همه به دنبال یکی!
گروه بورس- علیرضا کدیور: بورس اوراق‌بهادار تهران، روز گذشته پنجمین روز حضور اولین شرکت نفتی مشمول سیاست‌های اصل 44 را پشت سر گذاشت.

پتروشیمی فناوران طی مدت زمان اندک حضور خود در بورس، شاهد معامله بیش از ۱۷۰میلیون سهم (۱۱۸درصد) از کل سهام منتشر شده خود بوده است و در نتیجه این معاملات، از اولین روز ورود به بورس، ۲/۸درصد بازدهی را برای سرمایه‌‌‌گذاران به همراه داشته است. همچنین مقایسه حجم و ارزش معاملات سهام پتروشیمی فناوران در مقایسه با معاملات بورس تهران نشان می‌دهد، بخش اعظم حجم و ارزش معاملات طی چند روز گذشته مرهون معاملات سهام این شرکت بوده؛ به گونه‌ای که ۴۰درصد تعداد و ۵۸درصد ارزش سهام معامله شده طی پنج معاملاتی گذشته متعلق به فناوران بوده است.
فارغ از داوری درباره ارزش‌گذاری سهام فناوران، عرضه سهام این شرکت مهر تاییدی بر دیدگاه برخی از کارشناسان بازار سرمایه است که عقیده دارند بورس تهران ظرفیت پذیرش شرکت جدید به خصوص شرکت‌های به نسبت بزرگی مانند فناوران را ندارد و عرضه سهام این گونه شرکت‌ها در بورس، عرصه فعالیت سایر شرکت‌ها را تنگ‌تر می‌کند. در حقیقت بورس تهران ثابت کرده است که نتوانسته نقش خود را به عنوان یک نهاد مهم در اقتصاد ایران ایفا کنند که دلیل عمده آن به عدم آشنایی توده مردم با این ابزار سرمایه‌گذاری باز می‌گردد.
در نتیجه حجم کل نقدینگی فعال در بورس در بهترین حالت ثابت است، چرا که از یک سو شرکت‌ها با تقسیم سود نقدینگی جدید بازار تزریق می‌کنند و از سوی دیگر عرضه‌های گسترده‌ سهام شرکت‌های دولتی، این نقدینگی را دوباره از بورس خارج می‌کند و در این میان عرضه سهام جدید و نقدینگی برای خرید آن از طریق فروش سهام سایر شرکت‌ها تامین می‌شود.
باید توجه داشت که بورس تهران تنها پس از عرضه سهام شرکت‌هایی همچون فولاد مبارکه و ملی مس که ارزش بازاری معادل 4برابر فناوران داشتند که با وضعیت این چنین و تمرکز معاملات بر روی یک نماد روبه‌رو بوده است و عرضه فناوران با توجه به 120میلیارد تومان معامله در نوع خود جالب توجه است. اما نکته قابل توجه مسوولان بورس اینکه اصرار بر عرضه سهام شرکت‌های جدید در شرایطی که بورس ظرفیت پذیرش شرکت‌های فعلی را ندارد، تنها به قیمت زیان سهامداران سایر شرکت‌ها و استفاده‌کنندگان از امکان برخورداری از سهام عرضه شده در صف خرید تمام می‌شود. به بیان دیگر سهامداران فارغ از ارزندگی سهام در اختیار خود و با هدف کسب سود کوتاه‌مدت، از یک سو اقدام به فروش سهام خود می‌کنند و از سوی دیگر در صف خرید سهام شرکت تازه وارد قرار می‌گیرند. در نتیجه ممکن است سهام تحت تملک خود را به کمتر از ارزش واقعی آن به فروش برسانند و سهام شرکت تازه وارد را بیش از ارزش خریداری کنند. این موضوع علاوه بر امکان زیاندهی این افراد، باعث تقویت روحیه کسب سود کوتاه‌مدت به ویژه در میان سهامداران حقیقی می‌شود.