اگر چه تعداد شرکت‌هایی که در بورس ایران تاثیر مستقیم از قیمت‌های جهانی می‌گیرند، زیاد نیست، ولی اثر‌گذاری این گروه از نماد‌ها برکل بورس و همین طور شاخص سبب شده تا بورس ایران به نوعی با روند بازارهای جهانی هماهنگ باشد. در واقع قیمت‌های جهانی تاثیر دوگانه‌ای بر بورس دارند یکی اثر واقعی و دیگری اثر روانی که تجربه نشان داده حتی بیشتر از اثرگذاری واقعی در تعیین روند بازار نقش‌آفرینی می‌کند. قیمت جهانی نفت که حرکت صعودی خود را از فوریه سال جاری آغاز کرد؛ در عرض ۴ماه بیش از ۱۲۰‌درصد رشد قیمتی را تجربه کرد و حالا حدود یک ماه ونیم است که کاملا نوسانی شده است. تغییر نگرش معامله‌گران دلیل اصلی کاهش سرعت صعودی نفت است.

دولت‌ها برای حمایت از تولید و کاستن از سرعت رشد بیکاری در طول یک سال اخیر پول‌های بسیار زیادی را به بخش‌های مختلف اقتصاد تزریق کرده‌اند که نتیجه آن جلوگیری از تخریب‌های بیشتر بحران و همین طور ثبات اقتصادی بوده است. تا یک ماه پیش شاید هیچ آماری مثل نرخ بیکاری نمی توانست بر بازار اثر بگذارد ولی در هفته قبل شاهد بودیم که حتی رشد دو دهم‌‌درصدی بیکاری در آمریکا اثر چندانی بر بازار نداشت.

در واقع در شرایط فعلی معامله‌گران اطمینان دارند که اوضاع از این بدتر نخواهد شد و اگر بیکاری افزایش یابد یا تراز تجاری آمریکا بدتر از قبل شود وحتی کسری بودجه از ۳۸/۱تریلیون‌دلار تجاوز کند بازهم جای نگرانی نیست، زیرا از آهنگ وخامت آنها کاسته شده است و به زودی اوضاع بهتر خواهد شد. در حال حاضر آمارهای تورمی بیشترین تاثیر را بر بازار دارد، در واقع معامله‌گران منتظرند تا پول‌های تزریق شده از بالا با عبور از لایه‌های مختلف چرخه اقتصاد به دست مصرف‌کننده برسد و موجب افزایش قدرت خرید مصرف‌کننده که مستقیما با تورم ارتباط دارد، شود. می‌توان گفت که بازگشت از پایین به بالای اسکناس‌های تزریق شده، موتور اقتصاد را روشن خواهد کرد. در هفته پیش رو شاخص‌های تورمی قابل توجهی اعلام خواهد شد که می‌تواند جهت بعدی بازار را مشخص کند، خصوصا روز چهارشنبه که شاخص بهای تولیدکننده (PPI) و همین شاخص خرده‌فروشی(Retail sales)در آمریکا به طور همزمان منتشر خواهد شد. در حال حاضر قیمت نفت دقیقا روی خط روند صعودی خود قرار گرفته است و در واقع تثبیت قیمت نفت زیر ۶۸‌دلار طی معاملات هفته آینده می‌تواند به منزله شکست خط روند و موجب ریزش قیمت تا ۶۰‌دلار شود و در غیر این صورت نیز احتمال افزایش قیمت در این مرحله تا ۷۴‌دلار محتمل است. به‌هرحال انتشار شاخص‌های مزبور می‌تواند تکلیف حرکت بعدی قیمت نفت را نیز مشخص کند.

تصمیم مهر!

پس از هیاهو‌های یک ساله، بالاخره دولت چهارشنبه این هفته مخابرات را می‌فروشد. در صورت پیروزی کنسرسیوم «توسعه اعتماد مبین»، بنیاد تعاون سپاه با ۲۷‌درصد بیشترین سهم را در مخابرات خواهد داشت و پس از آن ستاد اجرایی امام با ۲۳‌درصد،سهام عدالت ۲۰‌درصد، دولت ۲۰‌درصد، سهام ترجیحی ۵‌درصدو مهراقتصاد با ۵/۱‌درصد سایر سهامداران خواهند بود.

مسلم است که در ترکیب کنونی، مهراقتصاد شانسی برای حضور در هیات‌مدیره نخواهد داشت، در حالی‌که خرید این میزان سهم حدود ۱۲۰‌میلیارد‌تومان هزینه روی دست این شرکت گذاشته است. باتوجه به اینکه ۳۰‌درصد سهام شناور مخابرات در اختیار مهراقتصاد و زیرمجموعه‌هایش قرار دارد، بنابراین تصمیم این شرکت در مورد خروج از سهم یا ادامه حضور در آن بدون تردید بر روند قیمتی سهم در بازار اثر‌گذار خواهد بود. پیروزی «تعاونی پیشگامان کویر یزد» نیز می‌تواند سهام مخابرات را با چالش اساسی مواجه کند. به‌هرحال این شرکت سابقه چندانی در بازار بورس ندارد و بعید به نظر می‌رسد که مدیریت سهام شناور نیز برای آنها اهمیت داشته باشد، ضمن اینکه مهراقتصاد نیز رابطه با این شرکت ندارد تا بتوان به انجام توافقاتی

امیدوار بود. به هرحال هرچند مخابرات ماهیتی متفاوت نسبت به سایر شرکت‌های اثر‌گذار بورس دارد، ولی دوام روند صعودی بازار با مخابرات منفی هم آسان نیست.

تداوم حفاری

تحلیل شرکت‌هایی که درآمدهایشان ماهیت قراردادی دارد برای بازار دشوار است. طبق صورت‌های مالی حفاری علاوه بر ۴ دکل خشکی سال قبل به همراه دکل نیمه شناور ایران خزر در سال جاری باید ۴ دکل خشکی جدید نیز فعالیت خود را از ابتدای مردادماه آغاز و دکل شماره ۱۱۸ نیز باید از ابتدای اردیبهشت ماه دایر می‌شد. در حالی‌که از ۵ دکل مزبور در حال حاضر تنها یک دکل در منطقه هندیجان در حال فعالیت است.

دکل شناور ایران البرز هم که باید فعالیت خود را ازابتدای سال آغاز می‌کرد، هنوز شروع به حفاری نکرده است. این مسائل نشان می‌دهد که شرکت تا حدود زیادی از برنامه‌های خود عقب است. اما نکته بسیار مهم در این بین مفاد قراردادها است که باعث شده که شرکت بتواند بخش عمده‌ای از سود خود را پوشش دهد.

طبق این قراردادها حفاری با ورود دکل‌ها به گمرک معادل دو ماه اجاره کامل دکل را بابت هزینه‌های ترخیص، جابه جایی و نصب از شرکت نفت مناطق مرکزی در یافت می‌کند و این در شرایطی است که در طول این دو ماه مبلغی به پیمانکار پرداخت نخواهد کرد و همچنین به دلیل عدم فعالیت دکل، هزینه استهلاکی نیز لحاظ نخواهد شد.

بنابراین تقریبا تمامی مبلغ دریافتی تبدیل به سود می‌شود. از این رواست که این شرکت به‌رغم اینکه از برنامه‌های خود عقب افتاده است ولی در پوشش سود مشکلی نخواهد داشت.

www.bourse۲۴.ir