دکتر محمد ایمانی برندق

بخش چهارم

راهکارها و پیشنهادات

بخش‌های مطالعاتی: باید شرکت‌ها بخش‌های مطالعاتی کارآمد ایجاد نموده و از نتایج مطالعات و تحقیقات جدید علمی در فعالیت‌های خودشان بهره بگیرند. اطلاع‌رسانی عمومی: رسانه‌‌ها و مطبوعات و دانشگاه‌ها نیز با ارائه سمینارها و مقالات، شرکت‌ها و اذهان عمومی را بیش از پیش آگاه سازند. سهامداران: از آنجایی‌ که صاحبان واقعی و مالکان نهایی شرکت‌ها سهامدارانند باید آنها بیشتر از همه به فکر چاره جویی بوده، در واقع مدیرانشان را از فاصله نزدیک رهبری و از طریق بررسی و ارزیابی آنها و با کمک القای عناوین مطرح شده فوق در رسیدن به اهداف، آنها را یاری نمایند. این مساله جز با آگاهی کامل از شرکت و حضور به موقع در مجامع و مشارکت در تصمیم‌گیری علمی نیست. آنها باید وضعیت سهامشان را همیشه پیگیر بوده و علت نوسانات را از مدیرانشان خواسته و تدابیر خاصی برای جلوگیری از بورس بازی سهام‌اشان اعمال نمایند. باید ساختار مالی و سرمایه‌ای شرکت را دقیقا بررسی نموده و مدیران شرکت را ملزم به ارائه اطلاعات شفاف کنند یا وضعیت واقعی شرکت مشخص گردد.

بورس: بورس باید در پیرامون شرکت‌های پذیرفته شده‌اش، قوانینی ارائه نماید که منجر به ارائه اطلاعات شفاف از طرف شرکت‌ها گردد و دلایل اصلی نوسانات EPS را با استفاده از متخصصان امر بررسی نموده و شرکت‌های متخلف را تنبیه نماید و طوری عمل کند که ارائه اطلاعات شفاف یکی از فاکتورهای تعیین و نوسانات قیمت گردد. در این مسیر محدودیت‌های مهمی همچون داشتن سیستم حسابداری صنعتی، حسابداری مدیریت و حسابرسی داخلی مدون در شرکت را از شرایط پذیرش قرار دهد. البته در این راستا بورس می‌تواند با ملزم نمودن ارائه کیفیت سود از طرف شرکت‌ها، گام بسیار موثری در این مسیر بردارد.

حسابرسان: حسابرسان و بازرسان قانونی که امین سهامداران به صورت‌های مالی به جای گزارش، واقعا به معنای کلمه اعتبار بخشند. چون معنای واقعی حسابرسی اعتبار بخشیدن است نه گزارش، آنها باید حتی‌الامکان از گزارش‌های کلیشه‌ای دست کشیده و از طریق همکاری با بورس و دیگر سازمان‌ها، برای بندهای گزارشی‌اش، ضمانت اجرایی ایجاد نماید تا همیشه شاهد بندهای تکراری در گزارش و ورود اطلاعات غلط به بازار که زیان‌های جبران‌ناپذیری به دنبال خواهد داشت، نباشیم در ادامه مسوولین امر ترتیبی اتخاذ نمایند تا حسابرسی مدیریت نیز در شرکت‌ها دنبال شده و بورس ارائه گردد تا در بحث‌های تصمیم‌گیری وارد گردد. حسابرسان و سهامداران: این باور در حسابرسان به وجود آید که آنها مسوول گزارش خودشان هستند و باید پاسخگو باشند و سهامداران و سرمایه‌گذاران نیز در صورت مشاهده سهل‌انگاری و گزارش نادرست، بازخواست آنان را حق خود دانسته و زیان‌‌های خود را از آنان مطالبه نمایند. مجلس: در آخر مجلس نیز کمیته‌ای در این زمینه تشکیل داده تا روند کارهای انجام شده پیگیری و بر مسوولین امر نظارت گردد تا موفقیت حاصل شده و شاهد اطلاعات غلط و گمراه کننده در این زمینه نباشیم. شرکت‌ها: پس از رعایت موارد ذکر شده در نهایت از طریق تشکیل بازارهای محلی و منطقه‌ای با کشورهای همسایه به کمک دولت، ممارستی برای حضور در بازارهای جهانی انجام دهند.