکنان بورس از مبادلات سهام از بهترین دستاوردهای این دوره به شمار میرود.میرمطهری شهریور ۷۶ به بازار سرمایه آمد و در اردیبهشت ۸۲ تصدی دبیرکلی را واگذار کرد.
او درباره این دوره به یکی از خبرنگاران گفته بود: من بدون مطالعه کاری انجام نمیدادم، تا آنجا که توانستم در بازار نهادسازی کردم و سعی کردم بورس را از آفت سیاستزدگی دور کنم. میرمطهری در گفتوگوی یادشده به کسانی که به او اتهام محافظهکاری میزنند، میگوید: اگر محافظهکاری من، شفافیت و سلامت بازار را تضمین کرده، اجازه بدهید همیشه محافظهکار بمانم. میرمطهری پس از خداحافظی با بورس به سازمان خصوصیسازی رفت.
او در زمان ورود به این سازمان گفت قصد ندارد در سازمان خصوصیسازی، فقط به عرضه محدود سهام شرکتهای دولتی در بورس اکتفا کند، بلکه در نظر دارد از طریق تدوین مقررات و راهکارهای مدرن، «گره خصوصیسازی در ایران» را باز کند.
عملکرد او در این سازمان به گونهای بود که هیچ گاه برای ادای توضیح درباره واگذاریها به نهادهای نظارتی پا نگذاشت و این یعنی نهایت دقت و شفافیت که از بارزترین خصلتهای اوست.
او در سال ۸۳ به پیشنهاد علینقی خاموشی به اتاق بازرگانی و صنایع و معادن آمد و به عنوان دبیرکل دوره پنجم اتاق ایران فعالیت خود را در پارلمان بخش خصوصی اقتصاد آغاز کرد. ورود میرمطهری به «اتاق» با استقبال مطبوعات همراه شد؛ زیرا او چهرهای بود که به عملکرد رسانهها بسیار معتقد بود و ارتباط خوبی با خبرنگاران داشت.
میرمطهری قصد داشت ساختار اتاق را به گونهای در خور شأن اعضا تغییر دهد و اتاق را به «باشگاه فعالان اقتصادی» تبدیل کند. او میخواست «اتاق» مدرنیزه شود و اعضا به زبان مشترکی با دولت برسند و «اتاق» بتواند مشاور واقعی قوای سهگانه باشد. اما وجود برخی موانع، اعمال نظر وزارت بازرگانی، برخوردهای سیاسی و نگاه سنتی حاکم بر بدنه «اتاق» موجب شد میرمطهری پس از
سه ماه «اتاق» را ترک کند.
آنها که از نزدیک با میرمطهری آشنا بوده و کار کردهاند او را فردی بسیار منظم و پایبند به نظام اداری و سلسله مراتب میدانند و انضباط مالی در سیستم و وسواس در صرف هزینهها و تخصیص بهینه هزینهها را از دیگر خصلتهای بارز او برشمردهاند.
از دیدگاه آنها او معتقد به تحلیل و اطلاعات است و به عنوان فردی که هم در بورس، هم در خصوصیسازی و هم در سازمان برنامه و بودجه فعالیت داشته، چهرهای است با تجربه ارزنده که در حوزههای مختلف اقتصادی و مالی به ویژه کشاورزی و بازرگانی صاحبنظر است.
از دیدگاه همکاران میرمطهری، او فردی است که همواره در سیاستگذاریهای خود به مردم و مسائل اجتماعی توجه ویژهای داشته است.
میرمطهری با سیاست گره نخورده است. او معتقد بود که مدیر نباید چرخ پنجم باشد و باید به او اختیارات کامل داد.
او درباره دوران تصدی خود در بورس به دنیای اقتصاد میگوید: من و تعدادی از اساتید پس از مطالعه درباره پررنگتر کردن بخش خصوصی به این نتیجه رسیدیم که خصوصیسازی باید از مسیر بورس، اتفاق بیفتد بنابراین کار را در بورس آغاز کردم.
میرمطهری ادامه میدهد: ابزارها و شاخصها را بازتعریف کردیم و شرایط حضور در بازار را برای فعالان و شرکتها مهیا کردیم. آییننامههای گوناگونی تدوین شد، حدود وظایف و رفتار فعالان بازار تعریف شد و برای اطمینانبخشی حسابرسان معتمد بورس معرفی شدند.
او همچنین از مطالعات و پایهگذاری بورسهای فلزات، کشاورزی و نفت در دوره تصدی خود نام برد و طبقهبندی شرکتها در بازارهای اول، دوم، شرایط پذیرش، اوراق مشارکت و... را از دیگر اقدامات آن دوره عنوان کرد. همچنین راهاندازی معاملات ارزی از مواردی بود که در آن زمان مطرح شد اما به دلایلی که میرمطهری آن را «حسادت سیستم بانکی» میخواند، این ابزار اجازه فعالیت نیافت.
میرمطهری بر این اعتقاد است که مجموعه آن فعالیتها، شالودهای را درست میکرد که مبنای ایجاد یک نهاد سرنوشتساز در فعالیتهای اقتصادی کشور بود. در آن زمان دولت، اعتماد زیادی به بورس داشت و قیمتگذاری شرکتها در رد دیونهای دولتی بر عهده بورس بود.
سلامت اقتصادی یکی دیگر از بارزترین ویژگیهای میرمطهری است. او معتقد است: کسی که مسوولیتی در سطوح مختلف میپذیرد، باید نیات اقتصادی خود را به طور کلی فراموش کند و در جهت تعالی مسوولیت خود بکوشد و اگر بخواهد هم کار را انجام دهد و هم به واسطه دانشی که از این کار به دست میآورد، به منافع شخصی بپردازد، راه خطا رفته است.
از دیدگاه میرمطهری مدیران اقتصادی مجموعههای مختلف مسوولیت اجتماعی بزرگی نیز دارند و آن «حقالناس» است که نباید خدشهدار شود. آییننامههای دستکاری قیمتها و استفاده از اطلاعات نهانی ادامه همین اعتقاد است. او میگوید: بورس، تنها جایی برای ایجاد درآمد برای افراد نیست، بلکه وسیلهای است برای تغییر ساختار اقتصاد کشور.
بورس در دوران میرمطهری از یک سازمان کوچک که مورد بیمهری بود به یک سازمان بزرگ با حضور شرکتهای مقتدر تبدیل شد.
او تاکنون کتابهای نگاهی به اقتصاد ایران و ارزیابی طرحهای اقتصادی و مقالات زیادی را به رشته تحریر درآورده است.
میرمطهری یکی از ستوننویسان دنیای اقتصاد نیز هست.
او آرزو میکند روزی بساط دلارفروشی جمع شود و پول ملی ما به حدی برسد که همگان بقیه پولها را به ریال تبدیل کنند و پولها به خارج نرود و در بورس سرمایهگذاری شود.
میرمطهری در حال حاضر به مطالعه، تحقیق و پژوهش میپردازد و به عنوان مشاور با اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران همکاری میکند و هیچ سمت اجرایی ندارد.
توفیق روزافزون او را آرزومندیم.
ارسال نظر