چهرههای بازار
۳۵سال با طلای خاکستری
گروه بورس- مجید اسکندری: دهسال پیش، صنعت سیمان، حرف اول را در بورس میزد و اکنون پس از گذشت یک دهه، هنوز هم این صنعت، طرفداران بسیاری در بازار سرمایه دارد. در اهمیت این صنعت، همان بس که سرانه مصرف سیمان در هر کشور، جزو شاخصههای توسعهیافتگی آن کشور محسوب میشود.اگرچه فعالان و متخصصان این صنعت بسیارند اما در این میان یک چهره از دیگران متمایز است. «مهندس بُد» چهرهای که از همه متخصصان این صنعت آشناتر است. نام او پس از ۳۵ سال فعالیت در این صنعت، چنان با سیمان پیوند یافته که از هر بتنی ناگسستنیتر است.علی محمد بُد متولد ۱۳۳۱ تهران، دانشآموخته علوم بانکی، فوقلیسانس مدیریت، حسابدار رسمی و کارشناس ارشد صنعت سیمان است.او فعالیت را از دوران دانشجویی، در سال ۱۳۵۰ و در بانک ملی آغاز کرد.در سال ۱۳۵۱ به موسسه حسابرسی امین رفت و سه سال و نیم در این موسسه به فعالیت و کسب تجربه در زمینه حسابداری و حسابرسی پرداخت.بُد از سال ۵۷ وارد شرکت سیمان فارس و خوزستان شد و به مدت ۲۸ سال در این شرکت به فعالیت مشغول بود.سیمان فارس و خوزستان یک هلدینگ سیمانی و از بزرگترین تولیدکنندگان سیمان در منطقه است که سهم ۳۰ درصدی بازار سیمان کشور را در اختیار دارد.بُد همواره در عرصه تولید فعال بوده و همزمان در دوره وزارت شریعتمداری در وزارت بازرگانی، مشاور وی بوده است اما هیچ گاه وارد حوزه مدیریت دولتی نشده است.با او فقط میتوان از تولید سخن گفت؛ زیرا از دیدگاه او چاره همه مشکلات در توسعه صنعت و رشد تولید است.صنعت سیمان از آن دسته صنایعی است که با چالشها و حاشیههای فراوان همراه بوده است. مباحث چندساله میان وزارتخانههای صنایع و معادن و بازرگانی در دولتهای گذشته بر سر تعیین قیمت سیمان و تداوم آن در وزارت صنعت، معدن و تجارت فعلی، دغدغه همیشگی این چهره دلسوز صنعت سیمان است.او از روزهایی میگوید که حجم تولید، پاسخگوی تقاضای موجود نبود و بازار سیاه بر طلای خاکستری سایه افکنده بود.بد و همکارانش، سالها تلاش کردند تا صنعت سیمان، در کشور رشد کند و امروزه به جایگاهی دست یابد که بتواند علاوه بر تامین نیاز داخلی، ۲۰ درصد مازاد تولید را صادر کند.از دیدگاه او، در حال حاضر وضعیت نسبی صنعت سیمان، خوب است تعداد کارخانهها از پراکندگی خوبی در سطح کشور برخوردار هستند و باوجود متخصصان زبده در این رشته و داشتن مزیت در منطقه، باید به مزیتهای جهانی دست یابد.بُد درباره مشکلات صنعت سیمان میگوید: مشکل قیمتگذاری از ۳۰ سال قبل تاکنون در این صنعت وجود داشته و هنوز باوجود ادغام دو وزارتخانه صنایع و بازرگانی، این معضل برطرف نشده است.بُد با انتقاد از قیمتگذاری دولتی که در هیچ جای دنیا مرسوم نیست، میگوید: صنعت سیمان با مازاد عرضه مواجه است اما نمیتواند خود تعیینکننده قیمت تولیدات خود باشد و باید از سیاستهایی که متعلق به چندین دهه قبل است، پیروی کند.او میافزاید: هنوز در بدنه وزارتخانه اختلاف نظر وجود دارد و گروهی موافق افزایش قیمت و گروهی مخالف آن هستند اما آنچه مسلم است این است که هنوز هم «تجارت حاکم بر تولید است» و این در حالی است که بر حمایت از تولیدات داخلی تاکید میشود اما بازرگانی، دلالی و رانت جای تولید و سود حاصل از آن را در اقتصاد کشور گرفتهاند.بد معتقد است دستاندرکاران وزارتخانههای مرتبط باید با علم اقتصاد آشنا باشند بنابراین خود در بسیاری از موارد سعی کرده است به مدیران ارشد آنها، مشاوره بدهد، اگرچه در بسیاری از موارد دلالها نقش مشاور را ایفا کردهاند.این کارشناس صنعت سیمان در پاسخ به کسانی که این صنعت را فرسوده میدانند، میگوید: در ۱۵ سال پیش، حجم تولید سیمان ۲۰ میلیون تن بود اما در حال حاضر به ۷۰ میلیون تن رسیده است. تکنولوژی خریداری شده نیز خیلی قدیمی نیست زیرا در سطح مکانیکی آن تغییراتی ایجاد شده و سطح الکترونیکی آن نیز مجهز شده است و میتوانیم با ارتباطات بیشتر در سطح بینالمللی کارخانهها را به روز کنیم.بد در ادامه گفتارش خاطرنشان میکند: صنعت سیمان میتواند به یکی از قدرتهای صادراتی ما تبدیل شود زیرا تمام کشورهای همسایه ما به این محصول نیاز دارند. درددل این صنعتگر دلسوز را باید شنید و به گوش همگان رساند: امروز، در دنیا، کالا را از طریق اینترنت خریداری میکنند و در محل تحویل میدهند اما سیمان در کشور ما، جلو درب کارخانه به فروش میرسد و واسطهها سود اصلی را میبرند. سیمانی که باید ۹۰ دلار به فروش برسد، درب کارخانه به قیمت ۳۰ دلار فروخته میشود و ما امروز شاهد زیان ۱۰۰ میلیون دلاری در این صنعت هستیم که از جانب واسطهها به ما تحمیل شده است.سیمان باید در محل پروژههای ساختمانی تحویل شود اما به دلیل سیاستهای قیمتگذاری، دلالها جلو درب کارخانهها منتظر تحویل سیمان و بهرهگیری از سود سرشار آن هستند و این صنعت در حال زیان دیدن از جانب سیاستگذاران تجارت است.بُد خود را عاشق صنعت میداند و هنوز پس از ۴۰ سال کار به بازنشستگی فکر نمیکند. او رابطه نزدیکی با بازار سرمایه دارد و زمانی که صنعت سیمان و به خصوص سیمان فارس و خوزستان، لیدر بورس بود بسیاری از شرکتهای این صنعت را وارد بازار سرمایه کشور کرد.بُد تحلیلگر بازار سرمایه نیز هست و خود به صورت مستمر و شخصی کار خرید و فروش سهام را انجام میدهد.
او دوست دارد فرزندانش نیز وارد عرصه تولید، علم و پژوهش شوند.بُد از ۶ سال پیش تاکنون در سمت مدیرعاملی هلدینگ سیمان غدیر به فعالیت مشغول است و صنعت سیمان کشور همچنان مدیون تلاشهای اوست. برایش موفقیت آرزومندیم.
ارسال نظر