بخش پایانی
قلع
قیمت‌های قلع همچنان روند صعودی خود را ادامه می‌دهند و از قیمت نازل 13هزار و 600دلاری ماه آگوست فاصله گرفته‌اند. در اواسط اکتبر قیمت‌ها به 16هزار و 600دلار رسید که تنها 100دلار از پایین‌ترین قیمت‌های رکورد تاریخی کمتر است. البته قیمت‌ها چند روز بعد به تبعیت از روند عمومی افت قیمت‌های فلزات پایه، کاهش یافتند؛ اما هنوز بالاتر از 16هزار دلار هستند و روند صعودی نیز در بازار همچنان احساس می‌شود. بعید به نظر می‌رسد که چنین روند صعودی پرقدرتی تنها بر مبنای بنیان‌های بازار شکل گرفته باشد.

موجودی انبارهای بورس لندن هنوز بالاتر از ۱۳هزار تن است و این بسیار بالاتر از ۷۹۹۵تن در ماه است. علاوه بر این، حواله‌های لغو شده اکنون کمتر از ۳درصد کل موجودی هستند که این رقم نشان از انصراف به میزان چشمگیری ندارد. از سوی دیگر، اکنون فاصله قیمت نقدی و سه‌ماهه در حال افزایش است و در ماه جاری قیمت سه‌ماهه حدود ۲۰۰دلار بالاتر بوده است. در ماه مه قیمت‌های نقدی بودند که ۲۵۰دلار بالاتر ایستاده بودند.
شایعات مربوط به اندونزی بر بازار تاثیر گذاشت
بخش مهمی از روند صعودی قیمت‌ها در پاسخ به آخرین رویدادهایی است که در اندونزی رخ داده و عرضه این فلز در سال آینده را بیش از آنچه قبلا احساس می‌شد، تحت‌تاثیر قرار خواهد داد. دولت اندونزی در حال بررسی وضع سهمیه‌بندی صادرات قلع است و شایعات حکایت از آن دارد که این سهمیه‌ها ممکن است صادرات را به تنها ۹۰هزار تن در سال محدود کند.
بنابر داده‌های «اداره جهانی آمار فلزات» (WBMS)، صادرات قلع تصفیه شده اندونزی در سال 2006 در حدود 113هزار تن بوده است؛ اگرچه این رقم دورانی را که تولید قلع به دلیل سخت‌گیری‌های دولت تقریبا متوقف شده بود را هم شامل می‌شد. صادرات در سال 2005، یعنی زمانی که تجارت این فلز تحت‌تاثیر افت تولید و موانع صادراتی باز داشته نشده بود، به بیش از 131هزار تن بالغ شد. این ارقام نشان می‌دهد که در صورت وضع سهمیه 90هزار تنی‌، افت چشمگیری در عرضه قلع به بازارهای جهانی روی خواهد داد. به همین خاطر بعید به نظر می‌رسد که دولت اندونزی تدابیر بازدارنده را با چنین شدتی اعمال کند، هرچند تنها زمان می‌تواند این معما را حل کند.
هشدارها در مورد افزایش قیمت‌ها همچنان پابرجا است
سال گذشته در همین ایام قیمت‌ها بعد از دوره‌ای افت، در پی افت عرضه اندونزی در میان مدت افزایش یافت. به نظر می‌رسد که باید در مورد شایعات اخیر هشیار بود و تا پیش از اینکه دولت اندونزی واقعا سهمیه‌هایی را اعمال کند، انتظار افزایش قیمت‌ها را نکشید.
علاوه بر این، ظرفیت قابل ملاحظه‌ای در سایر کشورهای آسیای جنوب شرقی و نیز آفریقا و استرالیا برای فرآوری قلع وجود دارد و این ظرفیت‌ها می‌توانند در صورت نزول صادرات اندونزی، تاحدود زیادی از کمبودهای بازار بکاهند. از سوی دیگر، کاهش رشد اقتصادی در سال آینده، جایگزینی قلع از سوی مصرف‌کنندگان و استفاده از ظرفیت انبارها از سوی کارخانجات می‌توانند به سادگی مصرف را کاهش دهند و به برقراری توازن در بازار کمک کنند.
به نظر می‌رسد که در کوتاه‌مدت قلع توانایی ادامه روند رشد قیمت‌ها را داشته باشد، اما باید به صورت فزاینده‌ای شاخص‌های داخلی را همچون موجودی انبارها و گسترش آنها برای درک این نکته که بازار تا چه اندازه دچار مضیقه است، مورد بررسی قرار داد. در‌حال‌حاضر این شاخص‌ها نشان‌دهنده کاهش چشمگیری نیستند. اخباری که از تصمیم دولت اندونزی انتشار یابند، می‌توانند بسیار حیاتی باشند، اما انتظار نمی‌رود این سهمیه‌ها در حدی باشد که در شایعات مطرح می‌شود.